زن در ادبیات از تروما (روان زخم) به خودشناسی رسیدن
محورهای موضوعی : تربیت بدنی، مدیریت ورزشی، علوم ورزشی
نگین حیدری زاده
1
,
سید رحیم موسوی نیا
2
,
بهنوش اخوان
3
1 - دانشگاه تهران، پردیس بین الملل کیش، گروه زبان و ادبیات انگلیسی، تهران، ایران.
2 - دانشگاه شهید چمران اهواز، گروه زبان و ادبیات انگلیسی، اهواز، ایران.
3 - دانشگاه الزهرا تهران، گروه زبان و ادبیات انگلیسی، تهران، ایران.
کلید واژه: روانکاوی, خودشناسی, تروما, مارگرت اتوود, psychoanalysis, Trauma, Margaret Atwood, patriarchal,
چکیده مقاله :
هدف پژوهش در این مقاله، روان زن و ادبیاتی است که توانسته آنرا به تصویربکشد. باید قبول کنیم که "ادبیات اساسی ترین و اصلی ترین رکن هنر به شمارمی رود که سایر رشته های هنری را تحت تاثیرقرار می دهد" )آذر، 1387 (.نویسنده ی زن همانطوری که هلن سیزو ) 1976 ( معتقد است باید به فرم نوشتارزنانه بنویسد، بدین معنی که یک نوشتار باید به سبک متغیر و با قدرت سیاسیبتواند امیال زنانه را در زبانی بکار ببرد که افکار مرد سالارانه را بشکند. زنان درنوشته های ادبی مارگرت اتوود داستان تروما، رنج ها و مشکلات روحی خودرا بیان می کنند، آنها از شناخت خود نسبت به جامعه ای که در آن زندگی میکنند می نویسند به این دلیل که بتوانند خواننده ای را بیابند که به حرف های آنهاگوش کند و با روایت کردن داستان هایشان درد و ترومای خود را کم کنند و هماینکه به خوانندگان خود درسی بدهند که به شناخت و بصیرت برسند. آنها زمانگذشته، حال و آینده را به هم ربط می دهند. بدین معنی که در زمان حال میتوانیم از گذشته ی خود و خطاهای خود درس عبرت بگیریم و درس موفقیترا در آینده بسازیم.پس در نتیجه باید همانند شخصییت های اتوود بپذیریم کهزندگی به معنی راحت زیستن نیست بلکه باید با انگیزه زیستن و تغییر یافتن راسر لوحه کارهای خود قرار دهیم. باید قبول کرد که زندگی به معنی ماندن و یارفتن نیست بلکه به سادگی زیستن است.
The aim of this research was to introduce the psyche of traumatized women and the literature that illustrate it. We should accept that "literature is the important and main basis of art that can influence the other artistic fields". As Helen Cixous believes; the female writer in the form of "ecriture feminine "or women writing; it means that a written text must be in a different style and with the political power which can use the female desire and break patriarchal thought. Women in the literary texts of Margaret Atwood expressed the story of their trauma, pains and the psychological problems; they can write about their self-knowledge towards the society that live in. They would like to find a reader to listen to their story and by the help of narrating; they can reduce the traumatized feeling and give a lesson of insight to the readers. The protagonists can relate past, present and the future time to each other, so that in the present time they can learn a lesson from the past faults and trauma in order to make succeeding lessons for future. So at the end we the same as Atwood's participants must accept that life does not mean relaxation, but it must be full of hope, motivation and reformation.
- آذر، امیر اسماعیل (1387). ادبیات ایران در ادبیات جهان. تهران: نشر سخن.
- اتوود، مارگرت (1995). سرگذشت ندیمه، ترجمه سهیل سمی ( 1389) . تهران: انتشارات ققنوس.
- اتوود، مارگرت (1998). چشم گربه ترجمه سهیل سمی ( 1389) . تهران: انتشارات مروارید.
- برسلر،چارلز. در آمدی بر نظریه ها و روش های نقد ادبی. ترجمه مصطفی عابدینی فرد وحسین پاینده(1386). تهران: انتشارات نیلوفر.
- عبدالملکیان، گروس ( ۱۳۹۴). هیچ چیز مثل مرگ تازه نیست.تهران: نشر چشمه
- علیورد ینیا، اکبر، رضی، داوود، آیینی، صدیقه (1392). فصلنامة علمی پژوهشی رفاه اجتماعی، سال سیزدهم، شماره 49 .323 .
- یاوری، حورا (1386). روانکاوی و ادبیات دو متن، دو انسان،دو جهان. تهران: نشر سخن .
- Abrams, M.A. & Geoffrey Galt. Harpham. )2009( A Glassary Of Literary Terms. Ninth Edition. USA: Boston, Wadsworth Cengage Learning.
- Atwood, Margaret. (1998). Cat’s Eye, USA: O.W. Toad.
- Atwood, Margaret. (1995). The Handmaid’s Tale, New York: Anchor Books.
- Atwood, Margaret. (1972). Survival: A Thematic Guide to Canadian Literature (Toronto: Anansi,) 35.
- Caruth, Cathy. (1995). Trauma: Explorations in Memory, USA: John Hopkins University Press.
- Caruth, Cathy. (1996). Unclaimed Experience: Trauma, Narrative and History, USA: John Hopkins University Press.
- Cixous, Helene. (1976). “The Laugh of the Medusa”. Translated by Keith Cohen and Paula Cohen. Signs, Vol. 1, No. 4, pp. 875-893.Published by: The University of Chicago Press.
- Cixous, Helene. (1981). "Sorties." Trans. Ann Liddle. New French Feminisms. Ed. Elaine Marks and Isabelle de Courtivron. Hemel Hempstead: Harvester.90-98.
- De Beauvoir, Simone. (1997). The Second Sex. 1949. Trans. and ed. H. M. Parshley. London: Vintage.
- Freud, Sigmund. (1922). Beyond the Pleasure Principle. Translated by C. J. M. Hubback. London, Vienna: Intl. Psycho- Analytical, N.Y: Bartleby. 2010
- Freud, Sigmund. (1910). "The Origin and Development of Psychoanalysis", The American Journal of Psychology, USA: 21.2, 181-218.
- Luckhurst, Roger. (2008). The trauma question. New York: Routledge. Robson, Kathryn (2004). Writing Wounds The Inscription of Trauma in post-1968 French Women's Life-writing. Editions Rodopi B.V., Amsterdam - New York, NY.
- Mitchell, Juliet. (1974). Pyshoanalysis and Feminism. Random House Pantheon.
- Showalter, Elaine. (1985). The Female Malady: Women, Madness and English Culture, 1830-1980.USA: Amazon
- Spivak, G. C. (1988). ‘Can the Subaltern Speak?’, in C. Nelson and L. Grossberg (eds), Marxism and the Interpretation of Culture. Urbana, IL: University of Illinois Press. 271_313.
- Tolan, Fiona. (2009/2010). “The Psychoanalytic Theme in Margaret Atwood’s Fiction: A Response to Burkhard Niederhoff”, Connotations, Vol. 19.1-3.
- Wisker, Gina. (2012). Margaret Atwood: An Introduction to Critical Views of Her Fiction. Palgrave Macmillan in UK: Macmillan Publishers Limited.
_||_