مقایسه اثربخشی درمان هیجانمدار و ایماگوتراپی بر بهبود روابط زوجین شهرستان زرند
محورهای موضوعی : تکتونواستراتیگرافیاحمد حسن زاده 1 , عشرت کریمی افشار 2 , فهیمه دهقانی 3
1 - دانشجوی دکترای تخصصی مشاوره، دانشکده روانشناسی و علوم تربیتی، دانشگاه آزاد اسلامی واحد یزد، یزد، ایران.
2 - استادیار، دانشکده علومانسانی گروه روانشناسی، دانشگاه آزاد اسلامی واحد سیرجان، کرمان، ایران.
3 - دانشیار، دانشکده علومانسانی گروه روانشناسی، دانشگاه یزد، یزد، ایران.
کلید واژه: الگوهای ارتباطی, بهبود روابط زوجین, زوجدرمانی هیجانمدار, زوجدرمانی ایماگوتراپی,
چکیده مقاله :
مقدمه: روابط صمیمی زوجین بعنوان یکی از عوامل اساسی در حفظ سلامت خانوادهها، نقشی مهم در پیشگیری از جدایی دارد. هدف از انجام این پژوهش مقایسه اثربخشی روش درمان هیجانمدار و ایماگوتراپی بر روابط زوجین بود.
روش: این پژوهش، نیمهآزمایشی با طرح پیشآزمون _ پسآزمون با مرحله پیگیری و جامعه آماری آن شامل تمامی زوجین مراجعهکننده به مراکز مشاوره شهرستان زرند با مشکلاتی در روابط زناشویی در سال 1401-1400 بود. 21 زوج دارای شرایط حضور در پژوهش بهصورت تصادفی به سه گروه شامل دو گروه آزمایش (گروه هیجانمدار و گروه ایماگوتراپی) و یک گروه کنترل تقسیم شدند. گروههای آزمایش در ده جلسه 90 دقیقهای زوجدرمانی شرکت کردند. در پژوهش از پرسشنامه الگوهای ارتباطی کریستنسن و سالاوی استفاده شد. بهمنظور تجزیهوتحلیل دادهها از تحلیل کوواریانس چندمتغیره، تحلیل کوواریانس یکمتغیره و آزمون تعقیبی بنفرونی جهت مقایسه اثربخشی دو رویکرد زوجدرمانی بر بهبود روابط زوجین استفاده شد.
یافته ها: یافتهها نشان داد که زوجدرمانی هیجانمدار و ایماگوتراپی در مراحل پسآزمون و پیگیری تأثیرگذار بوده و بین گروههای آزمایش با گروه کنترل تفاوت معناداری مشاهده شد. تحلیلها نشان داد که تأثیر زوجدرمانی هیجانمدار و زوجدرمانی ایماگوتراپی بر روابط زوجین تفاوت معناداری ندارد.
نتیجهگیری: هر دو درمان هیجانمدار و ایماگوتراپی روابط زوجین را بهبود میبخشند.
Bacround and Purpose: Marital intimacy is crucial for family health and preventing separation. The study aimed to compare emotion-focused therapy and imago therapy's effects on enhancing marital relationships.
Method: The research method was a semi-experimental pretest-posttest with a follow-up phase. The statistical population included all couples who approached counseling centers in the city of Zarand with marital problems in 1400-1401 years. 21 couples who were eligible to participate in the study were randomly divided into three groups, including two experimental groups (emotion-focused therapy and imago therapy) and one control group. The experimental groups participated in ten 90-minute sessions of couple therapy. Participants were given the Christensen and Sullaway Communication Patterns Questionnaire (CPQ). Multivariate analysis of covariance, univariate analysis of covariance, and Benferroni follow-up test were used to analyze the data.
Findings: Significant differences were observed between the experimental and control groups, according to the results of the post-test and follow-up phases of tratment. The analysis showed that there is not significant differences between the influence of emotion-focused therapy and imago therapy on the couple's relationship.
Conclusion: Both emotion-focused therapy and imago therapy improve couple's relationship .