تجارت در دریای مدیترانه: بررسی معاهدات تجاری ابوالحسن و ابوعنان مرینی با دولت های مسیحی
محورهای موضوعی : تاریخ و تمدن اسلامی
کلید واژه: دریای مدیترانه, ابوالحسن مرینی, ابوعنان مرینی, تاریخ تجارت, میورقه, آراگون,
چکیده مقاله :
759 ه) برمیگردد - 749 ه) و ابوعنان (حک: 749 - اوج اقتدار خاندان مرینی به دوره ابوالحسن(حک: 731که از نظر سیاسی سلطه آنان نه تنها بر مغرب اقصی، مقر پیشین این خاندان، بلکه بر مغرب میانه ونزدیک و حتی بخش هایی از اندلس نیز بسط یافته بود. سلطه مرینیان بر سواحل طولانی دریایمدیترانه در این دوره، موقعیت جغرافیایی مغرب را به عنوان دروازه تجارت اروپا و آفریقا ارتقا داد وموجب گردید تا مسلمانان و مسیحیان در پرتو منافع مشترک معاهدات متعددی با هدف گسترشتجارت در دریای مدیترانه منعقد کنند؛ حاکمان میورقه، بنادر ایتالیایی ونیز، جنوا و پیزا و سرانجامدولت آراگون هر کدام به طور جداگانه با هدف تأمین مایحتاج عمومی و مواد اولیه مورد نیاز خود،پیمان هایی تجاری با مسلمانان مغرب بستند؛ بررسی این معاهدات نشان م یدهد که به هنگام اقتدارحاکمان مسلمان، هم پیمانان تجاری مسیحی آنان ناگزیر از پذیرش تعهدات و شروط مسلمانان بودند وچون ضعف مسلمین آشکار می شد، مفاد پیما ننامه ها به شکل یک جانب های به سود مسیحیان تغییرمی کرد.
The Marīnīds were at the peak of power in the reigns of Abū Al-0assan(rule:1331-1349 A.D.) and Abū #Inan (rule:1349-1358 A.D.)during which their political dominance extended not only over theMaghrib Al –AÎsā (Far West) as their former seat of government, butalso over the middle and near West and even to some parts ofAndalusia. The Marīnīds’ dominance over the Mediterranean longcoasts promoted the situation of Morocco in this era as a gateway toEurope and Africa and led toward the conclusion of several treatiesbetween Muslims and Christians in the light of their common interestsand with the purpose of expansion of trade in the Mediterranean Sea.The rulers of Mallorca, the Italian ports of Venice, Genoa, Pisa andfinally, the Government of Aragon concluded separate trade treatieswith Muslims. They aimed to supply raw materials and publicnecessities. Studies on these treaties show that when Muslims werepowerful, their Christian trade allies had to accept their conditions andabide by their obligations, while the situation reversed, the contents oftreaties changed prejudicially in favor of the Christians.