بررسی جایگاه عربستان در سیاست خارجی آمریکا با توجه بر نقش ضد هژمونیکی ایران.
محورهای موضوعی : روابط بین الملل
سجاد حسنی
1
(گروه علوم سیاسی و روابط بین الملل، واحد تهران جنوب، دانشگاه آزاد اسلامی، تهران، ایران)
ارسلان قربانی شیخ نشین
2
(استاد روابط بین الملل دانشگاه خوارزمی)
حسن خداوردی
3
(گروه علوم سیاسی و روابط بین الملل، واحد تهران جنوب، دانشگاه آزاد اسلامی، تهران، ایران)
گارینه کشیشیان سیرکی
4
(گروه علوم سیاسی و روابط بین الملل ، واحد تهران جنوب، دانشگاه آزاد اسلامی، تهران، ایران)
کلید واژه: آمریکا, ایران, عربستان سعودی, نوواقع‌گرایی, ساختارنظام بین‌الملل, ضد هژمونی,
چکیده مقاله :
ساخت حاکم بر نظام بین‌الملل و به‌تبع آن، نظم خاورمیانه که متأثر از چینش، رقابت و تعامل مجموعه بازیگران منطقه‌ای و قدرت‌های مداخله‌گر فرامنطقه‌ای است، آثار و عواقب خاصی را بر روابط بازیگران واقع در سطح منطقه‌ای مترتب می‌سازد. مناسبات جمهوری اسلامی ایران و عربستان سعودی و الگوهای تعامل و دوستی- دشمنی این دو کشور نیز تابعی از صورت‌بندی‌های ساختار نظام بین‌الملل و نظم منطقه‌ای خاورمیانه است. پرسش مقاله حاضر این است که ظهور ضد هژمونیک جمهوری اسلامی ایران چه تأثیری بر جایگاه عربستان در سیاست امریکا (با در نظر گرفتن نقش برتر آمریکا در ساختار نظام بین الملل) در منطقه غرب آسیا دارد؟ یافته-های مقاله با بهره‌گیری از گزاره‌های نظری نوواقع‌گرایی نشان می‌دهد که واشنگتن در چارچوب نقش برتر خود در ساختار نظام بین‌الملل از ریاض به‌عنوان یک وزنة ژئوپلیتیکی، ژئواستراتژیک و ژئوکالچری به‌منظور حفظ توازن قوای منطقه‌ای و مقابله با ظهور و گسترش قدرت‌های ضدهژمونیک چون ایران می‌نگرد. این مقاله از طریق روش کیفی –تفسیری و استنباط اطلاعات از طریق اسناد موجود با رویکرد توصیفی- تحلیلی به انجام رسیده و اطلاعات مورد نیاز هم به روش فیش برداری از منابع موجود و در دسترس از جمله: کتب، مقالات فصلنامه های علمی پژوهشی داخلی و مقالات خارجی، سایت ها و منابع اینترنتی معتبر و... گردآوری شده است.
The governing structure of the international system and, consequently, the Middle East order, which is influenced by the arrangement, competition, and interaction of regional actors and interregional intervening powers, have particular effects and consequences on the relations of actors in the Middle East. Organizes the surface of regular areas. The relations between the Islamic Republic of Iran and Saudi Arabia and the patterns of interaction and friendship-enmity between the two countries are also a function of the formulations of the structure of the international system and the order of the Middle East. The question of the present article is that what effect does the anti-hegemonic emergence of the Islamic Republic of Iran have on the position of Saudi Arabia in US policy (considering the superior role of the US in the structure of the international system) in the West Asian region? Findings of the article Using neo-realist theoretical propositions show that Washington, in the context of its superior role in the structure of the international system, uses Riyadh as a geopolitical, geostrategic and geocultural weight to maintain balance. It looks at regional forces and countering the emergence and expansion of anti-hegemonic powers such as Iran. This article has been done through qualitative-interpretive method and inference of information through existing documents with descriptive-analytical approach and case information. The need has also been collected by taking methods from available and available sources, including: books, articles in domestic scientific research quarterly and foreign articles, reputable sites and Internet resources, and so on.
_||_