نقش زبان در گفتمان دیپلماسی فرهنگی جمهوری اسلامی ایران
محورهای موضوعی : فصلنامه علمی تحقیقات سیاسی و بین المللی
عباسقلی عسگریان
1
(استادیار دانشکده روابط بین الملل وزارت امور خارجه)
صارم شیراوند
2
(دانشجوی کارشناسی ارشد مطالعات اوراسیا دانشکده روابط بین الملل وزارت امور خارجه)
میرهادی موسوی
3
(کارشناسی ارشد دیپلماسی و سازمان های بین المللی دانشکده روابط بین الملل وزارت امور خارجه)
کلید واژه: هویت, زبان, بازنمایی, گفتمان, دیپلماسی فرهنگی, جمهوری اسلامی‌ایران,
چکیده مقاله :
دیپلماسی فرهنگی در واقع تأمین منافع ملی با استفاده از ابزارهای فرهنگی است. دیپلماسی فرهنگی به یک کشور امکان می‌دهد که فرهنگ، جامعه و مردم خود را به دیگران معرفی کند و با طریق فزونی بخشیدن به ارتباطات خصوصی بین مردم کشورهای گوناگون، کشورها را قادر می‌سازد که ایده‌آل‌های سیاسی و سیاست‌هایشان را در انظار افکار عمومی بسیار جذاب نشان دهند. هدف اساسی دیپلماسی فرهنگی ارائه ی دیدگاه روشن و موجّه نسبت به فرهنگ ارزشی و رفتاری یک بازی گر برای بازی گران مختلف عرصه ی بین‌الملل شامل دولت‌ها، سازمان های بین‌المللی دولتی و غیردولتی، نهادهای جوامع مدنی و افکارعمومی است. برای فهم دیپلماسی فرهنگی هر کشوری درک زمینه‌ها و فرایندهای شکل‌گیری آن امری ضروری است. دیپلماسی فرهنگی ایرانی- اسلامی با بهره‌گیری از زبان انقلاب اسلامی و با هدایت رهبری انقلاب اسلامی در ابتدای شکل‌گیری نظام اسلامی در کشور پی‌ریزی شد و با توسعه و عمق بخشیدن به آن در مراحل بعدی به یک گفتمان تمام عیار در دیپلماسی عمومی ایران تبدیل شده است، در این پژوهش هدف اصلی، نشانه‌شناسی عناصر، استعاره‌ها و اجزای بازنمایی دیپلماسی فرهنگی جمهوری اسلامی ایران و بررسی نقش زبان در گفتمان سازی دیپلماسی فرهنگی این کشور به روش تحلیل گفتمان است.
Abstract Cultural diplomacy means achieving national interests by cultural means. Cultural diplomacy gives opportunity to a country to introduce her culture, society and people to others and by increasing her personal connections among different peoples of different countries they are enabled to make their political ideals and politics attractive in the eye of public opinion. The main goal of cultural diplomacy is presenting justifiable and clear picture of cultural values and behavior o an actor for different actors of international arena which includes governments, international governmental and non-governmental organizations, institutions of civil society and public opinion. For understanding cultural diplomacy of each country a comprehension of the grounds and procedure of formation and shaping of it is necessary. The Iranian-Islamic cultural diplomacy by taking advantage of the language of Islamic revolution and under the guidance of Islamic revolution leader was formulated and its foundation was laid in the initial stage of forming the Islamic system. In the next stage this cultural diplomacy was developed and deepened and changed into a full-fledged dialogue in public diplomacy of Iran. The main objective of the present research is identifying the semiotics of elements, metaphors and the ingredients of representation of cultural diplomacy and examining the role of language in creating dialogue of cultural diplomacy of the Islamic Republic of Iran. The methodology of the present article is discourse analysis.