در تحقیق حاضر، کامپوزیت زمینه آلومینیومی تقویت شده با درصدهای مختلف نانولوله کربنی (wt.% 5-0) به روش SPS که یکی از روشهای جدید تف جوشی پودرهای فلزی است تولید شدهاند. ریزساختار کامپوزیتهای تولید شده و سطح شکست آن با استفاده از میکروسکوپ الکترونی روبشی (SEM) و نانولوله چکیده کامل
در تحقیق حاضر، کامپوزیت زمینه آلومینیومی تقویت شده با درصدهای مختلف نانولوله کربنی (wt.% 5-0) به روش SPS که یکی از روشهای جدید تف جوشی پودرهای فلزی است تولید شدهاند. ریزساختار کامپوزیتهای تولید شده و سطح شکست آن با استفاده از میکروسکوپ الکترونی روبشی (SEM) و نانولولههای کربنی استفاده شده برای ساخت کامپوزیتها با میکروسکوپ الکترونی عبوری (TEM) مورد بررسی قرار گرفتند. همچنین به منظور بررسی خواص مکانیکی، آزمون استحکام فشاری و آزمون سختیسنجی بر روی نمونه انجام شد. نتایج حاکی از آن است که روش SPS روشی مناسب برای تولید کامپوزیت مورد نظر است و استفاده از نانولولههای کربنی به عنوان ماده تقویت کننده در زمینه آلومینیوم در مقدار بهینه (حدود 1 درصد وزنی و کمتر از این مقدار) باعث افزایش سختی تا 80 درصد، استحکام تا حدود 30 درصد شده است. مقادیر بیشتر از 1 درصد وزنی نانولولههای کربنی به علت آگلومره شدن، افت خواص را به همراه دارند.
پرونده مقاله
در این پژوهش نانوکامپوزیت مزوپور کربنی دوپ شده با نقره (Ag/CMK-3) توسط روش قالبگیری سخت از پیش ماده سیلیکاتی SBA-15 تهیه شده و پس از شناسایی با استفاده از دستگاه جذب- واجذب N2، میکروسکوپ الکترونی عبوری (TEM) و آنالیز عنصری (EDX)، به عنوان جاذب جهت جذب سطحی رنگ آلاینده چکیده کامل
در این پژوهش نانوکامپوزیت مزوپور کربنی دوپ شده با نقره (Ag/CMK-3) توسط روش قالبگیری سخت از پیش ماده سیلیکاتی SBA-15 تهیه شده و پس از شناسایی با استفاده از دستگاه جذب- واجذب N2، میکروسکوپ الکترونی عبوری (TEM) و آنالیز عنصری (EDX)، به عنوان جاذب جهت جذب سطحی رنگ آلاینده Janus Green B و حذف آن از پساب مورد استفاده قرار گرفت. همچنین قدرت جذب این نانوکامپوزیت با مزوپور کربنی CMK-3 مقایسه شد. عوامل مؤثر در انجام فرآیند جذب سطحی از جمله اثر زمان تماس جاذب با محلول رنگ، pH، غلظت ابتدایی رنگ، غلظت الکترولیت و دما مورد بررسی قرار گرفت. نتایج حاصل از آزمایشها نشان داد که نانوکامپوزیت Ag/CMK-3 قدرت جذب بیشتری نسبت به CMK-3 جهت جذب سطحی و حذف رنگ Janus Green B دارد. همچنین هر دو نانوجاذب در زمانی حدود 1 ساعت با رنگ به تعادل میرسند. افزون بر این فرآیند جذب با افزایش غلظت ابتدایی رنگ، غلظت نمک و pH افزایش پیدا کرده اما با افزایش دمای محیط کاهش مییابد.
پرونده مقاله
در این پژوهش نانوکامپوزیتهای متخلخل بر پایه کاربید سیلیسیم دارای اتصال کوردیریتی- مولایتی توسط روش اتصال واکنشی ساخته شد. از نانوذرات کاربید سیلیسیم، تالک و کائولن به عنوان مواد اولیه و از گرافیت به عنوان عوامل ایجاد تخلخل برای ساخت این نوع نانوکامپوزیتها استفاده شد. چکیده کامل
در این پژوهش نانوکامپوزیتهای متخلخل بر پایه کاربید سیلیسیم دارای اتصال کوردیریتی- مولایتی توسط روش اتصال واکنشی ساخته شد. از نانوذرات کاربید سیلیسیم، تالک و کائولن به عنوان مواد اولیه و از گرافیت به عنوان عوامل ایجاد تخلخل برای ساخت این نوع نانوکامپوزیتها استفاده شد. در این ارتباط تاثیر میزان نانوکاربید سیلیسیم بر خواص این نوع نانوکامپوزیتها شامل میزان تخلخل، استحکام مکانیکی، مقاومت در برابر شوک حرارتی، دیرگدازی تحت بار، ترکیب فازی و ریزساختار پس از پخت در دمای C° 1250 مورد بررسی قرار گرفت. نتایج نشان داد که میزان نانوکاربید سیلیسیم تاثیر زیادی بر میزان فازهای مولایت و کوردیریت تشکیل شده دارد. با توجه به نتایج آنالیز فازی، کریستوبالیت و کوراندوم علاوه بر فازهای کوردیریت و مولایت در بدنه میتوانند تشکیل شوند که مقدار آنها به درصد نانوکاربید سیلیسیم وابسته است. همچنین با افزایش میزان نانوذرات کاربید سیلیسیم مقاومت در برابر شوک حرارتی افزایش ولی میزان دیرگدازی تحت بار کاهش مییابد. نتایج نشان داد که ترکیب نانوکامپوزیت حاوی 60 درصد وزنی نانوذرات کاربید سیلیسیم از خواص مناسبتری برخوردار است. بررسیهای ریزساختاری نیز تشکیل مناسب فاز اتصالی کوردیریت به همراه مولایت را بین نانوذرات کاربید سیلیسیم تایید کرد.
پرونده مقاله
در این پژوهش نانوساختارهای اکسید روی به روش تجزیه حرارتی و با دو عامل رسوب دهنده اگزالیک اسید و هیدروکسید آمونیوم سنتز شدند. بررسی فازی، مورفولوژی و تعیین ساختار پودر حاصل، به ترتیب بوسیله آنالیز پراش اشعه ایکس (XRD)، میکروسکوپ الکترونی روبشی (SEM) و طیفسنجی مادون قرم چکیده کامل
در این پژوهش نانوساختارهای اکسید روی به روش تجزیه حرارتی و با دو عامل رسوب دهنده اگزالیک اسید و هیدروکسید آمونیوم سنتز شدند. بررسی فازی، مورفولوژی و تعیین ساختار پودر حاصل، به ترتیب بوسیله آنالیز پراش اشعه ایکس (XRD)، میکروسکوپ الکترونی روبشی (SEM) و طیفسنجی مادون قرمز (FT-IR) مورد ارزیابی قرار گرفت. نتایج طیفسنجی مادون قرمز و آنالیز پراش اشعه ایکس تایید کننده تشکیل نانوساختارهای اکسید روی با هر دو عامل رسوب دهنده بودند. طبق نتایج تشکیل نانوساختارهای تک فاز اکسید روی پس از عملیات حرارتی هر دو نمونه در دمای °C 450 به مدت 2 ساعت بود. همچنین درجه بلورینگی بیشتر در حالت استفاده از عامل رسوب دهنده اگزالیک اسید رخ داد. همچنین نتایج SEM نشان دهنده مورفولوژی کروی و میلهای ذرات به ترتیب در حالت استفاده از عوامل رسوب دهنده اگزالیک اسید و هیدروکسید آمونیوم بود.
پرونده مقاله
در این پژوهش، روشی جدید برای تولید پارچه پنبهای با ویژگیهای چند منظوره همچون خود تمیزشوندگی، رسانش الکتریکی، مسدود کنندگی اشعه فرابنفش و ضدمیکروبی بررسی شده است. برای تولید نانوکامپوزیت از گرافن اکسید (GO) و پودر TiO2 (P25) استفاده شده است. نانوکامپوزیت GO/TiO2 با است چکیده کامل
در این پژوهش، روشی جدید برای تولید پارچه پنبهای با ویژگیهای چند منظوره همچون خود تمیزشوندگی، رسانش الکتریکی، مسدود کنندگی اشعه فرابنفش و ضدمیکروبی بررسی شده است. برای تولید نانوکامپوزیت از گرافن اکسید (GO) و پودر TiO2 (P25) استفاده شده است. نانوکامپوزیت GO/TiO2 با استفاده از روش همزدن و حمام فراصوت تهیه شده و برای حصول پارچه پنبهای با ویژگیهای چند منظوره استفاده شده است. تاثیر غلظتهای متفاوت GO و TiO2 بر خواص پارچههای تکمیلی بررسی شده است. شکلشناسی GO و نانوکامپوزیت GO/TiO2 با استفاده از میکروسکوپ الکترونی عبوری (TEM) انجام شده است. همچنین، شکلشناسی سطح پارچه بوسیله تصاویر میکروسکوپ الکترونی روبشی گسیل میدانی (FE-SEM) و ساختار شیمیایی آن به کمک طیفنگاری فوتوالکترونی اشعه ایکس (XPS) مطالعه شده است. تصاویر میکروسکوپی نشان داد، ذرات TiO2 با اندازه متوسط nm 21~ به سطح GO متصل شدهاند. پارچههای پنبهای عمل شده با نانوکامپوزیت GO/TiO2 فعالیت فتوکاتالیستی بالایی در تخریب محلول رنگینه متیلنبلو تحت تابش نور خورشید نشان دادند. همچنین، فعالیت ضدمیکروبی پارچههای تکمیل شده به کمک یک باکتری گرم مثبت Staphylococcus aureus و یک باکتری گرم منفی Escherichia coli بررسی و تایید شده است. نتایج نشان دادند که تابش نور خورشید سبب احیای فتوکاتالیستی GO و بهبود رسانش الکتریکی پارچههای تکمیلی با نانوکامپوزیت GO/TiO2 شده است. افزون بر این، خاصیت ممانعتی در برابر اشعه فرابنفش پارچههای تکمیل شده تایید شده است.
پرونده مقاله
در تحقیق حاضر، تاثیر غلظت نانوذرات سیلیکا و دی اکسید تیتانیوم بر خواص آبگریزی بتن مورد مطالعه قرار گرفته است و شرایط بهینه مورد ارزیابی قرار گرفت. تشریح عملکرد پوشش های ابرآبگریز در کار حاضر به تفصیل مورد بررسی قرار گرفته است بطوریکه وقتی محلول نانویی به روش ریخته گری ر چکیده کامل
در تحقیق حاضر، تاثیر غلظت نانوذرات سیلیکا و دی اکسید تیتانیوم بر خواص آبگریزی بتن مورد مطالعه قرار گرفته است و شرایط بهینه مورد ارزیابی قرار گرفت. تشریح عملکرد پوشش های ابرآبگریز در کار حاضر به تفصیل مورد بررسی قرار گرفته است بطوریکه وقتی محلول نانویی به روش ریخته گری روی بتن اعمال می شود نانوذرات در بین خلل و فرج قرار می گیرند و شکاف ها را می پوشانند که سبب ایجاد زبری در ساختار سطحی بتن می شود. زبری بالای موجود در سطح بتن پوشش داده شده سبب ابرآبگریزی آن شد. در سطوح آبگریز زاویه تماس هر چه بالاتر باشد سطح آبگریزتر خواهد بود اگر این مقدار به 150 تا 180 درجه برسد سطح ابرآبگریز و در زاویه 90 تا 120 درجه سطح به آبگریزی خواهد رسید. جهت بررسی خواص آبگریزی، پوششی ابرآبگریز و آبگریزی از نانوذرات سیلیکا و نانوذرات دی اکسید تیتانیوم، بر روی بتن تهیه شد و خواص آن تحلیل گردید. بطوری که غلظت نانوذرات در پوشش مهمترین نقش را در آبگریزی و ابرآبگریزی ایفا می کنند. با توجه به خاصیت آبدوستی نانوذرات دی اکسید تیتانیوم هر چه غلظت آن در پوشش بالاتر رود از آبگریزی پوشش کاسته می شود در واقع وجود زبری در سطح پوشش و وجود انرژی سطحی پایین با افزودن نانوذرات سیلیکا امکان پذیر شد. در ادامه جهت تعیین آبگریزی پوشش از طریق آزمون تست زاویه تماس CA)) و مورفولوژی ایجاد شده در سطح از طریق آنالیز میکروسکوپ الکترونی روبشی (SEM) مورد مطالعه قرار گرفت.
پرونده مقاله
نانولولههای اکسید وانادیوم با استفاده از پودر V2O5 به عنوان شروع کننده واکنش و هگزادسیل آمین (C16H36N) به عنوان الگوی ساختار با استفاده از ژل V2O5.nH2O که بوسیله فرآیند هیدروترمال در دمای °C 180-150 و در مدت 7-2 روز ساخته شد. اثر التراسونیک در شکلگیری نانولوله گزا چکیده کامل
نانولولههای اکسید وانادیوم با استفاده از پودر V2O5 به عنوان شروع کننده واکنش و هگزادسیل آمین (C16H36N) به عنوان الگوی ساختار با استفاده از ژل V2O5.nH2O که بوسیله فرآیند هیدروترمال در دمای °C 180-150 و در مدت 7-2 روز ساخته شد. اثر التراسونیک در شکلگیری نانولوله گزارش شد. ساختار و مورفولوژی نانولولهها توسط پراش پرتو ایکس (XRD)، میکروسکوپ الکترونی روبشی (SEM) و میکروسکوپ الکترونی عبوری (TEM) بررسی شد. قطر داخلی و خارجی نانولولهها به ترتیب از 30 تا nm 40 و 50 تا nm 130، متغیر بود. همچنین نانولولههای تولیدی چند میکرومتر طول داشت.
پرونده مقاله
در این تحقیق برای تولید ماکروتخلخلها در سیمان کلسیم فسفاتی بر پایه آلفا تری کلسیم فسفات، از گاز دیاکسید کربن محلول در فاز مایع سیمان استفاده شده است. فاز پودر سیمان شامل 90% آلفا تری کلسیم فسفات و 10% هیدروکسی آپاتیت و فاز مایع محلول 4 درصدی Na2HPO4 حاوی 25 درصد آب گا چکیده کامل
در این تحقیق برای تولید ماکروتخلخلها در سیمان کلسیم فسفاتی بر پایه آلفا تری کلسیم فسفات، از گاز دیاکسید کربن محلول در فاز مایع سیمان استفاده شده است. فاز پودر سیمان شامل 90% آلفا تری کلسیم فسفات و 10% هیدروکسی آپاتیت و فاز مایع محلول 4 درصدی Na2HPO4 حاوی 25 درصد آب گازدار بود. سیمان متخلخل با مخلوط کردن فاز جامد و فاز مایع ایجاد شد که آزاد شدن گاز CO2 محلول در مایع بواسطه تنشهای مکانیکی ایجاد شده در اثر همزدن خمیر سیمان بود. نتایج آزمایش میکروسکوپ الکترونی روبشی گسیل میدانی نشان داد که ریزساختار سیمان شامل تخلخلهای درشت با اندازه میانگین حدود μm 70 است و مورفولوژی سیمان قرار گرفته در محلول شبیه به مایعات بدن، نانوبلورکهای تیغهای شکل هیدروکسی آپاتیت کم کلسیم را نشان میداد که همان فاز مشابه فاز مینرالی استخوان است. وجود نانوبلورهای آپاتیت در کنار آلفا تری کلسیم فسفات واکنش نکرده در الگوهای پراش اشعه ایکس نمونههای غوطهور شده در محلول شبیه بدن نیز مشاهده شد. طیفسنجی مادون قرمز فوریه نیز بیانگر تشکیل هیدروکسی آپاتیت کم کلسیم کربناتی بود. این نانوبلورها سرعت حلالیت بالایی دارند که سبب جایگزینی سریع تر استخوان بجای آنها میگردد. میزان تخلخل کل در نمونه متخلخل شده حدود 47% و میزان ماکروتخلخل ایجاد شده 1/3% بود. محدوده استحکام فشاری بعد از 14 روز قرارگیری در محلول شبیه به مایعات بدن از 3 به MPa17 رسید. زمان گیرش اولیه سیمان حدود 16 دقیقه اندازهگیری شد.
پرونده مقاله