بررسی محتوایی مثنوی «تحفه الاحباب» شیخ عبیدالله نهری باتاکید برتحلیل‌های عرفانی
محورهای موضوعی : پژوهش های نقد ادبی و سبک شناسی
پروین پارسا
1
()
فرهاد کاکه رش
2
(استاد یار گروه زبان و ادبیات فارسی، واحد مهاباد، دانشگاه آزاد اسلامی، مهاباد، ایران. (نویسنده مسئول))
کلید واژه: مضمون, شیخ عبیدالله نهری, تحفه الاحباب, سبک‌فکری, تحلیل‌های عرفانی,
چکیده مقاله :
تحلیل و شناخت آثارادبی، رویکردی علمی و روش مند در مباحث سبک شناسی است و در شناخت و بررسی شیوۀ خاصی که شاعر برای بیان مفاهیم در اثر خود، از آن استفاده نموده، اهمیت بسزایی دارد. تحفه الاحباب منظومه عرفانی اثر شیخ عبیدالله نهری (1310-1247ه.ق) شاعر و عارف کرد در عهد قاجاراست که در قالب مثنوی و در معرفی فرقه نقشبندیه، افکار و تعلیمات و رفتار آنان سروده شده است. تحفه الاحباب را می‌توان از جنبه‌های بسیاری مورد بررسی قرار داد؛ اما آنچه در این پژوهش بدان پرداخته می‌شود، تحلیل عرفانی کتاب است و با همه اهمیتی که دارد تاکنون هیچ تحقیق منظم و مشخصی در معرفی آن نگرفته است. نگارندگان برای دستیابی به این هدف، از روش تحقیقی توصیفی –تحلیلی استفاده کرده اند و به این نتایج دست یافته اند که شاعر در پیروی از طرز مثنوی سرایی صوفیانه شعر کلاسیک و تعلیمی، جایگاهی داشته و توانسته با نگاهی نو، در تعلیمات تصوف به‌ویژه نقشبندیه، مضامین گیرا و دلکش، تلمیحات عرفانی و ادبی، زبان روان و موزون در مثنوی، به این اثر ادبی و عرفانی تشخص خاصی ببخشد. ناظم سبک خاصی در معرفی عارفان و پرچمداران طریقه نقشبندیه دارد و در سرودن کتاب به مثنوی مولوی نگاه ساختاری داشته است.
Analyzing and understanding literary works is a scientific and methodical approach in stylistics, and it is very important to know and examine the special way that the poet used to express the concepts in his work. Tuhfa Al-Ahbab is a mystical poem written by Sheikh Obaidullah Nahri (1310-1247 AH), a Kurdish poet and mystic during the Qajar period, which was written in the form of a Masnavi and in the introduction of the Naqshbandi sect, their thoughts, teachings and behavior. The gift of loved ones can be examined from many aspects; But what is discussed in this research is the mystical analysis of the book, and with all its importance, there has not been any systematic and specific research in its introduction. In order to achieve this goal, the authors have used a descriptive-analytical research method and have reached the conclusion that the poet had a place in following the Sufi style of masnavis of classical and didactic poetry and was able to explore the themes of Sufism, especially Naqshbandi, with a new perspective. Captivating and charming, mystical and literary allusions, smooth and rhythmic language in Masnavi, give this literary and mystical work a special personality. Nazem has a special style in introducing mystics and flag bearers, and in writing the book, he has a structured approach to Mawlawi's Masnavi.
_||_