تاثیر دوز اشعه گاما بر اصلاح سطحی پلی‌استایرن بوسیله پیوند نانومتری N- ایزوپروپیل‌آمید

محورهای موضوعی : نانومواد

اسماعیل بی‌آزار ¹ (گروه بیومتریال، دانشکده مهندسی‌پزشکی، دانشگاه آزاد اسلامی واحد علوم و تحقیقات – تهران)
غلامرضا شاه‌حسینی ² (مرکز تحقیقات کشاورزی و پزشکی هسته‌ای، سازمان انرژی اتمی- کرج)
مریم عنایت‌الهی ³ (گروه بیومتریال، دانشکده مهندسی‌پزشکی، دانشگاه آزاد اسلامی واحد علوم و تحقیقات – تهران)
مونا شاپورگان ⁴ (گروه بیومتریال، دانشکده مهندسی‌پزشکی، دانشگاه آزاد اسلامی واحد علوم و تحقیقات – تهران)
رقیه حقجو ⁵ (گروه بیومتریال، دانشکده مهندسی‌پزشکی، دانشگاه آزاد اسلامی واحد علوم و تحقیقات – تهران)
مسعود رنگی ⁶ (دانشکده مواد، دانشگاه امام حسین)

تاریخ دریافت : 1397/06/10 تاریخ پذیرش : 1397/06/10 تاریخ انتشار : 1388/03/01

کلید واژه: پیوند, اشعه گاما, پلی‌استایرن, NIPAAm, دوز, نانوکامپوزیت های پلیمری,

چکیده مقاله :

مونومر N- ایزوپروپیل‌آمید (NIPAAm) بر روی ظروف کشت سلولی پلی‌استایرن با استفاده از پیش‌تابش اشعه گاما در هوا با موفقیت پیوند زده شد. تاثیر دوز پیش تابش گاما (دوزهای جذبی kGy 40، 30، 20 و 10) در دما و شرایط مناسب پیوند مورد بررسی قرار گرفت. آنالیز FTIR، وجود مونومر پیوند را بر روی بستر نشان داد. مقدار بهینه دوز جهت برقراری پیوند در kGy 40 و °C 50 می‌باشد. تصاویر SEM و AFM به وضوح افزایش دوز جذبی اشعه را با زیاد شدن مقدار پیوند نشان می‌دهد. توپوگرافی سطح و ضخامت پیوند در تصاویر AFM از نمونه‌هایی که تحت اشعه قرار گرفته‌اند، نشان می‌دهد که مونومر در دوز اشعه جذبی به خوبی پیوند یافته است. ضخامت پیوند‌ها در این تصاویر در حدود nm 60-50 می‌باشد. زاویه تماس قطره آب بهترین نمونه‌های پیوند یافته در °C 40 و °C 10 به ترتیب °55 و °71 است که نشان دهنده آب‌دوستی و آب‌گریزی سطوح پیوندیافته است. آنالیز DSC نیز نشان می‌دهد که مونومری که تحت اشعه گاما قرار گرفته، دمای حلالیت بحرانی پایینی برابر با °C 32 دارد. این ویژگی‌ ثابت می‌نماید که این نوع پیوند، پتانسیل لازم را به عنوان یک زیست‌ماده دارد.