سرمایهگذاری در بخش فرهنگ و رشد اقتصادی
محورهای موضوعی : دانش سرمایهگذاری
سارا حنجری
1
(دانشجوی دکترای اقتصاد اسلامی، دانشکده اقتصاد علامه طباطبائی،)
مهدی تقوی
2
(استاد دانشکده اقتصاد علامه طباطبائی، تهران.)
فتح اله تاری
3
(دانشیار دانشکده اقتصاد علامه طباطبائی)
احمد جعفری صمیمی
4
(استاد دانشکده اقتصاد دانشگاه مازندران.)
عباس شاکری
5
(استاد دانشکده اقتصاد علامه طباطبائی.)
کلید واژه: "رشد اقتصادی", "سرمایه انسانی", "مزیت نسبی", "فرهنگ",
چکیده مقاله :
زیرساختهای اقتصادی، اجتماعی، سیاسی، فرهنگ است و توسعه کشور بدون درنظرگرفتن زیرساختهای فرهنگی امکانپذیر نیست. هزینههای صرفشده در راه فرهنگ، هزینه نیستند بلکه نوعی سرمایهگذاری هستند. کشورها میتوانند از طریق سرمایهگذاری در داشتههای فرهنگی خود، رشد اقتصادی را تقویت نموده و سبب رفاه جامعه شوند. شاخص فرهنگی با استفاده از مبانی نظری مزیت نسبی و معیار RCA محاسبه و تأثیر مزیت شاخصهای فرهنگی بر رشد اقتصادی ایران در قالب رگرسیون تلفیقی پویا (GMM) در دوره 1379-1395 برآورد میشود. نتایج برآورد نشان میدهد، انتظار میرود با هر درصد افزایش در سرمایه فیزیکی، رشد اقتصادی به اندازه 047/0درصد افزایش یابد و سرمایه فیزیکی رابطهای مثبت و معنادار با رشد اقتصادی استانها دارد. بنابراین انتظار میرود، با افزایش سرمایه، تولید و بهتبع آن رشد اقتصادی افزایش یابد. همچنین، با هر درصد افزایش در نیروی کار، رشد اقتصادی به اندازه 73/5 درصد افزایش و با هر واحد افزایش در متغیر تعاملی رشد اقتصادی به اندازه 0004/0 واحد افزایش مییابد. بنابراین، شاخص فرهنگی علاوهبر کانال مستقیم از طریق سرمایه انسانی نیز میتواند بر رشد اقتصادی استانها نیز اثرگذار باشد. نتایج برآورد مدل و آماره بهدست آمده برای AR(1) و AR(2) عدم همبستگی بین پسماندهای مدل را نشان میدهد. آمارههای گفتهشده برابر با 17/0 و 688/0هستند که بیانگر انتخاب مناسب ابزارهای مدل هستند. در واقع، در دوره مورد بررسی اثر مزیت نسبی ارزشافزوده متغیرهای فرهنگی رشد اقتصادی مثبت و معنادار است. همچنین، اگر شاخص فرهنگی سبب افزایش سرمایه انسانی شود، میتواند رشد اقتصادی استانها را نیز افزایش دهد.
Culture is infrastructures of economic, social and political. Development of the country is not possible without considering that. Expenditure spent on culture is not cost, but it could be kind of investment. Countries can boost economic growth through investment in their cultural heritage and ultimately contribute to the welfare. The cultural index is estimated by using theoretical foundations of relative advantage and RCA benchmark and the impact of cultural indicators on Iran's economic growth in the form of dynamic integration regression (GMM) in the period of 1379-1395. Estimates show that with each percentage increase in physical capital, economic growth is expected to increase by 0.047% and physical capital has a positive and significant relation with economic growth. Therefore, it is expected that with increasing capital, production and, consequently, economic growth will increase. Also, with every percentage increase in human resource, economic growth will increase by as much as 5.73% and with each unit increase in the interactive variable of economic growth will increase by 0.0004 units. Therefore, the cultural index in addition to the direct channel through human capital can also affect the economic growth. The results for AR (1) and AR (2 are 0.17 and 0.688, which indicate the proper choice of model tools. In fact, in the period under review, the effect of the relative advantage of increasing the value of cultural variables on economic growth is positive and significant. Also, if cultural index can increase human capital, it can also increase economic growth.
_||_