اثربخشی آموزش گروهی والدین با رویکرد خانواده‌درمانی ستیر بر جو عاطفی خانواده
محورهای موضوعی : تربیتی
حدیث رشیدی نژاد
1
(دانشگاه آزاد اسلامی واحد علوم و تحقیقات تهران)
مصطفی تبریزی
2
(دانشگاه علامه طباطبایی)
عبدالله شفیع آبادی
3
(دانشگاه علامه طباطبایی)
کلید واژه: رویکرد خانواده‌درمانی ستیر, جو عاطفی خانواده, آموزش والدین,
چکیده مقاله :
هدف پژوهش حاضر تعیین اثربخشی آموزش گروهی والدین با رویکرد خانواده‌درمانی ستیر بر جو عاطفی خانواده بود. این پژوهش از نوع نیمه‌تجربی با طرح پیش‌آزمون ـ پس‌آزمون با گروه گواه انجام شد. جامعۀ آماری کلیۀ دانش‌آموزان دختر مقطع راهنمایی ناحیۀ 2 شهر کرمان در سال تحصیلی 91ـ90 بودند. نمونۀ پژوهش را 30 نفر از دانش‌آموزان تشکیل می‌دادند که با استفاده از روش نمونه‌گیری تصادفی خوشه‌ای چندمرحله‌ای انتخاب و در دو گروه آزمایش (15 نفر) و گواه (15 نفر) به‌صورت تصادفی جایگزین شدند. ابزار مورد استفاده در این پژوهش پرسشنامۀ جو عاطفی خانواده (هیل برن، 1964) بود. ابتدا بر روی هر دو گروه پیش‌آزمون اجرا گردید، سپس والدین گروه آزمایش در 8 جلسۀ 90 دقیقه‌ای آموزش دیدند، ولی گروه گواه هیچ‌گونه مداخله‌ای دریافت نکرد. پس از اتمام برنامۀ آموزش، پس‌آزمون روی هر دو گروه اجرا شد. داده‌های به‌دست آمده با استفاده از نرم‌افزار SPSS 19 و روش تحلیل کوواریانس بررسی شد. نتایج پژوهش نشان داد که آموزش گروهی والدین با رویکرد خانواده‌درمانی ستیر بر بهبود جو عاطفی خانواده تأثیر معناداری دارد (001/0 P < ).
The purpose of this study was to investigate the effectiveness of parental group training using Satir’s family therapy approach on family emotional conditions. It was a semi-empirical study including pre and post tests with a control group. Statistical population included all female students in secondary schools, district 2 in Kerman in 2011-2012. 30 students were selected among population with cluster multi-stage random sampling method and they were placed randomly in two equal experimental (15 person) and control groups (15 person). In order to gather data, a questionnaire of family emotional condition was used, it was developed by Hilburn, 1964. At first, the pre test was implemented on both groups, then parents of the experimental group were trained during 8 sessions, in 90 minutes and no intervention was used for the control group, after training was finished, post test was implemented on both groups. The obtained data using the SPSS-19 software was analyzed through covariance analysis. Results showed that there was a significant effect in parental group training using Satir’s family therapy approach on the improvement of family emotional condition (P < 0.001).