تبیین نقش هوش اخلاقی بر ادراک رهبری موثق با میانجیگری هوش فرهنگی در دانشگاه اسلامی
محورهای موضوعی : مدیریت نوآوری های آموزشی
1 - دانشکده روانشناسی و علوم تربیتی دانشگاه اصفهان
2 - دانشگاه تهران
کلید واژه: آموزش عالی, هوش فرهنگی, رهبری موثق, هوش اخلاقی,
چکیده مقاله :
هدف پژوهش بررسی ارتباط هوش اخلاقی با رهبری موثق با نقش میانجیگری هوش فرهنگی بود. روش پژوهش کاربردی و از منظر گردآوری داده‌ها توصیفی و جامعه آماری کلیه اعضای هیئت علمی دانشگاه امیرکبیر بودند.120 نفر به شیوه نمونه‌گیری تصادفی ساده انتخاب گردید. به‌منظور گردآوری داده‌ها از پرسشنامه های استاندارد هوش اخلاقی، رهبری موثق و هوش فرهنگی استفاده شد. روایی پرسشنامه ها با استفاده از روایی محتوایی و سازه و پایایی با استفاده از ضریب آلفای کرونباخ مورد بررسی و تأیید قرار گرفت. داده‌های پژوهش با آزمون‌های رگرسیون و مدل معادلات ساختاری و نرم‌افزار AMOS مورد تحلیل قرار گرفت. نتایج نشان داد که در بررسی شاخص‌های برازش مدل، شاخص‌های ارائه‌شده همگی در سطح مطلوبی از برازش بودند و فرضیه‌های تحقیق مورد تائید قرار گرفتند. سطح مطلوب هوش اخلاقی و هوش فرهنگی رهبران و اعضای هیئت علمی دانشگاهی نقش مؤثری بر خودآگاهی و ایجاد فضای اعتماد و تعامل در دانشگاه ها به عنوان محیط های چند فرهنگی دارد.
This study aimed to investigate the multiple relationships between authentic leadership and moral intelligence and the mediating role of cultural intelligence. This study is an applied research in terms of methodology and descriptive in terms of data collection. The population consisted of all faculty members of AmirKabir University in Tehran and 120 subjects were selected using simple random sampling. In order to collect data, the standardized questionnaires of moral intelligence, authentic leadership and cultural intelligence were used. The validity and reliability of these questionnaires were reviewed and approved by using content and construct validity and Cronbach's alpha coefficient, respectively. The data were analyzed using test of regression coefficient and structural equation model and AMOS software. The results showed that while studying the measures of goodness of fit, the proposed measures were all in good level of fitness, meanwhile the structural equation model has confirmed the hypotheses of this research. Furthermore, the desired level of moral intelligence and cultural intelligence of leaders and faculty members plays an important role on self-consciousness and creating an atmosphere of trust and interaction in universities as multi-cultural environments.
- اسگندری، غلامرضا؛ اسگندری، کریم؛ بیک زاد، جعفر؛ کردبچه، شیما (1391). تأثیر هوش اخلاقی مدیران بر مهارت‌های ارتباطی آنان در سازمان تأمین اجتماعی. فراسوی مدیریت،سال ششم. شماره21. صص 128-105.
- بهرامی، محمد امین؛ اصمی، مریم؛ فاتح پناه، آزاده؛ دهقانی تفتی، عارفه؛ احمدی تهرانی، غلامرضا (1391). سطح هوش اخلاقی اعضای هیئت علمی و کارکنان دانشگاه علوم پزشکی شهید صدوقی یزد. مجله ایرانی اخلاق و تاریخ پزشکی، دوره پنجم، شماره 6، ص 88-75.
- بیکزاد، جعفر؛ حسین پور سنبلی، علیرضا؛ فلسفی، علی؛ نبی، سیدنوح (1389). «بررسی رابطه بین هوش احساسی و رهبری تحولآفرین در مدیران شرکتهای گاز استانی شرکت ملی گاز ایران». فصلنامه مدیریت و منابع انسانی در صنعت نفت. سال چهارم. شماره 10. صص 118-91.
- جهانیان، رمضان؛ ساعی ارسی، ایرج؛ طیبا، مونا (1392). بررسی وضعیت هوش اخلاقی و ابعاد و مؤلفه های آن در دانشجویان (مطالعه موردی: دانشجویان دانشگاه خوارزمی)،فصلنامه علوم رفتاری، دوره 5، شماره 15، صص 72-55.
- جودی شاه آباد، گیو؛ رضایی، اکبر (1393). بررسی رابطه هوش اخلاقی مدیران با مدیریت خادمیت در مدارس شهرستان میاندوآب با تأکید بر جنسیت،نشریه علمی پژوهشی آموزش و ارزشیابی،سال هفتم، شماره 28، صص 38-21.
- رابینز، استیون؛ جاج، تیموتی (1393). رفتار سازمانی (جلد دوم). ویراست 13، ترجمه مهدی زارع، نشر نص.
- عطااللهی، طاهره؛ ربیعی، علی؛ امینی، محمد تقی (1394). رابطه هوش اخلاقی با سرمایه اجتماعی،فصلنامه اخلاق در علوم و فناوری، سال دهم، شماره 3، صص 40-29.
- محمودی، محمد تقی؛ سیادت، سید علی؛ شادان فر، فائزه (1391). رابطه مؤلفه های هوش اخلاقی و رهبری تیمی مدیران گروه های آموزشی دانشگاه های شهر زاهدان، فصلنامه علوم تربیتی، سال پنجم، شماره 19، صص 126-107.
- نائیجی، محمدجواد؛ عباسعلیزاده، منصوره (1390). «هوش فرهنگی ورابطه آن با ویژگیهای کارآفرینانه مدیران سازمانهای غیرانتفاعی در ایران». توسعه کارآفرینی. سال سوم. شماره دوازدهم. صص 44-27.
- نصیری، فخرالسادات؛ اسکندری، اصغر؛ نویدی، پرویز (1394). بررسی تأثیر رهبری موثق بر بهبود خلاقیت و نوآوری با توجه به نقش میانجی سرمایه اجتماعی، مدیریت سرمایه اجتماعی، دوره 2، شماره 4، صص 496-475.
_||_- Ang, S.; Van Dyne, L.; Koh, Ch.; K., Yee Ng; Templer, K. J.; Tay, Ch.; N. Anand Ch.(2007). Cultural Intelligence: Its Measurement and Effects on Cultural Judgment and Decision Making, Cultural Adaptation and Task Performance. Journal Compilation. Management and Organization Review . Vol 3, No 3 , 335–371.
- AvolioT, B. J.; Gardner, W. L.;. (2005). Authentic leadership development: Getting to the root of positive forms of leadership. The Leadership Quarterly 16. , 315–338.
- Banks, J.; Mhunpiew, N. (2012). Authentic Leadership, Social Cognitive Theory, and Character Education: The Transforming of Theories Into Practices. US-China Education Review B 12., pp 1002-1006.
- Chin, , Chen Oi; Gaynier,, Lisa P (2006).Global Leadership Competence: A Cultural Intelligence Perspective. Presented at the 2006 MBAA Conference.
- Ford, J. M; Harding, N. (2011). The Impossibility of the “True Self” of authentic leadership. Leadership.Vol 7, No 4, pp 463–479.
- Gorji M. Ghareseflo، H. (2011).The survey of relationship between cultural intelligence and emotional intelligence with employee’s performance. International Conference on E-business, Management and Economics. IPEDR Vol.25. IACSIT Press, Singapour.
- Hannah, S. T., Lester, Paul B. and Vogelgesang, G. R.(2005). Moral Leadership: Explicating the moral componant of authentic leadership, Authentic Leadership Theory and Practice: Origins, Effects and Development Monographs in Leadership and Management, ALTP journal, Vol 3, pp 43–81.
- Klenke, K. ( 2007). Authentic Leadership: A Self, Leader, and Spiritual Identity Perspective. International Journal of Leadership Studies, Vol. 3 Iss. 1, pp 68-97.
- Kim, Y. J. & Van Dyne, L., (2012). Cultural Intelligence and International Leadership Potential: The Importance of Contact for Members of the Majority, APPLIED PSYCHOLOGY: An International Review، Vol .61, No 2,. 272–294
- O’Donohue, W.; Wickham, M. (2009.). The role of ethical intelligence and organizational infrastructure in organizational decision-making., (2010 British Academy of Management Conference: Track – Corporate social responsibility. University of Tasmania.). Hobart, Australia.
- Pahlavani, Forough;Azizmalayeri, Kiumars (2016). The Relationship between Moral Intelligence with Organizational Development, International Academic Journal of Organizational Behavior and Human Resource Management, Vol. 3, No. 6, 2016, pp. 31-38.
- Ping Chen, X.; Liu, D.; Portnoy, R. (2012). A Multilevel Investigation of Motivational Cultural Intelligence, Organizational Diversity Climate, and Cultural Sales: Evidence From U.S. Real Estate Firms. Journal of Applied Psychology, Vol. 97, No. 1, 93-106.
- Robinson, S.; O’Dea, V. (2014). Authentic Leadership – To thine own self be true. The Insights Group Ltd, .
- Roche, M. (2010). Learning Authentic Leadership In New Zealand: A Learner-Centred Methodology And Evaluation. American Journal of Business Education. Vol 3, Number 3., 71-80.
- Rockstuh, T., Seiler، S., Ang, S., Van Dyne, L. & Annen, H., (2011). Beyond General Intelligence (IQ) and Emotional Intelligence (EQ): The Role of Cultural Intelligence (CQ) on Cross-Border Leadership Effectiveness in a GlobalizedWorld, Journal of Social Issues, Vol. 67, No. 4, 825-840.
- Thomas, D. C. (2006). Domain and development of cultural intelligence: The importance of mindfulness. Group & Organization Management, Vol 31, No 1, 78-99.
- Vogelgesang, G.; Clapp-S., R.; Palmer, N. (2009). The Role of Authentic Leadership and Cultural Intelligence in Cross-Cultural Contexts: An Objectivist Perspective. International Journal of Leadership Studies, Vol. 5 No. 2, , 102-117.
- Walumbwa, F.; Avolio, B.; Gardner, W.; Wernsing, T.; Peterson, S. (2008). Authentic Leadership: Development andValidation of a Theory-Based Measure" (2008). .Management Department Faculty. Journal of Management , Vol 34: No 1. , 89-126.