مقایسه تحمل درماندگی و ترس از مسخره شدن در همشیرهای کودکان با و بدون اختلال طیف درخودماندگی

محورهای موضوعی : روان‌شناسی بالینی

امیر قمرانی ¹ , احمد یارمحمدیان ² , علیرضا محسنی‎اژیه ^{3 *} , ناهید وکیلی زاد ⁴

1 - استادیار دانشگاه اصفهان
2 - دانشیار دانشگاه اصفهان
3 - کارشناسی‌ارشد روان‌شناسی و آموزش کودکان استثنایی
4 - کارشناسی‌ارشد روان‌شناسی و آموزش کودکان استثنایی

تاریخ دریافت : 1396/03/20 تاریخ پذیرش : 1396/03/20 تاریخ انتشار : 1396/01/01

کلید واژه: اختلال طیف درخودماندگی, همشیرها, تحمل درماندگی, ترس از مسخره شدن,

چکیده مقاله :

این پژوهش با هدف مقایسه تحمل درماندگی و ترس از مسخره‌شدن در همشیرهای کودکان با و بدون اختلال طیف درخودماندگی انجام شد. جامعه آماری شامل کل همشیرهای کودکان با و بدون اختلال طیف درخودماندگی شهر اصفهان بود. نمونه مورد بررسی شامل 29 نفر از همشیرهای کودکان با اختلال درخودماندگی (19پسر،10دختر) و 29 نفر از همشیرهای کودکان بدون این اختلال (19 پسر، 10 دختر) بود که به‌صورت نمونه‌برداری در دسترس انتخاب و همتاسازی شدند. ابزار این پژوهش مقیاس تحمل درماندگی (DTS؛ سیمون و گاهر، 2005) و مقیاس ترس از مسخره‌شدن (FBLS؛ راج و پرویر، 2009) بود. داده‌ها با استفاده از تحلیل واریانس چندمتغیری تحلیل شدند. نتایج نشان داد تفاوت میانگین نمره‎های تحمل (001/0>P)، ارزیابی (018/0>P) و تنظیم (001/0>P) و ترس از مسخره شدن (034/0>P) در همشیرهای کودکان با و بدون اختلال طیف درخودماندگی معنا‌دارست. این نتایج لزوم استفاده از برنامه‌های پیشگیری و مداخله برای جلوگیری از بروز آسیب‌های روان‌شناختی بلندمدت را نشان می‎دهد.

چکیده انگلیسی:

The present study was aimed to compare distress, tolerance, and fear of being laughed of children who had siblings with or without autism spectrum disorder. Twenty nine children who had a sibling with autism spectrum disorder (19 males, 10 females) were matched with 29 children who had a sibling without autism spectrum disorder (19 males, 10 females). The sample were selected from Esfahan, Iran using the convenient sampling method. The participants completed the Distress Tolerance Scale (DTS; Simons & Gaher, 2005) and the Fear of Being Laughed at Scale (FBLS; Ruch & Proyer, 2009).The data were analyzed using MANOVA. The results indicated significant differences in mean scores of tolerance (P<0.001), evaluation (P<0.018), regulation (P<0.001), and fear of being laughed (P<0.034) at among siblings of children with or without autism spectrum disorder. The findings suggested the necessity of using prevention and intervention programs for preventing the occurrence of long-term psychological damages.