به منظور مطالعه تاثیر روش های مختلف خاکورزی و مدیریت بقایای گیاهی بر خصوصیات اگرومورفولوژیک در گندم دیم سرداری، آزمایشی به صورت کرتهای خرد شده نواری در قالب طرح پایه بلوک های کامل تصادفی در چهار تکرار درسال زراعی 1391-1390 اجرا شد. عوامل مورد بررسی شامل خاکورزی در چهار چکیده کامل
به منظور مطالعه تاثیر روش های مختلف خاکورزی و مدیریت بقایای گیاهی بر خصوصیات اگرومورفولوژیک در گندم دیم سرداری، آزمایشی به صورت کرتهای خرد شده نواری در قالب طرح پایه بلوک های کامل تصادفی در چهار تکرار درسال زراعی 1391-1390 اجرا شد. عوامل مورد بررسی شامل خاکورزی در چهار سطح با گاو آهن برگردان دار توام با دیسک، چیزل، خاکورز مرکب و کشت مستقیم و عامل بقایای گیاهی در چهار سطح سوزاندن، چراندن، کلش کامل و بدون کلش به ترتیب به عنوان فاکتور افقی و عمودی در نظر گرفته شدند. نتایج نشان داد حداقل وزن سنبله در کشت مستقیم معادل 69/0 گرم بود که نسبت به روش استفاده از گاو آهن برگردان دار توام با دیسک 25% کاهش نشان داد و حداکثر وزن سنبله معادل 88/0 گرم در استفاده از چیزل به دست آمد که نسبت به روش استفاده از گاو آهن برگردان دار توام با دیسک 2% افزایش نشان داد. بیشترین عملکرد دانه معادل 81/909 کیلوگرم در هکتار از کشت مستقیم حاصل شد که نسبت به استفاده از دستگاه های گاو آهن برگردان دار توام با دیسک، خاکورز مرکب و چیزل به ترتیب 12، 17 و 24% عملکرد دانه را افزایش داد. اثر متقابل تیمارهای خاکورزی و مدیریت بقایای گیاهی نشان داد بیشترین عملکرد دانه معادل 50/990 و 63/946 کیلوگرم در هکتار به ترتیب از تیمار کشت مستقیم توام با چرانیدن و کشت مستقیم توام با سوزاندن حاصل شد.
پرونده مقاله
به منظور بررسی اثرات کاربرد پلیمر سوپر جاذب و عناصر روی و سلنیوم بر عملکرد و اجزای عملکرد گندم دورم، آزمایشی به صورت فاکتوریل در قالب طرح بلوک های کامل تصادفی در چهار تکرار در ایستگاه تحقیقاتی دانشگاه آزاد اسلامی اراک در سال زراعی 90-89 انجام شد. عوامل مورد آزمایش شامل چکیده کامل
به منظور بررسی اثرات کاربرد پلیمر سوپر جاذب و عناصر روی و سلنیوم بر عملکرد و اجزای عملکرد گندم دورم، آزمایشی به صورت فاکتوریل در قالب طرح بلوک های کامل تصادفی در چهار تکرار در ایستگاه تحقیقاتی دانشگاه آزاد اسلامی اراک در سال زراعی 90-89 انجام شد. عوامل مورد آزمایش شامل مصرف سوپر جاذب در دو سطح صفر و 25 کیلوگرم در هکتار، مصرف سولفات روی در سه سطح صفر، 25 و50 کیلوگرم در هکتار و مصرف سلنیوم در دو سطح صفر و20 گرم در هکتار بود.نتایج نشان داد که اثر سولفات روی بر صفات عملکرد و اجزای عملکرد دانه در سطح 1% معنی دار شد. مصرف 50 کیلوگرم در هکتار سولفات روی عملکرد دانه را نسبت به تیمار شاهد 6/13% افزایش داد. اثر متقابل دوگانه تیمارها نشان داد که محلول پاشی سلنیوم توأم با مصرف 50 کیلوگرم سولفات روی در هکتار عملکرد دانه را 14% افزایش داد. همچنین مصرف 25 کیلوگرم در هکتار سوپر جاذب توأم با 50 کیلوگرم سولفات روی در هکتار باعث افزایش 18% عملکرد دانه شد. همچنین با کاربرد 25 کیلوگرم در هکتار سوپر جاذب، 50 کیلوگرم سولفات روی و محلول پاشی سلنیوم عملکرد دانه را به میزان 19% نسبت به شاهد افزایش نشان داد.
پرونده مقاله
به منظور بررسی تاثیر پلیمر سوپر جاذب و عناصر روی و سلنیوم بر صفات زراعی گندم دورم، آزمایشی به صورت فاکتوریل در قالب طرح بلوک های کامل تصادفی در چهار تکرار در مزرعه تحقیقاتی دانشگاه آزاد اسلامی اراک در سال زراعی 90-1389 انجام شد. عوامل مورد آزمایش شامل سوپر جاذب در دو سط چکیده کامل
به منظور بررسی تاثیر پلیمر سوپر جاذب و عناصر روی و سلنیوم بر صفات زراعی گندم دورم، آزمایشی به صورت فاکتوریل در قالب طرح بلوک های کامل تصادفی در چهار تکرار در مزرعه تحقیقاتی دانشگاه آزاد اسلامی اراک در سال زراعی 90-1389 انجام شد. عوامل مورد آزمایش شامل سوپر جاذب در دو سطح صفر و 25 کیلوگرم در هکتار، سولفات روی در سه سطح صفر، 25 و 50 کیلو گرم در هکتار و سلنیوم در دو سطح صفر و20 گرم در هکتار بود. نتایج حاصل نشان داد که مصرف 50 کیلوگرم در هکتار سولفات روی، صفات طول سنبله، شاخص بازآوری و عملکرد دانه را نسبت به تیمار شاهد به ترتیب 6/7، 7/21 و 6/13% افزایش داد. اثر متقابل دوگانه تیمارها نشان داد که محلول پاشی سلنیوم توام با مصرف 50 کیلوگرم سولفات روی در هکتار عملکرد دانه را 14% افزایش داد. همچنین مصرف 25 کیلوگرم در هکتار سوپر جاذب توام با 25 کیلوگرم سولفات روی در هکتار عملکرد دانه و شاخص بازآوری را به ترتیب 3/15 و 3/16% افزایش داد. اثر متقابل سه گانه تیمار ها نشان داد که بیشترین عملکرد دانه معادل 3502 کیلوگرم در هکتار از تیمار 25 کیلوگرم در هکتار سوپر جاذب، 50 کیلوگرم سولفات روی و محلول پاشی سلنیوم حاصل شد که با تیمار 25 کیلوگرم در هکتار سوپر جاذب، 50 کیلوگرم سولفات روی و بدون محلول پاشی سلنیوم با عملکرد معادل 3385 کیلوگرم در هکتار در یک گروه آماری قرار گرفت.
پرونده مقاله
به منظور بررسی تنوع درون گونه ای تحمل به تنش شوری در دو رقم گندم متحمل و حساس در شرایط کنترل و تنش گندم الگوی بیان 60 ژن منتخب القا شونده با تنش شوری در سطح رونوشت برداری مورد مقایسه قرار گرفت. در این آزمایش از روش نورترن بلات معکوس جهت بررسی الگوی بیان ژن ها استفاده گر چکیده کامل
به منظور بررسی تنوع درون گونه ای تحمل به تنش شوری در دو رقم گندم متحمل و حساس در شرایط کنترل و تنش گندم الگوی بیان 60 ژن منتخب القا شونده با تنش شوری در سطح رونوشت برداری مورد مقایسه قرار گرفت. در این آزمایش از روش نورترن بلات معکوس جهت بررسی الگوی بیان ژن ها استفاده گردید. جهت سادگی 16 الگوی بیان ممکن برای ارقام متحمل و حساس در شرایط کنترل و تنش در نظر گرفته شد. الگوی بیان ژن های مورد بررسی در 10 الگو از 16 الگوی بیان قرار گرفت. الگو های بیان شماره 2، 6، 8 و 12 در این آزمایش نسبت به سایر الگوها با اهمیت تر در نظر گرفته شدند. الگوی بیان شماره 2 نسبت به سایر الگو های بیان بیشترین تعداد ژن را در خود جای داد. الگوی بیان اکثر عوامل رونویسی مورد مطالعه در چهار الگوی فوق قرار گرفتند. با اعمال تنش شوری 7 ژن در هر دو رقم متحمل و حساس افزایش بیان معنی دار نشان دادند. در این تحقیق 4 ژن شامل ژن LEA از الگوی بیان شماره 2، ژن CBEFP از الگوی بیان شماره 6، ژن bZIP5 از الگوی شماره 8 و ژن wsr3 از الگوی بیان شماره 12 به عنوان ژن های منتخب برای تحمل به تنش شدید و طولانی مدت در رقم ماهوتی در نظر گرفته شدند. نتایج نشان دهنده آن بود که با اعمال تنش شوری بیان ژن ها در رقم متحمل بیشتر دستخوش تغییر قرار می گیرد. این نتایج نشان می دهد که تفاوت در الگوی بیان ژن ها در واریته های درون یک گونه ممکن است منشاء ایجاد واریته های متحمل و حساس به تنش شوری باشد.
پرونده مقاله
این آزمایش در سال 1389 به صورت اسپلیت فاکتوریل در قالب طرح پایه ی بلوک های کامل تصادفی با چهار تکرار اجرا شد. در این آزمایش تنش آبی به عنوان عامل اصلی در سه سطح آبیاری بر اساس نیاز آبی گیاه (شاهد)، آبیاری به میزان 85% نیاز آبی گیاه، آبیاری به میزان 70% نیاز آبی گیاه در چکیده کامل
این آزمایش در سال 1389 به صورت اسپلیت فاکتوریل در قالب طرح پایه ی بلوک های کامل تصادفی با چهار تکرار اجرا شد. در این آزمایش تنش آبی به عنوان عامل اصلی در سه سطح آبیاری بر اساس نیاز آبی گیاه (شاهد)، آبیاری به میزان 85% نیاز آبی گیاه، آبیاری به میزان 70% نیاز آبی گیاه در کرت های اصلی و مصرف مقادیر مختلف زئولیت در سه سطح عدم مصرف زئولیت (شاهد)، مصرف زئولیت به مقدار چهار تن در هکتار، مصرف زئولیت به مقدار هشت تن در هکتار و مصرف سالیسیلیک اسید در دو سطح عدم مصرف سالیسیلیک اسید و مصرف سالیسیلیک اسید به عنوان عوامل فرعی به صورت فاکتوریل در کرت های فرعی قرار داده شد. نتایج نشان داد که اثر سطوح مختلف تنش آبی بر صفاتی مانند ارتفاع گیاه، تعداد غوزه در بوته، تعداد دانه در غوزه، عملکرد دانه و عملکرد بیولوژیک غوزه های فرعی در سطح احتمال یک درصد معنی دار بود. همچنین سطوح مختلف مصرف زئولیت نیز بر صفاتی چون، تعداد غوزه در بوته، تعداد دانه در غوزه، عملکرد دانه و عملکرد بیولوژیک غوزه های فرعی در سطح آماری یک درصد و صفت ارتفاع بوته در سطح پنج درصد معنی دار شد. مصرف سالیسیلیک اسید نیز بر صفاتی همچون تعداد دانه در غوزه و عملکرد دانه در سطح آماری یک درصد معنی دار بود. در بین سطوح مختلف تنش آبی، بیشترین و کمترین عملکرد دانه با میانگین 75/954 و 29/455 کیلوگرم در هکتار به ترتیب مربوط به تیمار آبیاری بر اساس 100 و 70 % نیاز آبی گیاه بود. همچنین در بین سطوح مختلف مصرف زئولیت بیشترین و کمترین عملکرد دانه با میانگین 58/823 و 33/589 کیلوگرم در هکتار به ترتیب مربوط به تیمار مصرف 8 تن زئولیت و تیمار عدم مصرف زئولیت بود.
پرونده مقاله
این آزمایش در منطقه خنداب استان مرکزی بخش قره چای، اراضی روستای مانیزان به صورت کرت های خرد شده در قالب طرح بلوک های کامل تصادفی با چهار تکرار اجرا گردید. کرت های اصلی شامل تیمارهای کودی به صورت تلفیقی در شش سطح، کودهای NPKبراساس 100، 75 و 50% توصیه آزمایشگاه، کودهای NP چکیده کامل
این آزمایش در منطقه خنداب استان مرکزی بخش قره چای، اراضی روستای مانیزان به صورت کرت های خرد شده در قالب طرح بلوک های کامل تصادفی با چهار تکرار اجرا گردید. کرت های اصلی شامل تیمارهای کودی به صورت تلفیقی در شش سطح، کودهای NPKبراساس 100، 75 و 50% توصیه آزمایشگاه، کودهای NPKبراساس 75% توصیه آزمایشگاه + 10 تن در هکتار کود دامی، کودهای NPKبراساس 50% توصیه آزمایشگاه +25 تن در هکتار کود دامی و40 تن در هکتار کود دامی و کرت های فرعی شامل محلول پاشی با غلظت های مختلف سولفات روی در سه سطح شامل شاهد (بدون محلول پاشی)، محلول پاشی با سولفات روی دو وچهار در هزار در نظر گرفته شد. نتایج نشان داد، بیشترین عملکرد علوفه معادل92291 کیلوگرم در هکتار از تیمار مصرف 40 تن کود دامی حاصل شد که با تیمار مصرف 75% کود پایه توام با مصرف 10 تن در هکتار کود دامی با عملکرد معادل 88845 کیلوگرم در هکتار اختلاف معنی داری نداشتند. همچنین محلول پاشی با سولفات روی با غلظت 4 در هزار بیشترین عملکرد علوفه (87379 کیلوگرم در هکتار) را تولید نمود. بیشترین درصد پروتئین (59/12%) از تیمار مصرف 40 تن کود دامی حاصل شد. همچنین سولفات روی با غلظت 4 در هزار بیشترین درصد پروتئین (73/18%) را تولید کرد. با محلول پاشی دو و چهار درهزار سولفات روی، غلظت روی دانه به ترتیب 9/8 و 08/23% نسبت به شاهد افزایش نشان داد. بطور کلی نتایج نشان داد که با مصرف 75% توصیه کود پایه و مصرف 10 تن در هکتار کود دامی توام با محلول پاشی سولفات روی با غلظت 4 در هزار می توان به عملکرد کمی و کیفی مطلوب دست یافت.
پرونده مقاله
جهت بررسی اثر مصرف کود فسفر و برخی از ریز مغذی بر عملکرد دانه و روغن کلزا رقم اکاپی در منطقه اراک آزمایشی در سال زراعی 90-1389 به صورت اسپلیت پلات در قالب طرح پایه ی بلوک های کامل تصادفی با چهار تکرار اجرا شد. کرت های اصلی به مصرف کود فسفر در سه سطح P1= بر اساس 100 % می چکیده کامل
جهت بررسی اثر مصرف کود فسفر و برخی از ریز مغذی بر عملکرد دانه و روغن کلزا رقم اکاپی در منطقه اراک آزمایشی در سال زراعی 90-1389 به صورت اسپلیت پلات در قالب طرح پایه ی بلوک های کامل تصادفی با چهار تکرار اجرا شد. کرت های اصلی به مصرف کود فسفر در سه سطح P1= بر اساس 100 % میزان توصیه شده، P2= بر اساس50 % کمتر از میزان توصیه شده، P3= بر اساس 150% بیشتر از میزان توصیه شده و کرت های فرعی به مصرف انواع کودهای ریز مغذی در پنج سطح M1= عنصر بر(B)، M2= عنصر روی (Zn)، M3= عنصر آهن (Fe)، M4= ترکیبی از سه عنصر بر (B)، روی (Zn) و آهن (Fe) و M5= عدم مصرف عناصر ریزمغذی اختصاص یافتند. نتایج نشان داد فسفر بر صفاتی چون ارتفاع ساقه، تعداد خورجین در بوته، عملکرد دانه و عملکرد روغن اختلاف معنی داری (01/0p<) را نشان داد. همچنین مصرف انواع ریز مغذی و اثر متقابل آنها با کود فسفر بر صفاتی چون ارتفاع ساقه، تعداد خورجین در بوته، عملکرد دانه و عملکرد روغن در سطح یک درصد معنی دار شد. مصرف انواع ریزمغذی بر تعداد دانه در خورجین در سطح پنج درصد معنی دار بود. بر اساس نتایج بدست آمده بیشترین عملکرد دانه با میانگین 77/7 تن در هکتار از مصرف 50 % کمتر از میزان توصیه شده فسفر به همراه مصرف ترکیب عناصر بر(B)، روی (Zn) و آهن (Fe) به دست آمد.
پرونده مقاله
