بن‌مایه‌های دینی و عرفانی در سطح فکری شعر آیینی(قزوه، سبزواری، هراتی)
محورهای موضوعی : عرفان اسلامی
بلقیس سبحانی
1
,
صفا تسلیمی
2
,
علی فلاح
3
1 - دانشجوی دکتری گروه زبان و ادبیات فارسی، دانشکده علوم انسانی،واحد گرگان،دانشگاه آزاد اسلامی، گرگان، ایران.
2 - استادیار گروه زبان و ادبیات فارسی،دانشکده علوم انسانی،واحد گرگان،دانشگاه آزاد اسلامی، گرگان، ایران. نویسنده مسئول: Safataslimi2641@gmail.com
3 - استادیار گروه زبان و ادبیات فارسی، دانشکده علوم انسانی، واحد گرگان،دانشگاه آزاد اسلامی،گرگان،ایران.
کلید واژه: ritual, شعر آیینی, عرفانی, religious, دینی, Mystical Poetry, سبزواری, قزوه, Sabzevari, هراتی, Qazveh, Harati,
چکیده مقاله :
شعر آیینی یا شعر مذهبی به گونه ای از شعر متعهدانه گفته می شود که از جهت معنوی و محتوایی صبغه ای کاملاً دینی دارد، و از آموزه های وحیانی و ولایی در سایه سار شعر نبوی، علوی، فاطمی، رضوی، مهدوی، و عاشورایی سرچشمه می گیرد. این نوع از شعر تناسب معنایی منحصربه فردی با عرفان و تصوف دارد، چراکه شاعران عارف و متصوفه نیز همچون شاعران آیینی و در مقایسه با دیگر شعرای ادب پارسی در اشعار دینی خود توجه خاصی به ساختارهای فکریِ آیینی داشته اند، حضور چشمگیر و تعهد و توجه جدی به مضامین ولایی و عبارات قرآنی، احادیث و اصطلاحات دینی، و مصور ساختن این معانی به تناسب معنایی واژگان، استفاده وسیع از صور خیال به‌ویژه تشبیه و غنابخشی به موسیقی خیال و... در آثار همه این شاعران بیش از پیش نشان از همگرایی آن ها با اشعار آیینی و دینی دارد. نگارندگان در این مقاله بر آنند که با روش توصیفی- تحلیلی، درون مایه های اشعار عرفانی سه تن از شعرای شعر نو شامل قزوه، سبزواری، و هراتی را از منظر فکری آیینی از نظر گذرانده و به بررسی دقیق و موشکافانه این اشعار بپردازند.
Ritual or religious poetry is a type of committed poetry that has a purely religious aspect in terms of spirituality and content and originates from revelatory and religious teachings in the shadow of prophetic, Alawite, Fatimid, Razavi, Mahdavi, and Ashura poetry. To take. This type of poetry has a unique semantic fit with mysticism and Sufism, because mystical and mystical poets, like religious poets, and in comparison with other poets of Persian literature in their religious poems have paid special attention to religious intellectual structures, significant presence and commitment. Serious attention to religious themes, Quran and hadiths and religious terms, and at the same time mastering the whole, illustrating these meanings to the semantic proportions of words, extensive use of imaginary forms, especially similes and enrichment to imaginary music, etc. in all works These poets are increasingly showing their convergence with ritual and religious poetry. In this article, the authors intend to consider the themes of the mystical poems of three poets of modern poetry, including Qazveh, Sabzevari, and Harati, from a ritualistic intellectual point of view, and to examine these poems carefully and meticulously.
_||_