مقایسه تأثیر مشاوره گروهی مبتنی بر زوجدرمانی به شیوه گاتمن و سیستمی-رفتاری بر صمیمیت زناشویی زنان متاهل
محورهای موضوعی : تکتونواستراتیگرافی
محمدرئوف فتاحی
1
(دانشجوی دکتری مشاوره، گروه مشاوره، دانشکده ادبیات، علوم انسانی و اجتماعی، واحد علوم و تحقیقات، دانشگاه آزاد اسلامی تهران، ایران)
محسن رسولی
2
(استادیار گروه مشاوره دانشگاه خوارزمی، کرج، ایران)
کیانوش زهراکار
3
(دانشیار گروه مشاوره دانشگاه خوارزمی، کرج، ایران)
کلید واژه: روش گاتمن, سیستمی-رفتاری, کلیدواژه: زوجدرمانی, صمیمت زناشویی,
چکیده مقاله :
مقدمه: هدف از پژوهش حاضر بررسی و مقایسه تأثیر دو روش مشاوره گروهی مبتنی بر زوج درمانی گاتمن و سیستمی-رفتاری بر صمیمیت زناشویی زنان متاهل شهر تهران می باشد. روش: پژوهش از نوع آزمایشی با اندازهگیری مکرر و با طرح پیشآزمون، پسآزمون و پیگیری با دو گروه آزمایشی و یک گروه کنترل میباشد و برای جمعآوری دادهها از پرسشنامههای صمیمیت زناشویی الکسیس. جی واکر و لیندا تامپسون (MIS) استفاده شد. تحلیل کوواریانس با استفاده از نرمافزار SPSS نسخه 23 انجام گرفت. جامعه آماری موردنظر شامل 100 نفر از زنان متأهل شهر تهران میباشد که داوطلبانه در سال 1398 به مراکز مشاوره فرا ذهن و مهمید تهران مراجعه کردند. تعداد 36 نفر که دارای کمترین نمرات از پرسشنامه صمیمت زناشویی بودند انتخاب و بهصورت تصادفی در سه گروه 12 نفری قرار گرفتند. گروههای آزمایش و کنترل بهصورت تصادفی انتخاب و هیچ مداخلهای روی گروه کنترل انجام نشد. پیشآزمون از هر سه گروه به عمل آمد و پس از پایان 14جلسه90 دقیقه ای زوجدرمانی گروهی، پسآزمون گرفته شد و یک ماه بعد، آزمون پیگیری از گروهها به عمل آمد. یافتهها: نتایج داده ها نشان داد که زوجدرمانی به شیوه گاتمن و زوجدرمانی سیستمی-رفتاری روی صمیمت زناشویی مؤثر بوده و این اثرگذاری در مرحله پیگیری هم پایدار بوده است، اما تفاوت معناداری بین این دو رویکرد ازلحاظ اثربخشی روی صمیمت زناشویی دیده نشد. نتیجهگیری: با توجه به اثربخشی رویکردهای مورد مطالعه ، توصیه می شود از این رویکردها در مراکز مشاوره خانواده برای افزایش صمیمیت و رضایت زناشویی استفاده شود.
Abstract
Current study's aim is to investigate and compare the effect of two methods, group counseling based on Gottman couple therapy and systemic-behavioral method on marital intimacy of married women in Tehran. The research is an experimental one with repeated measurement with pre-test, post-test and follow up with two experimental groups and one control group and to collect data from the Alexis J. Walker and Linda Thompson Marital Intimacy Questionnaire (MIS) were used. Univariate analysis of covariance was performed using SPSS software version 23. The statistical population Included 100 married women who voluntarily referred to Mahmed and FraZahn Counseling Centers in Tehran in 2019.From this population, 36 people who received the lowest scores of the Marital Intimacy Questionnaire were selected and randomly divided into three groups of 12 each. Experimental and control groups were selected randomly and no intervention was performed on the control group. Pre-test was performed on all three groups and after of 14 sessions of 90 minutesgroup couple therapy, post-test was taken and one month later, follow-up test was performed on the groups.The Results showed that: Gottman method couple therapy and systemic-behavioral on marital intimacy has been effective and that this effect had remained constant in the follow-up phase but there was no significant difference between these two methods in terms of effectiveness on marital intimacy.
Volume 5, Issue 1, January–February 1989, Pages 10-16https://doi.org/10.1016/S8755-7223(89)80029-8
_||_