این پژوهش با هدف بررسی رابطه بین خودباوری با پیشرفت تحصیلی مبتنی بر میانجیگری انگیزه تحصیلی در درس فیزیک دانشآموزان دوره متوسطه شهر اصفهان اجرا شد. روش تحقیق پژوهش حاضر توصیفی و از نوع همبستگی بود. جامعه آماری شامل 57004 نفر از دانشآموزان متوسطه شهر اصفهان در سال تحص چکیده کامل
این پژوهش با هدف بررسی رابطه بین خودباوری با پیشرفت تحصیلی مبتنی بر میانجیگری انگیزه تحصیلی در درس فیزیک دانشآموزان دوره متوسطه شهر اصفهان اجرا شد. روش تحقیق پژوهش حاضر توصیفی و از نوع همبستگی بود. جامعه آماری شامل 57004 نفر از دانشآموزان متوسطه شهر اصفهان در سال تحصیلی 92 ـ 1391، ابتدا به روش نمونهگیری خوشهای چند مرحلهای از بین شش ناحیه آموزش و پرورش شهر اصفهان، سه ناحیه به تصادف انتخاب شد و در مرحله دوم از روش نمونهگیری تصادفی طبقهای متناسب با حجم، استفاده شد و حجم نمونه 381 نفر به دست آمد. ابزارهای پژوهش، شامل پرسشنامه انگیزه تحصیلی، پرسشنامه محقق ساخته خودباوری تحصیلی و نمره پایان ترم خردادماه درس فیزیک دانش آموزان پایه دوم بود. جهت تحلیل دادهها از آزمونهای آماری همبستگی پیرسون و معادلات ساختاری با استفاده از نرم افزار 19spss و لیزرل استفاده گردید. یافتههای پژوهش نشان داد بین انگیزه تحصیلی و خودباوری تحصیلی یا پیشرفت درس فیزیک رابطه مثبت و معناداری وجود دارد و انگیزه تحصیلی نقش میانجی بین خودباوری تحصیلی و پیشرفت درس فیزیک را ایفا کرده است. در ضمن، بین دو متغیر خودباوری و انگیزه، خودباوری تحصیلی بهترین و تنها پیشبینی کننده پیشرفت درس فیزیک بوده است.
پرونده مقاله
هدف این پژوهش بررسی نقش مؤلفههای شایستگی مرتبط با فناوری در برنامه درسی بود. این پژوهش در دو بخش کیفی و کمی انجام شد. در بخش کیفی با استفاده از روش تحلیل مضمون، مؤلفههای شایستگی مرتبط با فناوری از مقالات و اسناد شناسایی و با استفاده از نرمافزار Maxqda12 کدگذاری و با چکیده کامل
هدف این پژوهش بررسی نقش مؤلفههای شایستگی مرتبط با فناوری در برنامه درسی بود. این پژوهش در دو بخش کیفی و کمی انجام شد. در بخش کیفی با استفاده از روش تحلیل مضمون، مؤلفههای شایستگی مرتبط با فناوری از مقالات و اسناد شناسایی و با استفاده از نرمافزار Maxqda12 کدگذاری و با روش آتراید استرلینگ قالب مضامین طراحی شد. انتخاب نمونه، از طریق نمونهگیری هدفمند انجام و تا سر حد اشباع (22 مقاله) ادامه یافت. بهمنظور تعیین روایی محتوایی از نظر خبرگان و برای سنجش پایایی، از ضریب هولستی (818/0) بهره گرفته شد. در روش کمی، از نوع توصیفی- پیمایشی، ابتدا پرسشنامة اولیه ساخته شد و روایی محتوایی پرسشنامه توسط 10 نفر از اساتید و آگاهان خبره مورد تأیید قرار گرفت. پایایی آن نیز با روش آلفای کرونباخ به مقدار 85/0 تأیید شد، پرسشنامه نهایی پس از اجرا در میان هنرآموزان هنرستانهای فنی و حرفهای با کمک نرمافزار SPSS19 مورد تجزیهوتحلیل قرار گرفت. حجم نمونه در بخش کمی طبق فرمول کوکران 384 نفر در نظر گرفته شد. از نتایج بخش کیفی دو مؤلفه دانش و مهارت استخراج شد و یافتههای بخش کمی نشان داد نقش مؤلفه دانش با (365/12= t و 01/0>p) و مؤلفه مهارت با (229/5= t و 01/0>p) شایستگیهای مرتبط با فناوری در برنامه درسی بیشازحد متوسط است. نتایج آزمون فریدمن نقش مؤلفه دانش از شایستگیهای مرتبط با فناوری در برنامه درسی را بالاتر از نقش مهارت نشان داد.
پرونده مقاله