ارائه یک مدل دوهدف تخصیص عضو مازاد برای بهینه سازی هزینه و قابلیت اطمینان یک سیستم سری –موازی و حل آن با استفاده
محورهای موضوعی : آمار
1 - گروه ریاضی، دانشگاه آزاد اسلامی، واحد تهران شمال، تهران، ایران
کلید واژه: Redundancy allocation problem, k-out-of-n sub-systems, Common Cause Failures, Genetic algorithm,
چکیده مقاله :
با توجه به افزایش عمومی توجه به مقوله کیفیت، توجه به بحث بهینه سازی قابلیت اطمینان در مرحله طراحی از اولویت بالایی برخوردار شده است. این تحقیق بر روی یکی از مدلهای موجود در علم قابلیت اطمینان به نام مسئله تخصیص افزونگی متمرکز شده و یک مدل دو هدفه برای این مسئله با سیستم سری-موازی ارائه شده است که در آن نرخ خرابی اجزاء وابسته به تعداد اجزاء فعال میباشد. اهداف این مسئله عباتند از افزایش قابلیت اطمینان سیستم و کاهش هزینه کل تخصی اجزاء. همچنین جهت نزدیک تر شدن این مسئله به جهان واقعی هزینه اتصال داخلی اجزاء نیز به مسئله اضافه شده است که در حوزه الکترونیک یک بحث بسیار متداول میباشد. با توجه به آنکه مسئله تخصیص افزونگی متعلق به دسته مسائل NP. Hard میباشد برای حل مسئله ارائه شده از الکوریتم NSGA-II استفاده شده و برای تنظیم پارامترهای مدل نیز از روش رویه پاسخ استفاده شده است.
Reliability optimization problem has a wide application in engineering area. One of the most important problems in reliability is redundancy allocation problem (RAP). In this research, we worked on a RAP with repairable components and k-out-of-n sub-systems structure. The objective function was to maximize system reliability under cost and weight constraints. The aim was determining optimal components number of each subsystem, including the optimal number of repairmen allocated to each subsystem. Because this model belongs to Np. Hard problem, we used genetic algorithm (GA) for solving the presented model and response surface methodology (RSM) was used for tuning of algorithm parameters. Also for calculating the reliability of each subsystem (and system reliability) we used a simulation method. Finally, a numerical example was solved to test the algorithm performance.
[1] Aggarwal, K. K, Gupta, J. S. and Misra, K. B., “A New Heuristic Criterion for Solving a Redundancy Optimization Problem”, IEEE Transactions on Reliability 1975; Vol. 24, pp. 86-87.
[2] Aggarwal, K. K., “Redundancy Optimization in General Systems”, IEEE Transaction on Reliability, 1976; Vol. 25, pp. 330-332.
[3] Chern, M. S., “On the Computational Complexity of Reliability Redundancy Allocation in a Series System”, Operation Research Letters 1992; Vol. 11, pp. 309- 315.
[4] Coit, D. W. and Smith, A., “Considering Risk Profiles in Design Optimization for Series Parallel Systems”, Proceedings of the Reliability & Maintainability Symposium, Philadelphia, 1997.
[5] Coit, D. W. and Smith, A., “Redundancy Allocation to Maximize a Lower Percentile of the System Time-toFailure Distribution”, IEEE Transactions on Reliability 1998; Vol. 47, pp. 79-87.
[6] Coit, D. W. and Smith, A., “Stochastic Formulations of the Redundancy Allocation Problem”, Proceedings of the Fifth Industrial Engineering Research Conference, Minneapolis, 1996.