هدف این پژوهش، بررسی نقش تعدیلی افسردگی و اهمالکاری در تأثیر خوددلسوزی بر عملکرد اجتماعی–انطباقی در دانشآموزان پسر مقطع متوسطه بود. طرح پژوهش توصیفی از نوع رابطهای بود. نمونه پژوهش شامل 288 نفر از دانشآموزان پسر مقطع متوسطه شهر نوشهر به روش نمونهگیری خوشهای چکیده کامل
هدف این پژوهش، بررسی نقش تعدیلی افسردگی و اهمالکاری در تأثیر خوددلسوزی بر عملکرد اجتماعی–انطباقی در دانشآموزان پسر مقطع متوسطه بود. طرح پژوهش توصیفی از نوع رابطهای بود. نمونه پژوهش شامل 288 نفر از دانشآموزان پسر مقطع متوسطه شهر نوشهر به روش نمونهگیری خوشهای چندمرحلهای انتخاب شدند. از پرسشنامههای خوددلسوزی (نف، 2003)، افسردگی (بک، 1968)، اهمالکاری (تاکمن، 1991) و عملکرد اجتماعی-انطباقی (اسپنس و همکاران، 2002) برای جمعآوری اطلاعات استفاده شد. نتایج نشان داد، خوددلسوزی بر عملکرد اجتماعی- انطباقی تأثیر معنادار ندارد. افسردگی بر عملکرد اجتماعی- انطباقی تأثیر معنادار دارد و اهمالکاری بر عملکرد اجتماعی- انطباقی تأثیر معنادار دارد (05/0P≤). نتایج رگرسیون سلسله مراتبی نشان داد که افسردگی و اهمالکاری نقش تعدیلی در تأثیر خوددلسوزی بر عملکرد اجتماعی-انطباقی دارد. بنابراین میتوان بیان کرد که با کاهش نشانههای افسردگی و اهمالکاری میتوان عملکرد اجتماعی- انطباقی دانشآموزان را بهبود بخشید.
پرونده مقاله