نقش واسطه ای جو اخلاق سازمانی در رابطه بین هوش معنوی و سرمایه فکری در واحدهای دانشگاه آزاد اسلامی استان فارس
محورهای موضوعی : توانمندسازی سرمایه انسانیسیروس حدادنیا 1 , نیما شهیدی 2
1 - گروه علوم تربیتی، واحد نورآباد ممسنی، دانشگاه آزاد اسلامی، نورآباد ممسنی، ایران.
2 - گروه علوم تربیتی ، دانشگاه آزا اسلامی واحد نورآباد ممسنی، ایران
کلید واژه: سرمایه فکری, هوش معنوی, جو اخلاق سازمانی,
چکیده مقاله :
هدف از انجام این پژوهش پیش بینی سرمایه فکری بر اساس هوش معنوی با واسطه گری جو اخلاقی سازمان است. روش این پژوهش، توصیفی- پیمایشی از نوع همبستگی و جامعه آماری، شامل تمامی اعضای هیئت علمی واحدهای دانشگاه آزاد اسلامی استان فارس به تعداد 2874 نفر در سال تحصیلی 96-97 هستند. روش نمونه گیری، تصادفی خوشه ای است که به صورت طبقه ای اعمال گردید. حجم نمونه با استفاده از جدول مورگان 377 نفر محاسبه گردید. برای جمع آوری داده ها از سه پرسشنامه سرمایه فکری بتیس و همکاران، جو اخلاق سازمانی کولن و برانسون و هوش معنوی آمرام استفاده گردید. برای تجزیه و تحلیل داده ها از روش های آماری، ضریب همبستگی، تحلیل رگرسیون بارون و کنی و تحلیل مسیر و معادلات ساختاری استفاده شد. نتایج تحلیل نشان داد که رابطه مثبت و معناداری بین هوش معنوی و سرمایه فکری وجود دارد. بین هوش معنوی و جو اخلاق سازمانی رابطه مثبت و معناداری وجود داشت و همچنین جو اخلاق سازمانی با کنترل هوش معنوی، سرمایه فکری را پیش بینی می کند و معیارهای اخلاقی از قدرت پیش بینی کننده بیشتری برخوردار است و نقش واسطه ای جو اخلاق سازمانی نیز در ارتباط بین هوش معنوی و سرمایه فکری مورد تایید قرار گرفت.
The goal of this study is anticipation of intellectual capital based on spiritual intelligence with mediation of organization’s ethical climate. Study method is descriptive and in correlation form. Statistical population includes all the faculty members of units of Islamic Azad University of Fars province (2874 people) in 2015-16 year. Sampling method is random cluster sampling. Sample size includes 377 people that were selected according to Morgan table. For gathering the data, three questionnaire of Intellectual Capital (Bontis et al, 2000), Organization’s Ethical Climate (Cullen & Bronson, 1993) and Spiritual Intelligence (Amram, 2009) were used. In order to analyze the data, statistical methods of correlation coefficient, regression analysis of Baron and Kenny, path analysis and SPSS and AMOSS software have been applied. The results are indication of positive and significant relationship between spiritual intelligence and dimensions of intellectual capital. And there is a positive and significant relationship between spiritual intelligence and organization’s ethical climate. Also, organization’s ethical climate, anticipates intellectual capital and ethical (or moral) criteria has more anticipatory power and the mediating role of organization’s ethical climate in the relationship between spiritual intelligence and intellectual capital was confirmed.
خاوندکار، جلیل، خاوندکار، احسان و متقی، افشین (1388)، سرمایه فکری؛ مدیریت توسعه و مدلهای سنجش، تهران: مرکزآموزش و تحقیقات صنعتی ایران.
خورشید، صدیقه ، محسنی ، زهرا(1389) مطالعه تاثیر فضای اخلاقی سازمان بر روی رضایت شغلی کارکنان بانک های دولتی و خصوصی شهر گرگان،پژوهش های مدیریت سال سوم ، شماره 7، صص 25-31.
ساغروانی ،سیما ، غیور، سید مرتضی(1388) معنویت، خودشکوفایی و هوش معنوی در محیط کار، فصلنامه هنر مدیریت،شماره 6 ، صص 31-21.
شیرازی, علی, احمدی زهرانی, مریم. (1393). رابطه جو اخلاقی سازمان با اعتماد سازمانی و تعهد سازمانی دبیران دوره متوسطه. فصلنامه علمی - پژوهشی رهیافتی نو در مدیریت آموزشی, 5(20),صص 41-64.
طالب زادگان ، میترا(1387)بررسی عوامل موثر بر پیشرفت تحصیلی دانش آموزان موفق دختر سوم راهنمایی شهر اهواز، مجله داخلی شورای تحقیقات استان خوزستان ، دوره سوم شماره 1 ، صص 25-31.
فرهنگی علی اکبر, فتاحی مهدی, واثق بهاره, نرگسیان عباس( 1388) هوش پیش بینی کننده رهبری تحول آفرین: بررسی روابط میان هوش معنوی، هوش عاطفی و رهبری تحول آفرین، فصلنامه علوم مدیریت ایران : پاییز دوره 4 , شماره 15 ; صص 57-31.
قلیچ لی ، بهروز ، مشبکی ، اصغر،(1385) نقش سرمایه اجتماعی در ایجاد سرمایه فکری سازمان (مطالعه دو شرکت خودرو ساز ایرانی)،فصلنامه دانش مدیریت ، دوره 19 ، شماره 1، صص 12-19.
Amram, Y. (2009). The contribution of Emotional and Spiritual Intelligences to Effective Business Leadership, Institute of Transpersonal Psychology, California.
Ayranci, Evren, Semercioz, Fatih. (2010). The Relationship between Spiritual Leadership and Issues of Spirituality and Religiosity: A Study of Top Turkish Managers, International Journal of Business and Management Vol. 6, No. 4; April 2011, www.ccsenet.org/ijbm
Bontis, N. (2000). Managing Organizational Knowledge by Diagnosing Intellectual Capital: Framing and Advancing the State of the Field. International Journal of Technology Management, 18 (5/6), 433462.
Bounfour, A. (2003). The Ic –d val approach. Journal of intellectual capital, 4(3), 396 - 412.
Cullen, J. B., K. P. Parboteeah and B. Victor. (2003). ‘the Effects of Ethical Climates on Organizational Commitment: A Two-Study Analysis’, Journal of Business Ethics 46, 127–141.
Elci M, Alpkan L. (2009). The impact of perceived organizational ethical climate on work satisfaction. Journal of Business Ethics 84:297–311.
Ergenli. Aziz, Saglam. Guler and Metin. Selin, (2007). "Psychological empowerment and its relationship to trust in immediate managers", Journal of business research, Vol.60, PP 41-49.
George, M.. (2016). Practical application of spiritual intelligence in the workplace. Human resource management international digests, 14(5), 3-5.
GhelichLee,B. Hajary, Z., & Rahmanpour, M. (2006). Designing measurement and reporting of intellectual capital. Journal of Management Landscape, 32, 131-150.
Howard, Barbara B., Stephen R. White. (2009). Spiritual Intelligence and Transformational Leadership: A New Theoretical Framework, Journal of Curriculum and Instruction (JoCI), November 2009, Volume 3, and Number 2. http://www.reuvenbaron.org
Lock. A, (2010). The relationship between individualistic/ collectivistic orientation and organizational citizenship behavior and the possible influence of leadership style. Work Organization and Management Faculty.
Martin, K.D., Cullen, J.B. (2006), Continuities and extensions of ethical climate theory: a meta-analysis review, Journal of Business Ethics, 69, 175-194.
Nazem. F & Motallebi, A. (2011). Structural model of intellectual capital on organizational learning at shahid beheshti University, Journal of new approach in the educational management, 2(5), 5029.
Norma, P. M. (2005). Is Your Secrets Safe Knowledge Protection in strategic alliances. Business Horizons, 44(6), 51-60.
Okpara JO, Wynn P (2008). The impact of ethical climate on job satisfaction, and commitment in Nigeria: Implications for management development. Journal of Management Development 27 (9): 935-950.
Schwepker Jr ChH, Good DJ. (2009). Ethical climate’s influence on sale management Practices. Journal of Selling & Major Account Management.8-24.
Shafer, W. E. (2009). Ethical climate, organizational-professional conflict and organizational commitment. Accounting, Auditing & Accountability Journal 22 (7): 1087-1110.
Victor B, Cullen JB (1987). A Theory and Measure of Ethical Climate Organizations’, in W. C. Fredrick and L. Preston (eds.), Research in Corporate Social Performance and Policy. (JAI, London), pp. 51–71.
Wang, Y-D., Hsieh, H-H. (2012). Organizational ethical climate, perceive organizational support, andemployee silence: A cross-level investigation. Human Relations. 0(0): 1-20
Wang, W. Y., & Chang, C. (2015). Intellectual Capital and Performance in Causal Models: Evidence from the Information Technology Industry in Taiwan. Journal of Intellectual Capital, 6(2), 222–236.
_||_