«تعالیم وآموزه های تربیتی صوفیان»
محورهای موضوعی : عرفان اسلامی
جمشید صدری
1
(دانشیار گروه ادیان و عرفان، واحد تاکستان، دانشگاه آزاد اسلامی، تاکستان، ایران.)
ناهید ژیانی
2
(ـ کارشناس ارشد گروه ادیان و عرفان، واحد تاکستان، دانشگاه آزاد اسلامی، تاکستان، ایران. دانشجوی دکتری علوم تربیتی.)
کلید واژه: تربیت, اخلاق, عرفان و تصوف, جامعه,
چکیده مقاله :
هدف غایی درتعالیم وآموزه های تربیتی صوفیه،تربیت انسان جهت نیل به کمال است،در این راستا علاوه بر بعد فردی به ابعادفرهنگی و اجتماعی نیز توجه وتاکیدشده است. تاانسان بتواند با آگاهی به موقعیت حقیقی خویش در عالم هستی به صفات و اعمال نیک آراسته و بهترین راه را برای انسانی زیستن بیابد.و با آگاهی به اینکه نفس انسان در هر لحظه منحصر به فرد است قدر لحظات را بداند. و چون در گذشته متوقف نیست کینه و دشمنی ، حسد و نفرت،غیبت و تهمت و دیگر رذایل اخلاقی مجالی برای ظهور پیدا نکند. مقاله حاضر درصدد است تا دستاوردهای اخلاقی واجتماعی آموزش صوفیان مورد بررسی و تحلیل قرارداده و در ضمن آن بتواند به این چالش که آیا عرفان و تصوّف اسلامی موجب انزواو جدایی فرد از جامعه است،پاسخ دهد.
The ultimate goal of the Sufi’s educational teachings and doctrines is to train human to achieve perfection. In addition to the individual dimension, in this regard, the social and cultural dimensions are also emphasized. Thus, people can know their true position in the universe, adorn with good attributes and deeds, and find the best way for good living. Recognizing that the human soul is unique in every moment, he/ she will respect time. Because man has not stopped in the past, the hatred and enmity, envy, hatred, gossip, slander, and other moral vices will not have the opportunity to emerge. This study aimed to investigate the Sufis teachings’ social achievements such as self-purification based on moral teachings and time situation, socialization, public service, cooperation and altruism, philosophy and freedom education, business, and etc. Also, this study answered to this question: whether Islamic mysticism leads to isolation and separation of the individual from society?