مشارکت سیاسی زنان در جمهوری اسلامی ایران؛ مطالعه موردی دولت های خاتمی، احمدی نژاد و روحانی
محورهای موضوعی : فصلنامه مطالعات سیاسیعلی اشرف هواسی 1 , جلال درخشه 2 , رحیم خستو 3
1 - دانشجوی دکتری علوم سیاسی، دانشکده حقوق و علوم سیاسی، واحد کرج، دانشگاه آزاد اسلامی، کرج، ایران
2 - استاد گروه علوم سیاسی، دانشگاه امام صادق(ع)، تهران، ایران
3 - استادیار گروه علوم سیاسی، دانشکده حقوق و علوم سیاسی، واحد کرج، دانشگاه آزاد اسلامی، کرج، ایران.
کلید واژه: مشارکت سیاسی, زنان, مشارکت, ساختار قدرت, احمدی نژاد, روحانی, خاتمی,
چکیده مقاله :
مشارکت به عنوان یکی از ابزارهای اصلی دستیابی به توسعه سیاسی مطرح است. هر کشوری که خواهان دستیابی به توسعه سیاسی است، ناگزیر باید زمینه را برای مشارکت سیاسی شهروندان و از جمله زنان فراهم آورد. با توجه به اهمیت مشارکت سیاسی، از زمان شکل گیری انقلاب اسلامی ایران تا کنون تلاشهای زیادی به کار گرفته شده است تا مشارکت سیاسی زنان تقویت شود. با توجه به این امر، سوال اصلی این است که مشارکت سیاسی زنان در دولتهای خاتمی، احمدی نژاد و روحانی چگونه بوده است؟ در پاسخ این فرضیه مطرح میشود که مشارکت سیاسی زنان در دولتهای خاتمی، احمدی نژاد و روحانی هر چند نسبت به دورههای قبل دارای رشد بوده اما این رشد تنها معطوف به سطوح پایه و میانی مدیریت بوده است. نتایج تحقیق نشان می دهد که در سال های ریاست جموری خاتمی، احمدی نژاد و روحانی، با وجود تبلیغات انتخاباتی مبتنی بر حضور زنان در پستهای مهم روند حضور آنها معطوف به پستهای میانی شده است. نوع روش تحقیق در پژوهش حاضر، توصیفی- تحلیلی و بر مبنای مطالعات کتابخانه ای است.
Participation is one of the main tools for achieving political development. Any country that wants to achieve political development must inevitably pave the way for women's political participation. Given the importance of political participation, since the formation of the Islamic Revolution of Iran, many efforts have been made to strengthen women's political participation. Given this, the main question is what has been the political participation of women in the governments of Khatami, Ahmadinejad and Rouhani? In response to this hypothesis, it is suggested that women's political participation in the governments of Khatami, Ahmadinejad and Rouhani, although growing compared to previous periods, but this growth has been focused only on the basic and middle levels of management. The results of the research show that during the presidencies, despite the election campaigns based on the presence of women in important positions, the process of their presence has shifted to the middle positions. The type of research method in the present study is descriptive-analytical and based on library studies
_||_