مطالعه اثرات محافظتی رزوراترول بر انفارکتوس تجربی میوکارد ایجاد شده توسط ایزوپروترنول در موش صحرایی
محورهای موضوعی : آسیب شناسی درمانگاهی دامپزشکی
داریوش مهاجری
1
(استاد گروه آموزشی پاتوبیولوژی، دانشکده دامپزشکی، واحد تبریز، دانشگاه آزاد اسلامی، تبریز، ایران.)
علیرضا منادی
2
(دانشیار گروه آموزشی پاتوبیولوژی، دانشکده دامپزشکی، واحد تبریز، دانشگاه آزاد اسلامی، تبریز، ایران.)
غفور موسوی
3
(استادیار گروه آموزشی علوم درمانگاهی، دانشکده دامپزشکی، واحد تبریز، دانشگاه آزاد اسلامی، تبریز، ایران.)
امیرپرویز رضایی صابر
4
(استادیار گروه آموزشی علوم درمانگاهی، دانشکده دامپزشکی، واحد تبریز، دانشگاه آزاد اسلامی، تبریز، ایران.)
کلید واژه: موش صحرایی, ایزوپروترنول, انفارکتوس قلب, رزوراترول,
چکیده مقاله :
انفارکتوس میوکارد که خصوصیات مکانیکی، الکتریکی، ساختاری و بیوشیمیایی سیستم قلب را تحت تاثیر قرار می دهد، یکی از دلایل مرگ و میر در کشورهای توسعه یافته به شمار می رود. هدف این مطالعه ارزیابی اثرات محافظتی رزوراترول در برابر انفارکتوس حاد میوکارد ایجاد شده توسط ایزوپروترنول در موش صحرایی می باشد. بدین منظور، تعداد 40 سر موش صحرایی نر ویستار به طور تصادفی به چهار گروه برابر شامل: 1-گروه شاهد، 2- تیمار با رزوراترول، 3- تیمار با ایزوپروترنول و 4- تیمار با ایزوپروترنول بهعلاوه رزوراترول تقسیم شدند. ایزوپروترنول (mg/kg85) در دو روز متوالی به فاصله 24 ساعت به طور زیرجلدی و رزوراترول (mg/kg 20) به طور داخل صفاقی به مدت 30 روز متوالی تزریق شد. در پایان، نمونه خون جهت اندازه گیری بیومارکرهای قلب شامل کراتین کیناز-MBو لاکتات دهیدروژناز اخذ شد. سپس همه موش ها جهت آسیب شناسی بافتی و تعیین وضعیت آنتی اکسیدانی عضله قلب، با سنجش میزان مالون دی آلدئید و فعالیت آنزیم های سوپراکسید دیسموتاز، کاتالاز و گلوتاتیون پراکسیداز آسان کُشی شدند. در مشاهدات ریزبینی، عضله قلب گروه تیمار با ایزوپروترنول دچار تغییرات شدید دژنراتیو و نکروز شده بود، در حالی که رزوراترول آسیب نکروتیک قلب را کاهش داد. مقادیر سوپراکسید دیسموتاز، کاتالاز و گلوتاتیون پراکسیداز قلب در گروه تیمار با ایزوپروترنول به طور معنی داری (01/0>p) کاهش یافت ولی در گروه تیمار با رزوراترول به علاوه ایزوپروترنول به طور معنی داری (05/0>p) افزایش یافت. رزوراترول مقدار مالون دی آلدئید را که در اثر تیمار با ایزوپروترنول افزایش یافته بود، به طور معنی داری (05/0>p) کاهش داد. نتایج نشان داد رزوراترول با خواص آنتی اکسیدانی خود قلب موش های صحرایی را از آسیب ایسکمیک ناشی از ایزوپروترنول محافظت می کند.
Myocardial infarction affecting the mechanical, electrical, structural and biochemical properties of the heart, accounts for one of the causes of death in developed countries. The aim of this study was to evaluate the protective effects of resveratrol on isoproterenol-induced acute myocardial infarction in rats. For this purpose, fourty male Wistar rats were randomly allocated into four equal groups including: 1-control, 2-resveratrol treatment, 3-Isoproterenol treatment and 4-Isoproterenol plus resveratrol treatment groups. Isoproterenol (85 mg/kg) was administered at two consecutive days with 24h interval subcutaneously and resveratrol (20 mg/kg) was administered intraperitoneally for 30 consecutive days. Finally, blood samples were collected for measurement of cardiac biomarkers, creatinine kinase-MB (CK-MB) and lactate dehydrogenase. All animals were euthanized for histopathological examination and the assay for myocardial antioxidant status, by measurement of malondialdehyde (MDA), superoxide dismutase (SOD), catalase (CAT) and glutathione peroxidase (GPx) levels. Microscopically, myocardial tissues of the isoproterenol treated group showed severe degenerative and necrotic changes, while resveratrol alleviated myocardial necrotic damage. Levels of SOD, CAT and GPx decreased significantly (p<0.01) in the isoproterenol treated group, but increased significantly (p<0.05) in the isoproterenol plus resveratrol treatment group. Resveratrol significantly (p<0.05) decreased MDA levels which was increased by isoproterenol treatment. The results showed that resveratrol due to its antioxidant properties protects the cardiac tissue of rats from isoproterenol-induced ischemic damage.