تأویل عصیان و توبه آدم (ع) در اندیشه عرفای اسلامی
محورهای موضوعی : عرفان اسلامی
سیدحسن سیدترابی
1
(دانشگاه آزاد اسلامی، واحد رشت، استادیار گروه ادبیات فارسی، رشت، ایران)
یحیی رمضانی پارگامی
2
(دبیرآموزش پرورش شهرستان تالش)
کلید واژه: تأویل ذوقی, توبه, عرفان, قرآن مجید, عصیان, آدم (ع),
چکیده مقاله :
از دیدگاه عرفای اسلامی، پاک بودن از «گناه» و «عصیان» از آغاز آفرینش تا پایان آن، کار فرشتگان است و آلوده به معصیت بودن در همه عمر مختص شیطان و توبه و بازگشت از عصیان وگناه پیشه آدم (ع) و انسان‌هاست. گفتمان عصیان و توبه حضرت آدم نیز یکی از موضوعات خواندنی و پر رمز و راز عرفان اسلامی است وعرفا و شعرای بزرگ عارف مسلک با استناد به آیات و روایات و احادیث منقول از پیامبر و اقوال جانشینان و تابعین آن حضرت به تأویل عرفانی آن پرداخته‌اند. این موضوع در مکتب عرفان ذوقی جلوه‌های گوناگونی به خود گرفته است. عرفا حماسه عصیان و توبه آدم (ع) را از زمینه‌های نیل به کمال‌جویی انسان دانسته و با تعابیر شاعرانه و عارفانه در پی تأویل آن برآمده‌اند. از جمله مولانا عصیان و توبه آدم (ع) را در مسیرتکامل وی به طور خاص و عامل ترقی بشر به طور عام تعبیر کرده است. این مقاله در پی آن است که تعابیر این بزرگان را به پیشگاه قرآن ببرد و با سنجه این دفتر الهی و وحی نامه مصون و محفوظ آسمانی بسنجد.
Islamic mystics believe that, being “innocent” and escaping from “sin” just belongs to angels from the beginning to the end of the universe. At the same time, evil is sinful and guilty and repentance belongs to human beings. Adam's sin and his repentance is one of the interesting subjects of Islamic mystics and their poetry, and mystics have interpreted that based on the story and narratives said by the Prophet and his substitutes and followers. This matter has many aspects in intuition mystic school. Some believe that Adam's sin and his repentance is a way for human to achieve perfection, so they have expressed their thoughts through poems. Mowlana expresses Adam's sin and his repentance as a perfection tool, especially as an improvement one in general. This paper tries to compare these thoughts and poems with the Quran, the divine and holly benchmark.