قاعده تبرع
محورهای موضوعی : جامع الفقهیه
سمیه حیدری
1
(دانش آموخته کارشناسی ارشد دانشگاه آزاد اسلامی، واحد علوم و تحقیقات،
رشته‌‌ی فقه و حقوق اسلامی، تهران، ایران.)
احمد باقری
2
(گروه فقه و حقوق اسلامی،استاد دانشگاه تهران، تهران، ایران.)
کلید واژه: قاعده, تبرع, متبرع, متبرعٌ‌به, متبرعٌ‌له, اهلیت تبرع,
چکیده مقاله :
تبرع به معنی بذل مال یا منفعتی به دیگری یا انجام عملی برای غیر به قصد احسان و بدون چشمداشت چیزی است. عقد و یا ایقاع بودن تبرع بستگی به کاربردها و مصداق های آن دارد. لذا وقتی تبرع موجب تصرف در مال غیر یا تملیک باشد، قطعا نیازمند قبول خواهد بود، در این صورت این گونه اعمال تبرعی عقد است و هنگامی که اثر تبرع صرفا اسقاط حق خود باشد، لزوما ایقاع است. متبرع، متبرعٌ به و متبرعٌ له ارکان تبرع هستند. متبرع علاوه بر برخورداری از اهلیت تصرف (کمال) باید واجد اهلیت تبرع نیز باشد. در حالی که متبرع له کافیست اهلیت تمتع داشته باشد. متبرعٌ به نیز می تواند عین، دین، منفعت، یا عمل باشد.
Donation means to give finance or benefit to other or help with people without expecting any thing. Contract or order in donation depend to it`s applications applies. When donation cause possession in other`s finance or acquisition, it need accepted so the donation`s apply are contract and when donation`s effect is droping right, it is necessarily order. Foundation of donation is donor, donated and acceptor donation. Donor should have possession`s conditions and donation`s conditions.Donated can be essence, liability, benefit or action.