بررسی استراتژی‌های مدیریت ورزش در ایران
محورهای موضوعی : علوم ورزشی و سلامت
عباس شعبانی
1
(
استادیار، گروه علوم ورزشی، واحد قم، دانشگاه آزاد اسلامی، قم، ایران.
)
کلید واژه: مدیریت ورزش, مدیران روزشی, سازمان‌های ورزشی.,
چکیده مقاله :
هدف پژوهش حاضر بررسی استراتژی‌های مدیریت ورزش در ایران بود جامعه آماری تحقیق شامل همه مدیران ستادی، معاونین آنها و مدیران میانی و عملیاتی وزارت ورزش و جوانان بودند. برای جمع‌آوری اطلاعات از پرسشنامه محقق‌ساخته استفاده شد. برای تعیین اعتبار صوری پرسشنامه به متخصصان مربوط ارائه گردید (14 نفر) و پس از جمع‌آوری نظرات، موارد اشاره شده توسط متخصصان اصلاح شد. پایایی پرسشنامه بوسیله روش آماری آلفای کرونباخ 92/0 بدست آمد. براي تجزيه و تحليل آماري يافته¬ها از آمار توصيفي، آزمون كولموگروف اسميرنوف و t وابسته استفاده شد. يافته‌ها نشان داد بهره‌گیری از نظرات متخصصان در پیش‌بینی‌ها و دسترسی به خبرگان و متخصصان ورزشی در سازمان‌های ورزشی به عنوان نقاط قوت، و معیارهای دقیق پیش‌بینی در بخش مدیریت ورزش کشور، وضعیت حضور زنان در مدیریت ورزش کشور، نحوه انجام بازاریابی ورزشی در بین مدیران ورزشی و بهره‌گیری از جایگاه سازمانی برای برنامه‌ریزی‌ها به عنوان نقاط ضعف شناسایی شدند. طرح جامع ورزش کشور، رشد فناوری اطلاعات و ارتباطات، خصوصی‌سازی، تحقیقات در زمینه مدیریت ورزش و فراوانی جمعیت جوان، به عنوان فرصت و درگیر بودن نظام مدیریت دولتی در ورزش، تعدد سازمان‌های سیاست‌گذار، و وابستگی مدیران باشگاهی به عنوان تهدیدهای مدیریت ورزش کشور شناخته شدند.
The purpose of the current research was to investigate sports management strategies in Iran. The statistical population of the research included all staff managers, their deputies, and middle and operational managers of the Ministry of Sports and Youth. A researcher-made questionnaire was used to collect information. To determine the face validity of the questionnaire, it was presented to the relevant experts (14 people) and after collecting their opinions, the indicated items were modified by the experts. The reliability of the questionnaire was obtained using Cronbach's alpha statistical method, resulting in a value of 0.92. Descriptive statistics, Kolmogorov-Smirnov test, and dependent t-test were used for statistical analysis of the findings. The findings revealed that strengths included the use of experts' opinions in forecasts, access to sports experts and specialists in sports organizations, and accurate forecasting criteria in the country's sports management department. Weak points identified were the status of women's presence in the country's sports management, the way sports marketing is carried out among sports managers, and taking advantage of the organizational position for planning. Opportunities highlighted were the comprehensive plan of the country's sports, the growth of information and communication technology, privatization, research in the field of sports management, and the abundance of the young population. Threats to the country's sports management included the involvement of the government management system in sports, the multiplicity of policy-making organizations, and the dependence of club managers.
پارکس، ج.ب. (1381). مدیریت ورزش معاصر. مترجم: محمد احسانی. دانشگاه تربیت مدرس تهران.
جاسبی، ع. (1386). مبانی سازمان و مدیریت. انتشارات دانشگاه آزاد. چاپ هفدهم.
جکسون، آر.؛ ریچارد، پی. (1380). راهنمای مدیریت ورزشی. ترجمه محمد خبیری و همکاران. انتشارات کمیته ملی المپیک.
حسن‌زاده، م. (1384). بازاریابی ورزشی. نشر پرسمن.
حمیدزاده، م. (1382). برنامه‌ریزی استراتژیک. انتشارات سمت، چاپ دوم.
خسروی‌زاده ا. (1387). بررسی برنامه‌ریزی راهبردی کمیته جمهوری اسلامی ایران. پایان‌نامه. دانشگاه تهران.
درخشان، م. (1386). سرپیچی مدیریتی در ورزش نیروهای مسلح. مصباح، 6(44).
رابینز، اس. پی. (1385). مدیریت. انتشارات نیل، چاپ چهارم.
رضائیان ع. (1382). مبانی مدیریت. انتشارات سمت. چاپ پنجم.
رضائیان، ع. (1387). مبانی سازمان و مدیریت. انتشارات سمت، چاپ دوازدهم.
سجادی، ن. (1392). مدیریت سازمان‌های ورزش. انتشارات سمت.
طبیبی، ج.؛ مالکی، م.ر. (1384). برنامه‌ریزی استراتژیک. چاپ دوم. انتشارات ترمه.
عزیزی، ب.؛ کوشکلی، آ.؛ جلالی فراهانی، م. (1387). بررسی رابطه فناوری اطلاعات و ساختار سازمانی در نهاد فیزیکی. مقاله شفاهی. آمل.
قراخانلو، ر. (1382). طرح عمومی معماری جدید ورزش. همبستگی، 22(9).
سند طرح همگانی ورزش، مطالعه منابع مالی. تهران: سازمان تربیت بدنی، 1382.
Acosta, R. V. & Carpenter, L.J. (1996). Woman in intercollegiate sport, a longitudinal study, Nineteen-year update 1977-1996. Women in Sport and Physical Activity Journal, 9(2). DOI:10.1123/wspaj.9.2.141
Akkermans, V.H. (2002). Managing IT in frastructure standardization in the networked manufacturing firm international. Journal of production Economies, 75(1-2), p. 213-228.
Anderson, L.W., Burns, R.B., Dunkoi, M.J. (1989). Research in classrooms: The study of teachers. Teaching and Instruction. New York: Pergamon.
Australian sports Commission. (2022). Programs and Funding Guidelines for sport on the 2008 Olympic Games in Beijing. URL= www.olympic.com.au
Cari, M. (2009). Sport policy and new public management in the Caribbean. Public management reviews, (4)11, p. 461-476.
Costa, A. (2006). The Status and Future of Sport Management: A Delphi Study. Journal Sport Management, 19(2), p. 117-142.
88
Loup, J. (2019). Strategic and performance Management of Olympic Sport Organizations. Haman Kinetics.
Marid, D. (2020). The Status of Strategic Planning in Portuguese Higher Education Institutions. Higher Education policy, 6(17).
Mclean, D. & Thomas, F. (2002). Privatiztion and its effect on public golf employeas. Lndiana university.
Messing, U. (1999). A Sport policy for the twenty, first century. Minisity of Industry. Employment and communication Sweden.
Ronen, B. & Coman, A. (2009). Focused swot: diagonosing critical strengths and weaknesses. International journal of production research, 47(14), p. 5677-5689.