در فرایند توسعه اقتصادی کشورها که همراه با رشد فزاینده جمعیت و توسعه بخش کشاورزی میباشد، دسترسی به منابع آب ضرورت دارد. آب به عنوان کمیابترین عامل در تولید محصولات کشاورزی، محدودکننده اصلی فعالیتهای کشاورزی در کشور محسوب میشود. این کمبود موجب ایجاد انگیزه در ارزشگذ چکیده کامل
در فرایند توسعه اقتصادی کشورها که همراه با رشد فزاینده جمعیت و توسعه بخش کشاورزی میباشد، دسترسی به منابع آب ضرورت دارد. آب به عنوان کمیابترین عامل در تولید محصولات کشاورزی، محدودکننده اصلی فعالیتهای کشاورزی در کشور محسوب میشود. این کمبود موجب ایجاد انگیزه در ارزشگذاری آب به عنوان یک کالای اقتصادی و نیز ابزاری مؤثر بر تقاضای آب شده است. در این پژوهش که در سال زراعی93-1392 انجام شده است ارزش آب آبیاری با استفاده از تخمین تابع هدانیک برای زمینهای کشاورزی شهرستان رامهرمز مورد محاسبه قرار گرفته است.روش نمونهگیری در مطالعه حاضر به صورت تصادفی بوده است و تعداد حجم نمونه شامل 88 کشاورز میباشد. براساس نتایج، ارزش اقتصادی آب آبیاری در منطقه مورد مطالعه به ازای هر هکتار 43177265 ریال و به ازای هر مترمکعب 97/4544 ریال است. همچنین نتایج نشان داد که فاصله زمین تا شهر، روستا و جاده اصلی اثر منفی بر قیمت زمین کشاورزی و میزان حاصلخیزی خاک، وجود چاه، نزدیک بودن به رودخانه و یکپارچه بودن زمین اثر مثبت بر قیمت زمینهای کشاورزی منطقه مورد مطالعه دارد.
پرونده مقاله
دبا توجه به کمبود منابع آبی در کشور، استفاده از مفاهیم جدیدی مانند آب مجازی در فرآیند مدیریت منابع، نقش مهم و بسزایی دارد. لذا در این تحقیق به بررسی وضعیت کشاورزی شهرستان شوش دانیال از دیدگاه آب مجازی پرداختهشده است. نتایج تحقیق نشان داد که تراز آب مجازی این شهرستان بر چکیده کامل
دبا توجه به کمبود منابع آبی در کشور، استفاده از مفاهیم جدیدی مانند آب مجازی در فرآیند مدیریت منابع، نقش مهم و بسزایی دارد. لذا در این تحقیق به بررسی وضعیت کشاورزی شهرستان شوش دانیال از دیدگاه آب مجازی پرداختهشده است. نتایج تحقیق نشان داد که تراز آب مجازی این شهرستان برابر135362میلیون مترمکعب در سال میباشد. این عدد نشان میدهد که صادرات آب مجازی این شهرستان بیشتر از واردات آن میباشد. یکی از مهمترین دلایل صادرات آب مجازی در شهرستان شوش تولید محصولات آب بری مانند نیشکر ،برنج ،ذرت و گوجهفرنگی میباشد. مهمترین منبع واردات آب مجازی شهرستان ناشی از واردکردن مرکبات ،خرما ، جو و سیبزمینی است. همچنین نتایج تحقیق نشان داد که شهرستان شوش دارای پتانسیل کمی در استفاده از آب سبز است. بهطوریکه فقط حدود 5/5 درصد تولیدات شهرستان بهوسیله آب سبز تولید میشوند. لذا پیشنهاد میشود الگوی کشت شهرستان شوش به سمت استفاده بیشتر از آب سبز و پرهیز از کاشت محصولات آب بر تابستانه مانند ذرت و صیفیجات تغییر جهت داده شود.
پرونده مقاله