تبیین و ارزیابی تأثیر سیاست گذاری فرهنگی بر کاهش آسیب های اجتماعی
محورهای موضوعی : جامعه شناسی سیاسی
الهام ستاری
1
*
,
ارسلان قربانی شیخ نشین
2
,
رضا سیمبر
3
1 - دکتری علوم سیاسی، واحد تهران جنوب، دانشگاه آزاد اسلامی، تهران، ایران
2 - دانشگاه خوارزمی
3 - مدیر گروه علوم سیاسی دانشگاه گیلان
کلید واژه: سیاست گذاری فرهنگی, آسیب فضای مجازی, آسیب به دین, حاشیه نشینی, اعتیاد,
چکیده مقاله :
علم سیاستگذاری تلاش دارد تا ابعاد مختلف یک سیاست و چگونگی تدوین و تصویب آن را در یک الگوی فرایندی بررسی کند و روش های علمی کردن سیاست ها را به جامعه سیاست گذار معرفی کند. یکی از موضوعاتی که در حوزه سیاستگذاری فرهنگی کمتر به آن پرداخته شده، بررسی آسیب¬های اجتماعی است. بنابراین مهمترین مسئله این تحقیق وجود نداشتن یک چارچوب ارزیابی تأثیر سیاستگذاری فرهنگی بر کاهش آسیب های اجتماعی است. مهمترین هدف تحقیق حاضر بررسی وجود رابطه معنادار میان بین سیاست¬گذاری فرهنگی و کاهش آسیب های اجتماعی است. فهم آسیب¬ها ما را به این رهنمون می¬کند که کمیت و کیفیت آن آسیب ها چه بوده است و چه سیاستگذاری در مقابل کاهش و کنترل آن صورت گرفته است. برون داد یک سیاست فرهنگی، عملکردی است که سیاست گذاران از اجرای آن انتظار دارند و آثار کوتاه مدت و بلند مدت متعددی خواهد داشت. بر اساس روش تحقیق کمی، جامعه آماری تحقیق حاضر کارمندان وزارت فرهنگ و ارشاد اسلامی و نمونه آماری 400 نفر از این کارمندان که در معرض آسیب های اجتماعی بوده اند، می باشد. ابزار گردآوری داده ها پرسشنامه است که به صورت حضوری تکمیل شده اند. برای آزمون فرضیه ها از آزمون های رگرسیون و پیرسون استفاده شده است. نتایج این پژوهش نشان می دهند سیاستگذاری های فرهنگی بر کاهش آسیب های اجتماعی اثرگذار هستند، لذا می توان با ایجاد پلتفرم بومی رصد آسیب های اجتماعی، استفاده از تجربیات موفق دیگر کشورها در خصوص سیاستگذاری فرهنگی، و تقویت گروه‌های مردم‌نهاد به کاهش آسیب های اجتماعی کمک کرد.
The science of policymaking tries to examine the different dimensions of a policy and how to formulate and approve it in a process model and to introduce the methods of making policies scientific to the policymaking community. One of the topics that has been less discussed in the field of cultural policy making is the examination of social harms. Therefore, the most important problem to be discussed in this research is the lack of a framework for evaluating the influence of cultural policy making on reducing social harms. The most important goal of the current research is to study the significant relationship between cultural policy making and reducing social harms. Understanding the harms leads us to what the quantity and quality of those harms were and what policies have been made to reduce and control them. The output of a cultural policy is a performance that policymakers expect from its implementation and will have numerous short-term and long-term influences. Applying a quantitative research method, the statistical population of the current research is the employees of the Ministry of Culture and Islamic Guidance and the statistical sample is 400 of these employees who were exposed to social harms. The data collection tool is a questionnaire that was completed in person. Regression and Pearson tests were applied to test the hypotheses. The results of this research show that cultural policy makings are effective in reducing social harms, therefore, it is possible to help reduce social harms by creating a local platform for monitoring social harms, using the successful experiences of other countries regarding cultural policy making, and strengthening non-governmental groups.
ابروش، رضا. (1401). پیشران‌‌های فرهنگی مساجد در مدیریت آسیب های اجتماعی. اسلام و مطالعات اجتماعی، 8(شماره 4 (پیاپی32))، 56-88.
احمدی، امیر؛ امیرمظاهری، امیرمسعود؛ صفاری نیا، علی. (1401). بازسازی معنایی فرهنگ فقر زنان سرپرست خانواده. رهپویه ارتباطات و فرهنگ، 2(3).
احمدی شادمهری، محمدطاهر؛ قائد، ابراهیم؛ مرادی، مژگان. (1398). عوامل مؤثر بر نابرابری توزیع درآمد در ایران با تأکید بر نقش مهاجرت و شهرنشینی. مطالعات جمعیتی، 5.
آرام، نیما؛ عزیزی، احمد. (1401). اولویت‌سنجی مبارزه با دو آسیب اجتماعی «طلاق» و «تجرد» بر اساس آموزه‌های قرآن و حدیث. مطالعات زن و خانواده، 10(2)، 157-186.
استوار، ابراهیم. (1400). نقش نخبگان فکری در سیاستگذاری فرهنگی پهلوی اول. فصلنامه علمی مطالعات میان فرهنگی، 16(46)، 39-48.
اسدی، محمد صابر؛ نصراللهی، محمدصادق. (1398). صورتبندی مسائل رابطه حکومت و فرهنگ در سیاستگذاری. دوفصلنامه علمی پژوهشی دین و سیاست فرهنگی، 6(1)، 85-112.
آقداغی، مجتبی. (1398). ظرفیت‌ها و دلالت‌های آموزه‌های اسلامی در مقابله با آسیب اجتماعی اعتیاد. مطالعات اسلامی آسیب های اجتماعی، 4(2)، 49-60. آیریمی آواجیق، اراده. (1401). آسیب شناسی اجتماعی و مشارکت شهروندان ضرورت ساماندهی بحران محلات غیررسمی (مورد مطالعه: ارومیه). جغرافیا و روابط انسانی، 4(4)، 436-456.
پورکیانی، محمد؛ سوزنچی، مهدی. (1399). مفهوم «فرهنگ» در گفتمان های سیاستگذاری فرهنگی. دوفصلنامه علمی پژوهشی دین و سیاست فرهنگی، 7(1)، 75-100.
پورکیانی، محمد؛ سوزنچی، مهدی؛ حاجی پور کریمی، محمدصادق. (1402). واکاوی مفهوم «انسان» در رویکردهای سیاست گذاری فرهنگی. تمدن پژوهی، 1(4)، 33-56.
جهانی‌جناقرد، میلاد. (1399). خشونت خانگی علیه زنان در ایران. قانون یار، 16(4)، 897-910.
حکمت نیا، حسن؛ میرنجف، سبحان؛ سلمان زاده، سینا. (1400). تأثیر آسیب‌های اجتماعی بر زیست پذیری در فضاهای شهری (مطالعۀ موردی: شاهین‌دژ). پژوهشهای جغرافیای برنامه‌ریزی شهری، 9(1)، 29-50.
حیدریانی، علی. (1400). شناسایی و اولویت‌بندی آسیب‌های اجتماعی با ارائه مدل مفهومی پیشگیری. روانشناسی فرهنگی، 5(1)، 218-240.
رحمتی زنجان طلب، فرشاد؛ صالحی امیری، احمد؛ رضایی، علی؛ زمانی مقدم، کاظم. (1401). طراحی مدل فرایندی سیاستگذاری فرهنگی در سازمان های فرهنگی ایران. مدیریت فرهنگی، 16(57)، 117-144.
رحیمی، علی؛ رضاپورسردره، رضا؛ رضوی‌پور، نسرین؛ دیلمی‌نژاد، سیف اله. (1399). مفهوم و ویژگی فرهنگ از دیدگاه جامع. مطالعات حقوق، 38(5)، 261-270.
رضایی، احمد، وکیلی، مراد. (1399). نقش فقر اقتصادی در مشارکت اجتماعی، سیاسی و آسیب‌های اجتماعی (مورد مطالعه: محلات محروم شهر جوانرود). پژوهشنامه مددکاری اجتماعی، 24(7)، 37-66.
رضایی نسب، محمد. (1402). واکاوی علل و پیامدهای کودک‌آزاری از دید مشاوران و مددکاران اجتماعی شهر ایلام. خانواده پژوهی، 18(4)، 715-737.
سلطانی، حسن (1402). نقش فرهنگ ایثار و شهادت در اجرای مهندسی فرهنگ اقتصاد مقاومتی از دیدگاه مقام معظم رهبری (مدظله العالی)، فصلنامه علمی جامعه و سیاست، 2 (1)، 67-82.
ظفری، محبوبه. (1401). آسیب شناسی تحلیل مسائل اجتماعی در ایران و راهکارهای آن. علوم زیست محیطی و دانش جغرافیا، 4(2)، 56-77.
عشایری، طاها؛ جهان پرور، مهدی. (1401). مطالعۀ جامعه‌شناختی فرهنگ تکدیگری خیابانی: به‌عنوان یک مسئله اجتماعی. مطالعات راهبردی فرهنگ، 2(2).
غیاثی، محمد؛ حسینی گلی، سید اسماعیل؛ خسروی، محمدعلی؛ نادرپور، بابک. (1402). آسیب‌شناسی ارزیابی سیاست های فرهنگی ایران در ارتباط با منع استفاده از شبکه‌های ماهواره‌ای. دولت پژوهی انقلاب اسلامی، 8(4)، 55-80.
کسبی، نسرین؛ عبدوی، فاطمه؛ بدری آذرین، یعقوب. (1401). تأثیر شبکه‌های اجتماعی مجازی بر آسیب‌های اجتماعی کاربران ورزشکار در دوران کووید-19. جامعه شناسی سبک زندگی، 8(19)، 71-88.
لطفی، بهنام. رازقی، رضا.(1400). "تحلیل برجسته‌سازی مسائل اجتماعی در سازمان های مردم نهادِ فعال در حوزه آسیب های اجتماعی استان تهران". فصلنامه رفاه اجتماعی، 19(74)، 368-325.
متولیان، حمید؛ دوکوشکانی، فریماه؛ یحیی زاده جلودار، سلیمان. (1399). مقایسۀ میزان نارضایتی جوانان از ارتباط با پدر و مادر و نقش این نارضایتی در پیش‌بینی گرایش آنان به انحرافات اجتماعی (فرار از خانه، انحراف جنسی و اعتیاد). پژوهش های راهبردی مسائل اجتماعی ایران، 9(3)، 129-160.
محمدیان منصور، صاحبه؛ گلخندان، ابوالقاسم. (1401). بررسی رابطه بین سرمایه اجتماعی و سلامت روان در استان‌های ایران. مجله راهبردهای مدیریت در نظام سلامت، 7(2)، 140-151.
مختاری مریم، رضا؛ نوریان نجف آبادی، محمد. (1400). تببین جامعه شناختی خشونت مردان علیه همسران.
مرادی، محمد راضی؛ سلیمی بجستانی، فرح؛ عسکری، محمد. (1401). استخراج مدل روانشناختی شکل‌گیری افکار خودکشی به‌عنوان یک آسیب اجتماعی در دانشجویان: یک مطالعه گراندد تئوری. پژوهش های روانشناسی اجتماعی، 11(44)، 23-46.
مزیدی، رضا؛ ذاکری، اکبر. (1401). آسیب‌شناسی اجتماعی تعلیم و تربیت در مناطق مرزی جنوب شرقی ایران. فصلنامه پژوهش در مسائل تعلیم و تربیت اسلامی، 30(55)، 161-192.
موسوی، سیده سکینه؛ معظمی، رضا. (1400). بررسی اثربخشی سبک زندگی زنان بی خانمان بر بزه دیدگی آنان. پژوهشهای حقوق جزا و جرم شناسی، 9(17)، 51-74.
مهدوی، سید محمدحسین، یزدانی زازرانی، محمدرضا؛ گلشنی، علیرضا. (1400). آسیب شناسی سیاست گذاری توسعه فرهنگی در برنامه پنجم توسعه جمهوری اسلامی ایران. ماهنامه جامعه شناسی سیاسی ایران، 2 (4)، صص 2653-2664.
نظری، مهدی؛ کهرازئی، اکبر؛ ثناگوی محرر، علی. (1400). ارتباط بین عملکرد خانواده، حمایت اجتماعی و وضعیت اقتصادی اجتماعی با خشونت‌های منجر به قتل. مجله علوم پزشکی رازی، 28(7)، 100-109.
Addison, M. (2023). Framing stigma as an avoidable social harm that widens inequality. The Sociological Review, 71(2), 296-314.
Ahmadi, S., Amir Mazaheri, A. M., Safarinia, A. (2022). Semantic Reconstruction of the Culture of Poverty of Female Heads of the Family. Communication and Culture Strategy, 2 (3) (in Persian) (10.22034/RCC.2022.563633.1036).
Akbari Dehbaghi, S., Arman, S. A., & Ahangari, M. (2020). The Impact of Domestic and Foreign Monetary Policy on Iran's economy: Global Modeling. Journal of Money and Economy, 15(2), 151-180.
Broms, L., Bentzen, M., Radmann, A., & Hedenborg, S. (2021). Stable Cultures in Cyberspace: a study about equestrians’ use of social media as knowledge platforms. In Scandinavian Sport Studies Forum (Vol. 12). Malmö universitet.
Cordero Verdugo, R. R., Silva Esquinas, A., & Pérez Suárez, J. R. (2022). The Invisible Suffering of Young People during the COVID-19 Pandemic in Spain and the Collateral Impact of Social Harm. Social Sciences, 11(8), 335 .
Eivazi, M. R. (2022). Developing a Model for Predicting the Social Harms (with an Emphasis on Islamic Futurology). Socio-Cultural Strategy, 10(4), 859-892.
Eser, B., & Karaosmanoğlu, D. (2023). Gastrodiplomacy in Turkey: ‘saving the world’or neoliberal conservative cultural policies at work. International Journal of Cultural Policy, 1-15.
Hylland, O. M., Burri, M., Lindblad Gidlund, K., Handke, C., Rodríguez Morató, A., Oakley, K., ... & Uzelac, A. (2022). Pandemic cultural policy. A comparative perspective on Covid-19 measures and their effect on cultural policies in Europe. International Journal of Cultural Policy, 1-20.
Marsiglia, F. F., Kulis, S. S., & Lechuga-Peña, S. (2021). Diversity, oppression, and change: Culturally grounded social work. Oxford University Press, USA.
McPhillips, K., Salter, M., Roberts-Pedersen, E., & Kezelman, C. (2020). Understanding trauma as a system of psycho-social harm: Contributions from the Australian royal commission into child sex abuse. Child Abuse & Neglect, 99, 104232.
Nasiri Firooz, A., Aghili, M. (2022). A Systematic Review of Cultural Policy Evaluation Indicators of Higher Education Institutions. Cultural Management, 16 (57), 37-53 (in Persian) (10.30495/JCM.2022.70599.1633).
Park, A., Kim, M., & Kim, E. S. (2023). SEM analysis of agreement with regulating online hate speech: influences of victimization, social harm assessment, and regulatory effectiveness assessment. Frontiers in Psychology, 14, 1276568.
Pourkiani, M., Soozanchi, M. (2020). The Concept of "Culture" in Cultural Policy Discourses. A Biannual Scientific Research Journal of Religion and Cultural Politics, 7 (1), 75-100 (in Persian).
Pourkiani, M., Soozanchi, M., Hajipour Karimi M. S. (2023). Analyzing the Concept of "Man" in Cultural Policy Approaches. Civilization Study, 1 (4), 33-56 (in Persian).
Rahmati Zanjan Talab, F., Salehi Amiri, A., Rezaie, A., Zamani Moghadam, K. (2022). Designing a Cultural Policy Process Model in Iranian Cultural Organizations. Cultural Management, 16 (57), 117-144 (in Persian) (10.30495/JCM.2022.21112).
Shajari, N., Sedaghati, S. (2020). The Concept of "Sublime Culture" in Mulla Sadra's Thought and its Connection with the Formation of the Ideal City. Hikmat Sadraei Biannual Scientific-Research Journal, 9 (1), 75-90 (in Persian) (10.30473/pms.2019.41036.1612).