شکلشناسی سه داستان از گرشاسبنامه بر بنیاد نظریه پراپ
محورهای موضوعی : اسطوره
فاطمه کوپا
1
(
دانشیار دانشگاه پیام نور تهران
)
نوشین رفیعی سخایی
2
(
کارشناس ارشد زبان و ادبیات فارسی دانشگاه پیام نور تهران
)
کلید واژه: ساختار, شکلشناسی, پراپ, گرشاسبنامه, حکایت اسطورهای,
چکیده مقاله :
این نوشتار، تحلیل حکایاتی از گرشاسبنامه با به کارگیری روش ریختشناسی پراپ است. کاربرد این روش، آزمونی برای نظریة ریخت شناسی در نوع ادبی اسطوره بهشمار میرود. بسیاری از اجزا و کنشهای بررسی شده در روایات گرشاسبنامه با روایتشناسی پراپ یکسان است. همچنین با بررسی تطبیقی ساختار حکایات، همگونیهایی در زیر ظاهر آشفته و گوناگون آنها نمایان میشود.
Garshāsbnāmeh (the epic of Garshāsb) is the major work of Abu Mansur Ali ibn Ahmad Asadi Tusi (died 1072) containing 9000 couplets (written 1064-66). Based on Vladimir Propp's morphology, the present article tries to analyze three stories of this epic and show their likeness.
_||_