میزان فرسودگی شغلی و خشنودی شغلی پزشکان جراح عمومی و متخصص داخلی شهر اصفهان
محورهای موضوعی : تربیتیلاله عاطف 1 , مریم روح‌الامین 2 , ابوالقاسم نوری 3 , حسین مولوی 4
1 -
2 -
3 -
4 -
کلید واژه: خشنودی شغلی, متخصصان داخلی, فرسودگی شغلی, پزشکان جراح عمومی,
چکیده مقاله :
هدف از اجرای این پژوهش مقایسه میزان فرسودگی شغلی پزشکان جراح عمومی و متخصص داخلی شهر اصفهان در سال 1383 بود. بدین منظور 35 نفر از پزشکان جراح عمومی و 35 نفر از متخصصان داخلی به‌صورت تصادفی ساده از فهرست سازمان نظام پزشکی استان اصفهان انتخاب شدند و پرسشنامه‌های جمعیت‌شناختی، فرسودگی شغلی مسلش و جکسون و پرسشنامه محقق‌ساخته خشنودی شغلی در مورد آنها اجرا شد. ضریب پایایی این دو پرسشنامه 8/0 محاسبه و ضریب روایی همزمان بین نمرات دو پرسشنامه برابر با 65/0- محاسبه گردید. در رابطه با فرضیه‌های پژوهش فرض شد که بین میانگین‌های نمرات کل فرسودگی شغلی و زیرمقیاس‌های دو گروه پزشکان تفاوت وجود دارد. نتایج تحلیل واریانس چندمتغیره نشان داد که میانگین نمرات کل فرسودگی شغلی پزشکان جراح عمومی به‌طور معناداری بیشتر از متخصصان داخلی بود. (001/0 = P). همچنین خستگی عاطفی (001/0 = P)، عملکرد فردی (005/0=P) و خشنودی شغلی (029/0 = P) پزشکان جراح عمومی بیشتر از متخصصان داخلی بود. در ضمن میانگین نمرات کل فرسودگی شغلی پزشکان زن به‌طور معناداری بیشتر از پزشکان مرد بود. ولی تفاوت معناداری بین میانگین نمرات مسخ شخصیت پزشکان جراح عمومی و متخصصان داخلی مشاهده نشد (021/0 = P). همچنین خستگی عاطفی (001/ 0 = P) و خشنودی شغلی (001/0 = P) پزشکان زن بیشتر از پزشکان مرد بود، ولی تفاوت معناداری بین میانگین نمرات مسخ شخصیت و عملکرد فردی پزشکان زن و مرد وجود نداشت. در نهایت با توجه به یافته‌ها، پیشنهادهایی برای پژوهشگران آتی و پزشکان جراح عمومی و متخصص داخلی ارائه گردیده است.
The purpose of this study was to compare the degree of burnout in general surgeons and internists. Therefore general surgeons and internists were randomly selected from the list of Isfahan medical certificate organization. The Maslash-Jackson Job Burnout Inventory (MJJBI) and a researcher-made Job Satisfaction Inventory (JSI) and a demographic questionnaire were used and filled by all subjects. The internal consistency coefficient for the first two questionnaires were and the concurrent validity coefficient between them was . It was hypothesized that there would be significant differences between the two groups in job-burnout subscales: emotional, personal accomplishment, depersonalization. The results of multivariate analysis of variance showed that general surgeons significantly scored higher on analysis of variance showing that general surgeons significantly scored higher than internists on the following scales: Total job burnout (P= ), emotional exhaustion (P= ), personal accomplishment (P= ), job satisfaction (P= ), however, with regard to depersonalization the difference was not significant. Also female physicians significantly scored higher than males on the following variables: Total job burn-out (P= ), emotional exhaustion (P= ), job satisfaction (P= ). But the differences between the males and females mean score of depersonalization and personal accomplishment were not significant.