سیاست‌های فرهنگی، مذهبی و اداری موثر در پیشگیری از وقوع جرم و کاهش جمعیت زندان‌ها
محورهای موضوعی : جامعه شناسی سیاسی
عباس تقوائی
1
*
,
امیررضا محمودی
2
,
سیده مهشید میری بالاجورشری
3
1 - گروه معارف اسلامی، واحد لاهیجان، دانشگاه آزاد اسلامی، لاهیجان، ایران.
2 - گروه حقوق، واحد لاهیجان، دانشگاه آزاد اسلامی، لاهیجان، ایران
3 - گروه حقوق، واحد لاهیجان، دانشگاه آزاد اسلامی، لاهیجان، ایران.
کلید واژه: سیاست‌های فرهنگی, سیاست‌های مذهبی, سیاست‌های اداری, پیشگیری از جرم, کاهش جمعیت زندان‌ها.,
چکیده مقاله :
برای پیشگیری از وقوع جرم، توجه به فرهنگ عمومی و تقویت نهادهای اثرگذار فرهنگی از اهمیت بسیار بالایی برخوردار است. نهادهایی مانند صدا و سیما، مطبوعات، اصحاب رسانه، فضای مجازی و جامعه هنری می‌توانند به شکل قابل توجهی در تصمیمات صحیح اجتماعی، هنجارسازی و الگوپردازی بسیار مؤثر باشند. این نهادها با تنویر افکار عمومی، تولید محتوای مناسب و ارائه انذار و هشدار نسبت به مسائل ضد اخلاقی و فرهنگی، نقش کلیدی در پیشگیری از جرایم ایفا می‌کنند. هدف این تحقیق تبیین سیاست‌های مؤثر فرهنگی، مذهبی و اداری در راستای پیشگیری از وقوع جرایم و به تبع آن کاهش جمعیت زندان‌ها است. این مقاله به روش توصیفی -تحلیلی و با استفاده از منابع کتابخانه‌ای تنظیم شده است و نوع تحقیق نظری می‌باشد. یافته‌های این پژوهش حاکی از آن است که آگاهی بخشی فرهنگی می‌تواند زمینه‌های جهل به قواعد و مقررات حقوقی را از بین ببرد. به عبارتی، این آگاهی به عنوان ابزاری برای رشد و ارتقاء سطح آگاهی عمومی، از جمله مقدمه‌های واجب برای پیشگیری از جرم به شمار می‌آید. در جهت جلوگیری از تراکم جمعیت زندان‌ها و همچنین پیشگیری از ارتکاب مجدد جرم، لازم است برنامه ریزی‌های دقیقی در سه مقطع قبل از وقوع جرم، پس از وقوع جرم و بعد از اجرای حکم تدوین گردد. در هر یک از این مراحل، باید راهکارهای کارآمدی ارائه و اعمال شود تا پرتو آن بتوان شاهد آثار مثبت بر تغییر رویه مجرم و اصلاحات اخلاقی و رفتاری وی بود که این امر می‌تواند به نوبه خود به کاهش نرخ جرم در جامعه کمک کند.
To prevent crime, it is crucial to focus on public culture and strengthen influential cultural institutions. Organizations such as broadcasting networks, the press, media professionals, the virtual space, and the artistic community can significantly impact social decision-making, norm-setting, and modeling behaviors. These institutions play a vital role in crime prevention by enlightening public opinion, producing suitable content, and providing warnings regarding unethical and cultural issues. The aim of this research is to clarify effective cultural, religious, and administrative policies that can help prevent crimes and, consequently, reduce prison populations. This article employs a descriptive-analytical method and relies on library resources, categorizing it as theoretical research. Findings suggest that raising cultural awareness can eliminate ignorance of legal rules and regulations. This awareness acts as a crucial tool for enhancing public consciousness, which is essential for effective crime prevention. To address prison overcrowding and reduce recidivism, it is necessary to develop strategic plans in three distinct phases: before a crime occurs, after a crime has occurred, and following the execution of a sentence. In each of these stages, effective strategies must be proposed and implemented, allowing for the observation of positive changes in offenders' behaviors and ethical reforms. Moreover, fostering a collaborative environment among various social institutions and the community can significantly enhance social responsibility. By promoting shared values and norms, we can create a culture that discourages criminal behavior. Ultimately, this comprehensive approach aims to build a safer, more informed society, contributing to a significant reduction in crime rates and improving the overall quality of life for all citizens.
اردبیلی، محمد علی، (1377)، جرایم و مجازات‌ها (سزار بکاریا) نشر میزان، تهران.
برنار بولک، (1377) کیفرشناسی، ترجمه: علی حسین نجفی ابرندآبادی، انتشارات علمی و فرهنگی مجد، تهران.
پل کره، ژان، (1392)، دورنمای اروپایی زندان‌ها، ترجمه: محمد رضا گودرزی بروجردی و لیلا مقدادی، نشر مجد، تهران.
ذاکر صالحی، غلامرضا، (1397)، مسایل آموزش عالی در ایران، پژوهشکده مطالعات فرهنگی و اجتماعی، تهران.
رضایی، حمزه، میرزایی پور، حمید، درویشی پشت کوهی، زینب، (1398)، تطبیق شورای حل اختلاف با خانه انصاف، نشر گیوا، تهران.
زینالی، حسین، (1401)، دعاوی چک، نشر چراغ دانش، تهران.
سردارنیا، خلیل الله، (۱۳۹۰)، درآمدی بر جامعه شناسی جدید، تهران، نشر میزان.
سردارنیا، خلیل الله، سالاری شهر بابکی، میرزا مهدی، (۱۳۹۸)، واکاوی پیشگیری از جرایم در ایران با تمرکز بر نظریه سیستمی در علوم سیاسی، پژوهش حقوق کیفری، دوره ۷، شماره ۲۷، ۴۳-۷۳.
سلطانی، سعید، دانش، لیلا، علی‌نژاد، رقیه، مطالعه نقش پیشگیری انتظامی از جرم بر احساس امنیت شهروندان تبریزی، مطالعات جامعه شناسی، دوره ۸، شماره ۲۹، ۳۹-۵۶.
شاملو، سوده، (1395) گزارش تطبیقی آشنایی با نظام‌های قضایی در حقوق تطبیقی: کانادا، مرکز مطبوعات و اتشار قوه قضاییه، تهران.
طبسی، نجم‌الدین، (1387)، حقوق زندان و موارد زندان در اسلام، نشر بوستان کتاب قم، قم.
عاشوری، محسن، (1381)، بازاجتماعی محکومان، نشر ققنوس، تهران.
غلامی، علی، حسنی، ایمان، (1396)،راهبردهای کاهش جمعیت زندان‌ها، نشر میزان، تهران.
کلارک، رونالد، جعفریان، محمدحسن، (۱۳۸۷)، نظریه پیشگیری جرم از طریق طراحی محیطی، فصلنامه مطالعات مدیریت انتظامی، دوره ۳، شماره ۳، ۳۴۴-۳۵۶.
محمدنسل، غلامرضا، (۱۳۸۶)، اصول و مبانی نظریه فرصت جرم، مجله دانشکده حقوق و علوم سیاسی، دوره ۳۷، شماره ۳، ۲۹۳-۳۲۲.
محمودی جانکی، فیروز، قورچی‌بیگی، مجید، (۱۳۸۸)، نقش طراحی محیطی در پیشگیری از جرم، مجله دانشکده حقوق و علوم سیاسی،دوره ۳۹، شماره ۲، ۳۴۵-۳۶۷.
منفرد، لیلی، (1395)، چالش‌های اجرای اصلاحات قضایی در دسترسی به عدالت، نشر معاونت آموزش قوه قضاییه، تهران.
نجفی ابرند آبادی، علی حسین، (۱۳۸۸)، رویکرد جرم شناختی قانون حقوق شهروندی، مجموعه مقالات همایش حقوق شهروندی، چاپ اول، نشر گرایش، تهران.
نجفی ابرندآبادی، علی حسین، (1377)، بزه‌کاری، احساس ناامنی و کنترل، مجله حقوقی دادگستری، شماره 22.
نیازی، حسن، نظری، حامد، لشکریان، مجتبی، (1397)، کاهش جمعیت کیفری در زندان‌ها، نشر آرون، تهران.
همتی، مجتبی، (1397)، مطالعات تطبیقی،آشنایی با نظام‌های قضایی ژاپن، پژوهشگاه قوه قضاییه، تهران.