بررسی امکان تقلیل تبیین‌های زیست‌شناسی به تبیین‌های فیزیک و شیمی از منظر کلر و دوپره
محورهای موضوعی : فلسفه
کلید واژه: تبیین, کارکرد, نوخاستگی, علیت نزولی, زیست‌شناسی سیستم‌ها, کلر, دوپره,
چکیده مقاله :
از سال 1953 میلادی با کشف ساختار دی ان ای توسط واتسون و کریک گروهی از فیلسوفان علم و زیست‌شناسی را به رویکردی تقلیل‌گرایانه امیدوار کرد تا در نتیجه آن بتوانند اصول، نظریه‌ها، ویژگی‌ها، کارکردها، واژگان، مفاهیم و نهایتاً تبیین‌های زیست‌شناسی را با معادل‌های آنها در شیمی و فیزیک تقلیل دهند، چراکه معتقد بودند قدرت تبیینی و پیش‌بینی فیزیک به همراه شفافیت در تبیین‌های آن، امکان معرفت ما را افزایش می‌دهد. خانم اِولین فاکس کلر از جمله مدافعان تقلیل‌گرایی است و معتقد است تقلیل تبیین‌های زیست‌شناسی به تبیین‌های شیمی و فیزیک در آینده علی‌الاصول ممکن است. اساس استدلال وی بر اتخاذ قرائتی تکاملی از مفهوم کارکرد استوار است. در مقابل جان دوپره معتقد است که پیچیدگی‌های حاکم بر سیستم‌های زیستی و نامتعین بودن کارکرد هستومندهای زیستی، تقلیل‌گرایی را ناممکن می‌سازد. او در دفاع از دعوی خود بر وجود ویژگی‌های نوخاسته در هستومندهای زیستی و علیت نزولی بر سیستم‌های زیست‌شناسی تأکید می‌کند و تقلیل در سطح تبیین‌ها را حتی در آینده هم ناممکن می‌داند. با نقد استدلال طرفین می‌توان نشان داد که زیست‌شناسی سیستم‌ها چگونه آنها را به هم نزدیک می‌کند. به‌نظر می‌رسد با اتخاذ روش تقلیل‌گرایی موضعی بتوان راهکاری یافت که به رشد معرفت یاری رساند.
The fundamental question of the difference between living and non-living remains unanswered to date. Unlike most physical and chemical systems, living systems must, at the very least, be endowed with function, a concept that to this day remains indispensable to biology, yet is effectively missing from the vocabulary of physics and chemistry. Accordingly, we need an account of the evolution of function out of simple physical and chemical dynamics, which we do not as of yet have. Evelyn Fox Keller's argument requires the fundamental transformations of the conventional approaches in both physics and chemistry fields. John Dupré argues that the properties of constituents cannot themselves be fully understood without a characterization of the larger system, which they are a part of. This claim is elaborated through a defense of the concepts of emergence and of downward causation; causation acting from a system on its constituent parts. Although much of this argument can be read as having only epistemological or methodological forces, the final section of this paper defends a more robust metaphysical reading: even purely metaphysical understandings of reductionism such as are commonly represented by supervenience theses are misguided.
منابع
اکاشا، سمیر، فلسفه علم، ترجمه هومن پناهنده، فرهنگ معاصر، تهران، 1387ش.
روزنبرگ،الکساندر، درآمدی معاصر بر فلسفه زیست‌شناسی، پریسا صادقیه، نشر پیام امروز، تهران، 1392ش.
ریدلی، مارک، تکامل، عبدالحسین وهاب زاده، جهاد دانشگاهی مشهد، مشهد، 1391ش.
گیلیس، دانالد، فلسفه علم در قرن بیستم، ترجمه حسن میانداری، انتشارات سمت، تهران، 1381ش.
مایر، ارنست، چه چیزی زیست‌شناسی را بی‌همتا می‌سازد؟، ترجمه کاوه فیض‌اللهی، انتشارات جهاد دانشگاهی مشهد، مشهد، 1388ش.
ورث، چارلز و برایان و دبورا، تکامل، عبد المجید مهدوی دامغانی، نشر بصیرت، تهران، 1390ش.
همتی مقدم، احمد رضا، نظریه‌های مادی انگارانه ذهن، پژوهشگاه علوم و فرهنگ اسلامی، قم، 1391ش.
DuprE, J, The Disorder of Things, Metaphysical Foundations of the Disunity of Science, Harward Univercity Press, 1993,
Dupre, J., Is Biology Reducible to the Laws of Physics?, American Scientist, 2007.
Francisco, J., Ayala & Robert .A.R.P, Contemporary Debates in Philosophy of Biology, Willy Black well press, 2010.
Keller, E, Making Sense of Life: Explaining Biological Development with Models, Metaphors, and Machines, Cambridge, MA: Harvard University Press, 2002.
Lange, M., Philosophy of Science, Black well press, 2007.
Psilos, S, Philosophy of Science A-Z, Edinburgh University press, 2002.