هزینه بر مبنای فعالیت، راه حلی برای گزارشگری مالی
محورهای موضوعی : حسابداری مدیریت
1 - ندارد
کلید واژه: : هزینه یابی بر مبنای فعالیت, هزینه یابی سنتی, تخصیص هزینه, گزارشگری مالی,
چکیده مقاله :
در سالهای اخیر، در شرکت های بزرگ صنعتی اکثر کشورها، برای تخصیص هزینهها از روش هزینه یابی بر مبنای فعالیت بمنظور گزارشگری درون سازمانی جهت تصمیم گیریهای مدیریت و از روش هزینه یابی سنتی برای گزارشگری مالی برون سازمانی استفاده میشود. استفاده از روش یکسان برای گزارشگری موجب کاهش هزینه و صرفه جویی میشود. با این همه، برخی از صاحب نظران حسابداری بر ادامه بکارگیری دو روش تاکید دارند. در این مقاله با مرور روشهای مذکور، تلاش میگردد تا تفاوت نتایج بکارکیری این دو روش و تاثیر آن بر سود سالانه و ارزشگذاری موجودی مواد و کالابررسی شده و نشان داده شود که روش هزینه یابی بر مبنای فعالیت برای مقاصد گزارشگری دورن سازمانی و برون سازمانی مناسب بوده و استدلال طرفداران بکارگیری توام دو روش هزینه یابی در یک واحد تجاری، مورد تردید است.
Recently in some countries, the activity-based costing method is used for inter organizational reporting in support of management decision making and traditional costing is used for external financial reporting. Utilization of a single costing mechanism will result in cost saving. Some accounting experts have been insisting on using both of the methods. In this paper, these two methods are studied and it is tried to discriminate the outcome of utilizing these two methods and the influence they have on yearly profit and valuation of material and good inventories. It has also been presented that activity based costing method is suitable for inter-organization or external reporting purposes. Therefore, the argument made by the researchers sympathizing the idea of using both of the methods is disputable.