اینتگرونها عناصر متحرک ژنتیکی بوده که قادرند ژنهای مقاومت به آنتیبیوتیکهای مختلف را حمل کنند. این عناصر در مکانهای مختلفی از پلاسمید و کروموزوم یافت شدهاند. تحقیق حاضر با هدف ردیابی اینتگرونهای کلاس ۱، ۲ و ۳ در ایزولههای اشریشیاکلی جدا شده از موارد عفونت ادراری چکیده کامل
اینتگرونها عناصر متحرک ژنتیکی بوده که قادرند ژنهای مقاومت به آنتیبیوتیکهای مختلف را حمل کنند. این عناصر در مکانهای مختلفی از پلاسمید و کروموزوم یافت شدهاند. تحقیق حاضر با هدف ردیابی اینتگرونهای کلاس ۱، ۲ و ۳ در ایزولههای اشریشیاکلی جدا شده از موارد عفونت ادراری در شهرستان شهرکرد انجام شده است. در این تحقیق تعداد ۶۴ ایزوله اشریشیاکلی جدا شده از موارد عفونت ادراری در شهرستان شهرکرد مورد بررسی قرار گرفتند. مقاومت آنتی بیوتیکی ایزولههای مورد بررسی با استفاده از روش دیسک گذاری ساده در محیط مولر هینتون آگار مورد بررسی قرار گرفت. به منظور تعیین فراوانی اینتگرونهای کلاس ۱، ۲ و ۳ از زوج پرایمرهای اختصاصی استفاده گردید. پس از انجام آزمون آنتی بیوگرام، بیشترین مقاومت نسبت به آمپیسیلین (75%) و کمترین مقاومت نسبت به ایمیپنم (5/12%) مشاهده گردید. فراوانی ژنهای اینتگرون کلاس ۱ و ۲ و ۳ به ترتیب 5/12%، 25/6% و 12/3% مشاهده گردید. در ۵۲ جدایه هیچ یک از ژنهای اینتگرون مشاهده نگردید. در تجزیه و تحلیل آماری با آزمون کای دو بین اینتگرون کلاس ۱ و مقاومت نسبت به آنتی بیوتیک آمپیسیلین ارتباط آماری معنیداری (p =0.02< 0.05) مشاهده گردید. با توجه به این که ژنهای مقاومت بر روی اینتگرونها قرار دارند و میتوانند از یک سویه به سویه دیگر منتقل شوند و مقاومت را در بیمارستان یا دیگر محیطها منتشر نمایند، لذا این امر اهمیت شناسایی این نوع از ژنهای مقاومت آنتیبیوتیکی را دوچندان کرده است.
پرونده مقاله