گناهان مرگ‌ارزان در متون فارسی میانه

محورهای موضوعی : مسیحیت

نادیا حاجی‌پور ¹ , مهشید میرفخرایی ²

1 - رشته فرهنگ و زبان‌های باستانی، واحد علوم و تحقیقات، دانشگاه آزاد اسلامی، تهران، ایران
2 - فرهنگ و زبان‌های باستانی، پژوهشگاه علوم انسانی و مطالعات فرهنگی، تهران، ایران

تاریخ دریافت : 1396/07/27 تاریخ پذیرش : 1396/07/27 تاریخ انتشار : 1396/07/01

کلید واژه: مرگ‌ارزان, پایه‌های گناه, مجازات, همیمالی, روانی, متون فارسی میانه, پهلوی,

چکیده مقاله :

مرگ‌ارزان بر اساس متون فارسی میانه به گناهی اطلاق می‌شود که مجازات آن مرگ است. در فهرست پایه‌های گناه، مرگ‌ارزان سنگین‌ترین گناه است. در چندین متن از فارسی میانه دربارۀ گناهان مرگ‌ارزان و مجازات آن سخن رفته است. در این میان، برخی فهرستی از گناهان مرگ‌ارزان را در یک بخش مستقل ارائه می‌دهند و در برخی نیز به طور پراکنده دربارۀ این گناه سخن گفته شده است. در این پژوهش، گناهان مرگ‌ارزانی که در متون پهلوی آمده، ذکر و مراحل دادرسی آن شرح داده می‌شود. گناهان مرگ‌ارزان از جهت همیمالی و روانی بررسی می‌شود. گناهانی چون قتل، دزدی کردن، گواهی دروغ دادن به جهت آسیب به دیگران در گروه همیمالی و گناهانی چون گرویدن به دین دیگر، فریبکاری، دفن کردن نسا به جهت آسیب به روان خود فرد در گروه گناهان روانی قرار داده شد. در این پژوهش همچنین به روند دادرسی گناهکار از نظر حقوقی و دینی پرداخته می‌شود.

چکیده انگلیسی:

According to the Middle Persian texts Marg-arzān is a sin that is punished by death. In the list of the degrees of the sins, Marg-arzān is the heaviest one. Several Middle Persian texts speak about the sin and its punishment, some of them have allotted a whole chapter to the subject and other speak about it sporadically. In this article, capital offences and their trial procedures has been surveyed according to Pahlavi texts. Capital offences are divided into the “offenses /sins regarding opposite party (= hamēmālān)” and the “offenses which endanger the soul of the criminal (= ruwānīg)”. Some of the sins such as killing, stealing and perjury have been placed in the group of “hamēmālān” because they harm an opposite party. Other sins, such as converting to another religion, deceiving and burying the dead, have been placed in the group of “ruwānīg” because they harm one own soul. This paper also surveys the legal and religious procedures for punishing the sinners.