مقام زن در عرفان با تکیه بر آراء ابن عربی
محورهای موضوعی : دین، مذهب و فقه
مریم بختیار
1
(عضو هیات علمی دانشگاه آزاد اسلا واحد اهواز)
کلید واژه: قرآن, عرفان, زن, محیی الدین ابن عربی, سیر وسلوک, Theosophy (Gnosticism), The Holly Quran, Mohey-Aldin Ibn-E-Arabi, manners and conduct,
چکیده مقاله :
موضوع علم عرفان و به خصوص عرفان نظری، حرکت نزولی در قوس نزول دایره عالم وجود است و این علم درباره تنزلات وجود در مراتب هستی و خروج وحدت از کثرت بحث می کند. در این منظر زن به عنوان یک موجود در کنار سایر موجودات (بماهی موجوده) می باشد و عرفان نظری به او به چشم یک انسان، یعنی مظهر اسم جامع الله می نگرد. به عبارت دیگر به چشم موجودی به او نگریسته می شود که می تواند به جمیع صفات و اسماء الهی واصل شود و در قوس صعود و مراحل ولایت تکوینی به مقامی هم چون مقام مریم عذرا علیها السلام و خدیجه کبری علیها السلام و... برسد. در این مقاله با نگاهی گذرا به مفهوم عرفان جایگاه و مقام زن در عرفان با تکیه بر آراء ابن عربی بررسی می شود ودر نهایت این که او و سایر عرفا نگاهشان به زن به عنوان یک عالم کبیر بوده است. جهان عظیمی که هستی جامع نام دارد و از بزرگ ترین عوالم وجود است.
The agendum of theosophy, particularly the theoretical Gnosticism is the axiology of the being’s hierarchy and such knowledge discusses the existence hierarchy and the emergence of unity from plurality. In such perspective, the woman is as a creature alongside of the other creatures (as she exists).Theoretical Gnosticism considers her as human being and as Theophanic manifestation of the “Allah” (God/The Creator) comprehensive name. In this article via glancing to the theosophy overall notion, the position of woman regarding The Ibn-E-Arabi views was reviewed. According to Ibn-E-Arabi and other Gnostic points of view the woman is the macro cosmos, the great world that is called “extensive universe”; one of the greatest existing worlds.
_||_