زمینه و هدف: یکی از عوارض مرتبط با سالمندی کاهش حجم عضلانی است که نقص در مسیرهای سلولی مانند اتوفاژی در تنظیم آن نقش دارد؛ فعالیتهای ورزشی میتواند یک عامل کلیدی در معکوس یا افزایش این عارضه باشد؛ بنابراین هدف از انجام تحقیق حاضر تاثیر تمرین تناوبی پرشدت (HIIT) بر محتو چکیده کامل
زمینه و هدف: یکی از عوارض مرتبط با سالمندی کاهش حجم عضلانی است که نقص در مسیرهای سلولی مانند اتوفاژی در تنظیم آن نقش دارد؛ فعالیتهای ورزشی میتواند یک عامل کلیدی در معکوس یا افزایش این عارضه باشد؛ بنابراین هدف از انجام تحقیق حاضر تاثیر تمرین تناوبی پرشدت (HIIT) بر محتوای پروتئینهای اتوفاژی (BECLIN1 و AMBRA1) در عضله اسکلتی موشهای صحرایی سالمند میباشد.
مواد و روشها: پژوهش حاضر از نوع تجربی-بنیادی میباشد که 12 سر موش صحرایی نر 20 ماهه از نژاد اسپراگداولی با میانگین وزنی 30±400 گرم بهصورت تصادفی به 2 گروه 1) کنترل (6 سر) و 2) HIIT (6 سر) تقسیم شدند. برنامه تمرین HIIT شامل 8 هفته و هفتهای 3 جلسه با شدت 85-90 درصد VO2max بود. بعد از 48 ساعت پس از آخرین جلسه تمرین بافت عضله EDL بدن موشهای صحرایی برداشته شد. تجزیه و تحلیل دادهها دادهها از طریق آزمون t-مستقل در نرمافزارهای SPSS نسخه 27 و گرافپد پریسم نسخه 2/2/10 انجام شد. سطح معناداري کمتر از 05/0≥p بود.
یافتهها: هشت هفته تمرین HIIT منجر به افزایش محتوای درون سلولی پروتئین BECLIN1 (0001/0P=) و کاهش محتوای درون سلولی پروتیئن AMBRA1 (0001/0P=) در عضله EDL موشهای صحرایی سالمند شد.
نتیجهگیری: با توجه به نتایج متناقض در محتوای پروتئینهای BECLIN1 و AMBRA1 نشان میدهد که در تنظیم مسیر اتوفاژی پاسخهای تطبیقی HIIT متفاوت است.
پرونده مقاله