پایدار نمودن بافت یک مرحله بسیار حیاتی در آماده سازی بافت جهت مطالعات بافت شناسی به شمار می رود و هرگونه اشتباه در این مرحله غیرقابل جبران خواهد بود. هدف از این مطالعه مقایسه تاثیر سه روش تهیه مقاطع بافتی کلارک-بسته، فرمالین-باز و فرمالین-بسته بر هیستومورفومتری مخاط رود چکیده کامل
پایدار نمودن بافت یک مرحله بسیار حیاتی در آماده سازی بافت جهت مطالعات بافت شناسی به شمار می رود و هرگونه اشتباه در این مرحله غیرقابل جبران خواهد بود. هدف از این مطالعه مقایسه تاثیر سه روش تهیه مقاطع بافتی کلارک-بسته، فرمالین-باز و فرمالین-بسته بر هیستومورفومتری مخاط روده باریک در جوجه های گوشتی بود. در این بررسی 30 قطعه جوجه گوشتی سویهراس 308 نر در سن 10 روزگی مورد استفاده قرار گرفت. نمونه های روده باریک بعد از شستشو، بلافاصله با محلول سالین- فرمالین 10 درصد بهشکل بسته و یا بازشده و محلول کلارک بهصورت دوطرف بسته پایدار شدند. پس از پایداری طبق روش استاندارد بافتشناسی، مقاطع میکروسکوپی به ضخامت 5 میکرومتر تهیه و با ائوزین-هماتوکسیلین و آلسینبلو رنگآمیزی شدند. در هر مقطع ارتفاع پرز، ضخامت پرز، عمق کریپت و تعداد سلول های جامی با خطکش چشمی اندازهگیری و شاخص سطح پرز نیز محاسبه گردید. داده ها در قالب طرح کاملاً تصادفی با آزمون دانکن مورد مقایسه قرار گرفتند. نتایج نشان داد که روش تهیه و پایداری نمونههای روده باریک بر شاخص های کمی بافت شناسی تاثیر معنی داری داشت (01/0>p). روش فرمالین-بسته بلند ترین ارتفاع پرز و بیشترین عمق کریپت و روش کلارک-بسته، کمترین مقادیر را نشان دادند (01/0>p). همچنین روش کلارک-بسته و روش های فرمالین-بسته و باز به ترتیب بیشترین ضخامت پرز را در هر سه قسمت روده کوچک نشان دادند (01/0>p) و بیشترین مقدار برای سطح پرز نیز در روش فرمالین-بسته مشاهده شد (01/0>p). با توجه به سادگی روش کار، قیمت مناسب، حفظ بهتر مخاط روده و عدم ایجاد تغییرات شدید در بافت، روش فرمالین-بسته به عنوان روش برگزیده معرفی می شود.
پرونده مقاله
در این تحقیق پتانسیل ضد آفلاتوکسینی تغذیه با اسانس مرزه و جاذب سم پلی ذورب در برابر عوارض آفلاتوکسیکوزیسB1 تجربی مورد بررسی قرار گرفت.تعداد144 قطعه بلدرچین نر ژاپنی 21 روزهبهشش گروه آزمایشی شامل: A- شاهد منفی (جیره بدون آفلاتوکسین)، B- شاهد مثبت (جیره آلوده حاوی 5/2 میل چکیده کامل
در این تحقیق پتانسیل ضد آفلاتوکسینی تغذیه با اسانس مرزه و جاذب سم پلی ذورب در برابر عوارض آفلاتوکسیکوزیسB1 تجربی مورد بررسی قرار گرفت.تعداد144 قطعه بلدرچین نر ژاپنی 21 روزهبهشش گروه آزمایشی شامل: A- شاهد منفی (جیره بدون آفلاتوکسین)، B- شاهد مثبت (جیره آلوده حاوی 5/2 میلی گرم در کیلوگرم آفلاتوکسین)، C- جیره آلوده+PPM300اسانس مرزه، D- جیره آلوده+PPM600 اسانس مرزه، E- جیره آلوده+PPM900 اسانس مرزه، F- جیره آلوده+g/kg5/2 پلی ذوربباچهار تکرار (هر تکرار ششپرنده) تقسیم شدند و آزمایش درقالب طرح کاملاًتصادفی انجام گرفت. طول دوره آزمایش 10هفته و در انتهای هفته های چهارم و دهم از هر قفس دو قطعه پرنده به طور تصادفی کشتار شدند. وزن نسبی کبد، بورس و طحال اندازه گیری شد و نمونه های بافتی مناسب از کبد تهیه گردید. در پایان هفته دهم سطح مالون دی آلدئید موجود در گوشت تازه و نگه داری شده در یخچال مورد ارزیابی قرار گرفت. استفاده از اسانس مرزه در سطح PPM600موجب کاهش اثرات آفلاتوکسین بر وزن بورس فابرسیوس و طحال گردید.تغییرات چربی بسیار شدید و کانون های گرد و با اندازه متنوع در سلول های کبدی در حال دژنره شدن و فیبروز نواحی باب در اثر وجود آفلاتوکسین (گروه B) مشاهده گردید.به نظر می رسد که استفاده از اسانس مرزه خوزستانی در سطحPPM600و جاذب سم پلی ذورب می تواند به طور موثری اثراتمسمومیت ناشی از آفلاتوکسین B1 را کاهش دهد.
پرونده مقاله
به منظور تعیین مناسب ترین فاصله زمانی تغذیه جوجه های گوشتی با روغن ماهی و اثر آن بر سیستم ایمنی و کلسترول و تری گلیسیرید خون، آزمایشی به مدت 49 روز با استفاده از 5 درصد روغن ماهی که در زمان های مختلف تغذیه شدند، انجام گردید. بدین منظور از 600 جوجه یک روزه گوشتی سویه راس چکیده کامل
به منظور تعیین مناسب ترین فاصله زمانی تغذیه جوجه های گوشتی با روغن ماهی و اثر آن بر سیستم ایمنی و کلسترول و تری گلیسیرید خون، آزمایشی به مدت 49 روز با استفاده از 5 درصد روغن ماهی که در زمان های مختلف تغذیه شدند، انجام گردید. بدین منظور از 600 جوجه یک روزه گوشتی سویه راس در 6 گروه آزمایشی، که هر گروه آزمایشی دارای 4 تکرار بود، استفاده شد. گروه های آزمایشی شامل: جیره بدون روغن ماهی و دارای 5 درصد روغن ذرت‍ (گروه شاهد) و تغذیه روغن ماهی از 2، 3، 4، 5 و 6 هفتگی بود. غلظت کلسترول و تری گلیسرید در سنین 37 و 44 روزگی تعیین شد. تیتر آنتی بادی علیه گلبول قرمز خون گوسفند (SRBC)، متعاقب ایمن سازی در روزهای 30 و 37 روزگی، 7 روز پس از هر تزریق تعیین شد. مصرف روغن ماهی، غلظت کلسترول سرم را تحت تاثیر قرار نداد اما غلظت تری گلیسرید سرم به طور معنی داری کاهش یافت (01/0 p<). عیار IgG علیه SRBC در تزریق اول تحت تاثیر گروه های آزمایشی قرار گرفت (01/0 p<) و بیشترین پاسخ ایمنی در گروه شاهد و تیماری که 2 هفته از روغن ماهی تغذیه نموده بود مشاهده گردید. به عبارتی افزایش بیشتر زمان مصرف روغن پاسخ ایمنی را کاهش داد. عیار IgM در تزریق دوم تحت تأثیر گروه های آزمایشی قرار گرفت و تیمارهایی که 2 تا 4 هفته از روغن ماهی تغذیه نمودند پاسخ ایمنی بالاتری نسبت به سایر تیمارها نشان دادند (05/0p<).
پرونده مقاله