بلایت آسکوکیتایی ناشی از Ascochyta rabiei یکی از مهمترین عوامل کاهش دهنده عملکرد نخود در سراسر دنیاست. به علت اهمیت این بیماری و همچنین با هدف کاهش اثرات مخرب زیست محیطی ناشی از روش های مبارزه شیمیایی متداول، اسانس‌های گیاهی با خاصیت ضد قارچی می‌توانند گزینه مناسبی برای چکیده کامل
بلایت آسکوکیتایی ناشی از Ascochyta rabiei یکی از مهمترین عوامل کاهش دهنده عملکرد نخود در سراسر دنیاست. به علت اهمیت این بیماری و همچنین با هدف کاهش اثرات مخرب زیست محیطی ناشی از روش های مبارزه شیمیایی متداول، اسانس‌های گیاهی با خاصیت ضد قارچی می‌توانند گزینه مناسبی برای مدیریت بیمار گر باشند. در این تحقیق، اثر بازدارندگی اسانس هشت گیاه آویشن، زیره، مرزه، پونه، نعنا، ترخون، زنیان و رازیانه در پنج غلظت در قالب طرح کاملاً تصادفی در سه تکرار مورد بررسی قرار گرفتند. صفاتی از قبیل درصد بازدارندگی از رشد میسلیوم، حداقل غلظت بازدارندگی از رشد، سرعت رشد کلنی پس از تیمار در شرایط آزمایشگاهی و درصد شدت بیماری در شرایط گلخانه ای مطالعه شدند. برای آزمایش گلخانه ای از اسانس هایی که بهترین بازدهی را در شرایط آزمایشگاهی نشان دادند، در مقایسه با قارچ-کش رورال تی اس و شاهد آلوده و سالم استفاده شد. نتایج نشان داد که رازیانه بیشترین درصد بازدارندگی را در بین گیاهان مورد بررسی داشت. در شرایط گلخانه نیز تیمار دو گیاه آویشن و رازیانه پایین‌ترین شاخص بیماری را در گیاهان میزبان ایجاد نمودند. بنابر نتایج این تحقیق می‌توان محتمل دانست که اسانس و عصاره دو گیاه رازیانه و آویشن گزینه های مناسب تری برای کاربرد در برنامه مدیریت این بیماری در مقایسه با شش گیاه مورد بررسی بودند.
پرونده مقاله
بیماری ساق سیاه خربزه و طالبی با عامل Macrophomina phaseolinaیکی از مهمترین بیماری‌های خاک زاد خربزه و طالبی با اهمیت اقتصادی در سراسر دنیا می‌باشد. با توجه به اینکه کنترل بیماری از طریق تناوب زراعی، بذر پاک و ضد عفونی شیمیایی به طور کامل مؤثر نمی‌باشد؛ از این رو به کا چکیده کامل
بیماری ساق سیاه خربزه و طالبی با عامل Macrophomina phaseolinaیکی از مهمترین بیماری‌های خاک زاد خربزه و طالبی با اهمیت اقتصادی در سراسر دنیا می‌باشد. با توجه به اینکه کنترل بیماری از طریق تناوب زراعی، بذر پاک و ضد عفونی شیمیایی به طور کامل مؤثر نمی‌باشد؛ از این رو به کارگیری ارقام مقاوم به عنوان عامل کاهنده شدت بیماری و سطح آلودگی در کنترل بیماری اهمیت فراوانی دارد. بدین منظور واکنش 22 رقم و ژنوتیپ طالبی و خربزه بومی منطقه ورامین به عنوان یکی از مراکز عمده تولید این محصولات، نسبت به این بیماری در شرایط گلخانه ای در چهار تکرار و در قالب طرح کاملاً تصادفی مورد ارزیابی قرار گرفت. آمار برداری از شدت آلودگی با فاصله یک ماه بر اساس صفات وزن تر، وزن خشک و شاخص آلودگی صورت گرفت. نتایج حاصل از ارزیابی مقاومت 22 ژتوتیپ خربزه و طالبی بر اساس میانگین شدت شاخص بیماری نشان داد که چهار ژنوتیپ هانی دیو، خربزه تاشکندی، خربزه اصفهان، و هیبرید آناناس T با قرار گرفتن در دامنه درجه آلودگی 1-1/2 به عنوان ارقام مقاوم و ارقام یا ژنوتیپ‌های خربزه حاج ماشااللهی، طالبی سمسوری اصفهان و آناناس مینا MN1 با گرفتن درجه آلودگی بیش از 4 در گروه خیلی حساس قرار گرفتند. بر اساس نتایج حاصل از آنالیز میانگین وزن تر، دو رقم حاج ماشاللهی و هیبرید 7065-MA با 05/17 کمترین وزن تر و رقم هیبرید آنانس T یا 05/57 گرم بیشترن وزن تر را داشتند. برای وزن خشک گیاه هیبرید هانی پاک با 16/7 گرم بیشترین مقدار و درگز مشهدی با 99/1 گرم کمترین وزن را نشان دادند. نتایج تحقیق نشان دهنده تفاوت معنی‌دار بین ارقام و ژنوتیپ‌های طالبی و خربزه نسبت به بیماری پوسیدگی ذغالی بوده و لذا می‌توان از روش کاشت ارقام مقاوم برای کاهش سطح خسارت بیماری بهره جست.
پرونده مقاله
