فهرست مقالات

• دسترسی آزاد مقاله
  • صفحه چکیده
  • متن کامل
  
  1 - سنتز و بررسی فعالیت فوتوکاتالیستی نانوذرات مگنتیت Fe3O4
  سعید امیری حبیب حمیدی‌نژاد علی‌اکبر آشکاران
  20.1001.1.20086156.1399.12.41.1.8
  در این پژوهش، اکسید آهن مغناطیسی (Fe3O4) با روش تجزیه گرمایی و با استفاده از پیش‌ماده‌های آهن استیل استونات، دیفنیل اتر، اولیلامین، اولئیک اسید و توسط دو الکل سیکلوهگزانول و اکتادکانول بطور جداگانه ساخته شدند که در نتیجه ساخت با این روش، نانوذرات اکسید آهن با ابعاد متفا چکیده کامل

  در این پژوهش، اکسید آهن مغناطیسی (Fe3O4) با روش تجزیه گرمایی و با استفاده از پیش‌ماده‌های آهن استیل استونات، دیفنیل اتر، اولیلامین، اولئیک اسید و توسط دو الکل سیکلوهگزانول و اکتادکانول بطور جداگانه ساخته شدند که در نتیجه ساخت با این روش، نانوذرات اکسید آهن با ابعاد متفاوت بدست آمد. جهت مشخصه‌یابی این مواد از میکروسکوپ الکترونی روبشی (SEM)، پراش پرتو ایکس (XRD)، میکروسکوپ الکترون عبوری (TEM) و طیف‌سنج نوری فرابنفش- مرئی (UV-Vis) استفاده گردید. فعالیت کاتالیستی این نانوذرات برای تخریب دو رنگ آلی متیل آبی و رودامین بی با غلظت M 10-5 و با گذشت زمان مورد بررسی قرار گرفت که نتایج بدست آمده نشان دهنده حذف رنگ‌های آلی بوسیله این نانوذرات می‌باشد. تخریب این رنگ‌ها بوسیله نانوذرات ساخته شده با سیکلوهگزانول به دلیل ابعاد کوچکتر، بیشتر است. پرونده مقاله
• دسترسی آزاد مقاله
  • صفحه چکیده
  • متن کامل
  
  2 - سنتز سبز و مشخصه‌یابی نانوذرات Fe3O4 با استفاده از عصاره آبی تفاله چای و کاربرد آن در تهیه نانوکامپوزیت Fe3O4/Cellulose
  امیر عزیزی کاوه خسروی
  20.1001.1.20086156.1399.12.41.2.9
  در این مطالعه، نانوذرات اکسیدآهن مغناطیسی به روش سبز و با استفاده از عصاره آبی تفاله‌های چای به عنوان عامل کاهنده تولید و در ادامه از آن‌ها به منظور تهیه نانوکامپوزیت مغناطیسی و زیست تخریب‌پذیر Fe3O4/Cellulose استفاده شد. نانوساختارهای تهیه شده با استفاده از اسپکتروفوتو چکیده کامل

  در این مطالعه، نانوذرات اکسیدآهن مغناطیسی به روش سبز و با استفاده از عصاره آبی تفاله‌های چای به عنوان عامل کاهنده تولید و در ادامه از آن‌ها به منظور تهیه نانوکامپوزیت مغناطیسی و زیست تخریب‌پذیر Fe3O4/Cellulose استفاده شد. نانوساختارهای تهیه شده با استفاده از اسپکتروفوتومتری UV-Vis، FTIR، XRD، SEM، TEM، TGA و VSM مشخصه‌‌یابی و باهم مقایسه شدند. داده‌های حاصل از آنالیزهای صورت گرفته نشان دادند که نانوکامپوزیت سنتز شده دارای ساختاری کروی با میانگین اندازه ذرات nm 5/15 می‌باشند که در مقایسه با اندازه نانوذرات Fe3O4 خالص از میانگین کمتری nm 28، برخوردار هستند. این نتایج همچنین نشان داد که نانوکامپوزیت تهیه شده دارای مقاومت حرارتی بالاتری (°C 450-800) در مقایسه با سلولز خالص می‌باشد. خاصیت مغناطیسی نانوکامپوزیت emu/g 25 تعیین شد که کمتر از مقدار بدست آمده در نانوذرات Fe3O4 خالص (emu/g 45) بود. در ادامه ظرفیت تورمی مورد مطالعه قرار گرفت و g/g 3/139 تعیین گردید، که بیشتر از ظرفیت تورمی محاسبه شده برای سلولز خالص (g/g 8/66)، بود. با توجه به نتایج بدست آمده در این مطالعه، نانوکامپوزیت تهیه شده به دلیل برخورداری از ویژگی‌های مناسب و قابل قبولی از قبیل ظرفیت جذب بالای آب، قابلیت انتقال کنترل شده به صورت مغناطیسی و زیست تخریب‌پذیری برای استفاده در فناوری‌های مختلف از قبیل دارورسانی و تصفیه آب پیشنهاد شد. پرونده مقاله
• دسترسی آزاد مقاله
  • صفحه چکیده
  • متن کامل
  
  3 - سنتز نانوکامپوزیت تیتانیا- سیلیکا-آهن جدید برای تخریب فوتوکاتالیستی متیل اورانژ به عنوان مدل آلاینده آب
  منا سعیدفر مهدیه صادق‌پور وجیده تاجر کجینه باف
  20.1001.1.20086156.1399.12.41.3.0
  از فرآیندهای جدید در مقیاس نانو می‌توان در تصفیه آب‌های سطحی، آب‌های زیرزمینی و فاضلاب‌های صنعتی آلوده به یون‌های فلزی سمی، رادیونوکلوئیدها، املاح آلی و معدنی، باکتری‌ها و ویروس‌ها استفاده نمود. یکی از مواد بسیار پرکاربرد در این زمینه، دی اکسید تیتانیوم است که به دلیل د چکیده کامل

  از فرآیندهای جدید در مقیاس نانو می‌توان در تصفیه آب‌های سطحی، آب‌های زیرزمینی و فاضلاب‌های صنعتی آلوده به یون‌های فلزی سمی، رادیونوکلوئیدها، املاح آلی و معدنی، باکتری‌ها و ویروس‌ها استفاده نمود. یکی از مواد بسیار پرکاربرد در این زمینه، دی اکسید تیتانیوم است که به دلیل داشتن خاصیت فتوکاتالیستی، بسیار مورد توجه پژوهشگران قرار گرفته است. بر این اساس، در این پژوهش، سل- ژل پلیمری اکسید تیتانیوم- اکسید سیلیسیم همراه با افزودنی آهن تهیه شد و ساختار آن با استفاده از آنالیزهای طیف‌سنجی مادون قرمز تبدیل فوریه (FT-IR) و الگوی پراش اشعه ایکس (XRD) شناسایی شد. فعالیت فوتوکاتالیستی کامپوزیت سنتزی نیز بر پایه میزان تخریب متیل اورانژ به عنوان مدل آلاینده در مجاورت آن و در حضور امواج فرابنفش بررسی شد و تغییرات غلظت محلول با استفاده از دستگاه طیف‌سنج ماوراء بنفش- مرئی (UV-Vis) محاسبه گردید. به منظور بررسی و مشاهده ریزساختار نمونه سنتزی، از میکروسکوپ الکترونی روبشی گسیل میدانی (FESEM) استفاده گردید. در واقع با افزایش میزان ناخالصی آهن به مقدار 025/0%، گاف نواری نوری کاهش یافته است و مقدار جذب به سمت طول موج‌های بلندتر جابجا شده است. در این پژوهش با استفاده از روش سل-ژل، کامپوزیت تیتانیا- سیلیکا-آهن با داشتن فاز آناتار و قابلیت تخریب آلاینده متیل اورانژ با بازده 82%، به عنوان یک فوتوکاتالیست مؤثر در حذف متیل اورانژ به عنوان مدل آلاینده از آب سنتز شد. پرونده مقاله
• دسترسی آزاد مقاله
  • صفحه چکیده
  • متن کامل
  
  4 - الکتروریسی ژلاتین با غلظت بالا و اتصال عرضی آن از طریق واکنش میلارد برای کاربرد در ساخت داربست‌های مهندسی بافت
  نوشین زندی محمد علی شکرگزار الناز تمجید عبدالرضا سیم‌چی
  20.1001.1.20086156.1399.12.41.4.1
  در این مطالعه، با استفاده از افزودن حلال آلی غیر پروتونی دی متیل فرمامید (DMF) با هدف کاهش کشش سطحی محلول ژلاتینی با غلظت بالا (%wt. 20) و همچنین کاهش مقدار حلال اسیدی استفاده شد. با تغییر نسبت سه نوع حلال آب/دی متیل فرمامید/فرمیک اسید، مقدار بهینه این حلال‌ها برای انجا چکیده کامل

  در این مطالعه، با استفاده از افزودن حلال آلی غیر پروتونی دی متیل فرمامید (DMF) با هدف کاهش کشش سطحی محلول ژلاتینی با غلظت بالا (%wt. 20) و همچنین کاهش مقدار حلال اسیدی استفاده شد. با تغییر نسبت سه نوع حلال آب/دی متیل فرمامید/فرمیک اسید، مقدار بهینه این حلال‌ها برای انجام الکتروریسی محلول ژلاتین تعیین شد. تصاویر FESEM نشان داد که اندازه متوسط الیاف ژلاتینی در شرایط بهینه در حدود nm ±35 122 است. تصاویر FESEM الیاف پس از اتصال عرضی، تشکیل ساختار شبکه‌ای را نشان داد. بررسی پایداری ساختار الیاف الکتروریسی شده در زمان‌های 7، 14 و 21 روز پس از قرار گرفتن در محیط کشت سلول (DMEM) نشان داد که الیاف الکتروریسی شده پس از اتصال عرضی می‌توانند پایدار بمانند در صورتی که قبل از اتصال عرضی حتی در اثر برخورد بخار آب کاملا تخریب شدند. همچنین بررسی تخریب دمایی الیاف الکتروریسی شده در حضور گلوکز به عنوان عامل اتصال دهنده عرضی نشان داد که در دمای °C 450 مقدار 49/39 % از وزن اولیه نمونه باقی می‌ماند و این در حالی است که مقدار نمونه باقیمانده در این دما برای الیاف بدون اتصال عرضی تنها 8/4% است. پرونده مقاله
• دسترسی آزاد مقاله
  • صفحه چکیده
  • متن کامل
  
  5 - بررسی آلایش وانادیوم و کلسیم بر ویژگی‌های ساختاری و مغناطیسی نانوذرات گارنت(x=y= 0, 0.1, 0.2) Y3-xCaxFe5-yVyO12
  مرجانه جعفری فشارکی محمد حسن یوسفی سهراب منوچهری معین پیرمرادیان محمدرضا جلالی
  20.1001.1.20086156.1399.12.41.5.2
  در این پژوهش، نانوذرات گارنت ایتریوم-آهن با فرمول y=0, 0.1, 0.2)=x (Y3-xCaxFe5-yVyO12; به روش سل-ژل احتراقی ساخته شد. نانوذرات ساخته ‌شده با استفاده از XRD، FESEM، AGFM و ترازوی فارادی بررسی شدند. طیف XRD برای نمونه‌ها نشان داد نانوپودرها دارای ساختار بلوری مکعبی هستند چکیده کامل

  در این پژوهش، نانوذرات گارنت ایتریوم-آهن با فرمول y=0, 0.1, 0.2)=x (Y3-xCaxFe5-yVyO12; به روش سل-ژل احتراقی ساخته شد. نانوذرات ساخته ‌شده با استفاده از XRD، FESEM، AGFM و ترازوی فارادی بررسی شدند. طیف XRD برای نمونه‌ها نشان داد نانوپودرها دارای ساختار بلوری مکعبی هستند و فاز مورد انتظار گارنت در دمای C° 1200 بطور کامل تشکیل شده است. متوسط اندازه دانه‌ها با استفاده از داده‌های XRD و فرمول شرر nm 39 بدست آمد. تصاویر FESEM نیز نشان می‌دهد که پس از پخت اندازه ذرات از حد نانو بزرگتر شده و حضور عناصر جانشانی شده موجب کاهش دمای پخت می‌شود. منحنی مغناطش نمونه‌ها نیز نشان داد که جانشانی وانادیوم و کلسیم به عنوان یون‌های غیرمغناطیسی به جای آهن در ساختار گارنت موجب کاهش مغناطش می‌شود. زیرا جایگاه‌های چهاروجهی d24 توسط وانادیوم اشغال می‌شود که موجب می‌شود Jad اندرکنش غالب درون شبکه‌ای در زیرشبکه‌ها باشد. همچنین نتایج نشان می‌دهد که دمای کوری نیز با افزایش وانادیوم و کم شدن تعداد پیوندهای Fe3+-O2+-Fe3+ کاهش می‌یابد. اما جانشانی هم‌زمان وانادیم و کلسیم موجب افزایش دمای کوری می‌شود، زیرا جانشانی کلسیم باعث قوی‌تر شدن پیوندهای کاتیون آهن و اکسیژن می‌شود. به عبارتی افزایش دمای کوری می‌تواند ناشی از اعوجاجات ساختاری ثابت شبکه به دلیل جانشانی یون‌های بزرگ کلسیم به جای آهن باشد. پرونده مقاله
• دسترسی آزاد مقاله
  • صفحه چکیده
  • متن کامل
  
  6 - ساخت غشای نانوکامپوزیتی پلی وینیل الکل/سیلیکا به منظور بررسی خواص تراوایی گاز کربن دی اکسید و متان
  ملیحه رهبر بهاره کامیاب مقدس
  20.1001.1.20086156.1399.12.41.6.3
  در این پژوهش، بهبود خواص تراوایی گازهای کربن دی اکسید و متان با استفاده از غشاهای نانوکامپوزیت پلی وینیل الکل اتصال عرضی شده همراه با نانوذرات سیلیکا بررسی گردید و همچنین اثر درصد وزنی نانوذرات سیلیکا بر خواص تراوایی و گزینش‌پذیری گازهای کربن دی اکسید و متان مورد ارزیاب چکیده کامل

  در این پژوهش، بهبود خواص تراوایی گازهای کربن دی اکسید و متان با استفاده از غشاهای نانوکامپوزیت پلی وینیل الکل اتصال عرضی شده همراه با نانوذرات سیلیکا بررسی گردید و همچنین اثر درصد وزنی نانوذرات سیلیکا بر خواص تراوایی و گزینش‌پذیری گازهای کربن دی اکسید و متان مورد ارزیابی واقع شد. نتایج تراوش گازها در غشاهای نانوکامپوزیت نشان داد که غشای پلی وینیل الکل با 15 درصد وزنی سیلیکا بهترین خواص جداسازی گاز را ارائه می‌دهد و افزایش تراوایی گازهای متان و کربن دی اکسید به ترتیب 456/1و 548/7 بارر (Barrer) برای غشای 15 درصد وزنی سیلیکا می‌باشد. همچنین با افزایش میزان نانوذره از 0 تا 15 درصد وزنی تراوش‌پذیری گازها افزایش و انتخاب‌پذیری کاهش می‌یابد. طوریکه انتخاب‌پذیری غشاء نانوکامپوزیتی از 0 تا 15 درصد در حدود 55 درصد کاهش یافته و تراوایی دی اکسید کربن در غشاء بدون نانوذره در فشار 4 بار با کمترین تراوایی 4/5 بارر و با 15 درصد نانوذره در فشار 2 بار به بیشترین تراوایی در 548/7 بارر رسید. در نهایت مورفولوژی و ساختار غشای تولید شده طبق شرایط بهینه با آزمایش‌های متعدد طیف‌سنجی مادون قرمز، پراش پرتو ایکس و میکروسکوپ الکترونی روبشی مورد بررسی قرار گرفت. در این آزمایشات مشخص شد که غشای پلی وینیل الکل اتصال عرضی شده دارای ضخامت 22/22 میکرومتر می‌باشد که این ضخامت عبورپذیری خوبی را ایجاد خواهد کرد. پرونده مقاله