لاکتوباسیل های مقاوم جدا شده از پنیرهای محلی مناطق روستایی کردستان و کاربرد آن در سلنیت زدایی از آب و پساب

محورهای موضوعی : مدیریت محیط زیست

مراحم آشنگرف ¹ (استادیار میکروبیولوژی، عضو هیات علمی دانشگاه کردستان، دانشکده علوم، گروه علوم زیستی، سنندج، ایران * (مسوول مکاتبات).)
داود صاعدی ² (دانشجوی کارشناسی ارشد زیست شناسی سلولی- مولکولی، دانشگاه کردستان، دانشکده علوم، گروه علوم زیستی، سنندج.)

تاریخ دریافت : 1393/05/02 تاریخ پذیرش : 1394/05/18 تاریخ انتشار : 1396/01/01

کلید واژه: سلنیت, اصلاح زیستی, لاکتوباسیلوس, بهینه سازی, الگوی تحمل پذیری,

چکیده مقاله :

زمینه و هدف: حضور تراکم های بالای سلنیت در پساب‌های صنعتی و ورود آن به منابع آب و زنجیره غذایی موجب نگرانی های بهداشتی می شود. بنابراین حذف این آلاینده‌ سمی با روش‌های امن هم چون اصلاح زیستی میکروبی امری ضروری می‌باشد. هدف از این مطالعه، بررسی توانایی حذف سلنیت در لاکتوباسیل های مقاوم جدا شده از پنیرهای سنتی مناطق بکر روستایی استان کردستان است. روش بررسی: 25 نمونه پنیر محلی از مناطق بکر روستایی استان کردستان جمع آوری شد. غنی سازی در محیط های کشت MRS حاوی سلنیت انجام گرفت. الگوی تحمل پذیری سویه های جدا شده نسبت به سلنیت، به وسیله روش های رقیق سازی مایع و رقت در آگار بررسی شد. میزان سلنیت موجود در محیط های واکنش با روش کالری متریک ارزیابی گردید. از روش تک عاملی برای بهینه سازی حذف استفاده شد. شناسایی ملکولی با تکثیر ژن 16S rRNA و تعیین توالی انجام گرفت. یافته ها: از مجموع 30 سویه باکتری مقاوم جدا شده، Lactobacillus sp. Tra cheese 6 بالاترین مقاومت توام با احیای سلنیت به سلنیوم عنصری (125 میلی مولار) را نشان داد. بیشترین میزان حذف میکروبی سلنیت در غلظت بیومس 50 گرم در لیتر، غلظت کلرید سدیم 4 درصد، دمای 37 درجه سانتی گراد، pH برابر 2/7، دور هم زن rpm 100 و میزان سلنیت 45 میلی مولار مشاهده شد. تحت شرایط بهینه شده، پس از 60 ساعت میزان یون سلنیت در سوپرناتانت از 45 میلی مولار به حدود 8/1 میلی مولار رسید که تقریبا 96 درصد حذف شد. بحث و نتیجه گیری: با توجه به یافته های به دست آمده در این مطالعه، جداسازی و تعیین خصوصیت لاکتوباسیلوس ها را می توان به عنوان کاتالیست های ایمن و اقتصادی و جایگزین مناسب روش های فیزیکوشیمیایی برای حذف فلزات و اکسی آنیون های سمی در صنعت آب و پساب پیشنهاد نمود

چکیده انگلیسی:

Background and Objective: The presence of the high concentrations of selenite in the industrial wastewater that and subsequently entering water supply and the food chain are being health concerns. Thus, microbial bio-remediation has been considered as a safety tool for removing selenite. The aim of the current study was to evaluate the capability of selenite removal using Selenite-resistant Lactobacilli  isolated from local cheeses made in the rural areas of Kurdistan. Method: 25 local sample were collected from pristine areas kordestan provinceEnrichment was performed in the MRS media containing selenite (SeO3-2). Selenite tolerance pattern among bacterial isolates was performed by using the agar dilution test and broth dilution method. The selenite content in the reaction medium was measured by a colorimetric assay. The One-factor-at-a- time method (OFAT) was used for the process optimization. Molecular characterization was performed by amplification of 16S rDNA gene and sequencing. Findings:A total of 30 selenite-resistant bacteria were isolated and one of the strain, namedLactobacillus sp. Tra cheese 6, show the highest resistance to selenite (125 mM) along with bio-reduction efficiency. The maximum selenite removal was observed at the following conditions: initial biomass concentration 50 g/l, NaCl 4% (w/v), Temperature 37 C, pH 7.2 and agitation 100 rpm in the presence selenite with initial concentration of 45 mM. Under the optimal conditions, the concentration of SeO3-2 ion in the reaction supernatant decreased by 96% (from 45 to 1.8 mM) after 60 hours of incubation. Discussion and Conclusion: Regarding the results obtained in the current investigation, isolation and determined of Lactobacilli as safety and economic catalysts and to develop suitable alternative methods for the removal of heavy metal oxyanions from water and wastewater are suggested.  

منابع و مأخذ:

1. Fernádez-Martínez, A., Charlet, L., 2009. Selenium environmental cycling and bioavailability: a structural chemist point of view. Reviews in Environmental Science and Biotechnology, Vol. 8, No. 1, pp. 81–110.


2. Rayman, MP., 2000. The importance of selenium to human health. Lancet, Vol. 356, No. 9225, pp. 233–241.


3. Taylor, JB., Reynolds, LP., Redmer, DA., Caton, JS., 2009. Maternal and fetal tissue selenium loads in nulliparous ewes fed supranutritional and excessive selenium during mid- to late pregnancy. Journal of Animal Science, Vol. 87, No. 5, pp. 1828–1834.


4. MacFarquhar, JK., Broussard, DL., Melstrom, P., 2010. Acute selenium toxicity ssociated with a dietary supplement. Archives of Internal Medicine, Vol. 170, No. 3, pp. 256–261.


5. Zhang, H., Feng, XB., Chan, HM., Larssen, T., 2014. New insights into traditional health risk assessments of mercury exposure: implications of selenium. Environmental Science and Technology, Vol. 48, No. 2, pp, 1206–1212.

6.      Fernádez-Martínez, A., Charlet, L., 2009. Selenium environmental cycling and bioavailability: a structural chemist point of view. Reviews in Environmental Science and Biotechnology, Vol. 8, No. 1, pp. 81–110.

7. Dworkin, M., Falkow, S., Rosenberg, E., Schleifer, K., Stackebrandt E, Editors. 2006. The Prokaryotes. 3rd ed.  NewYork. Springer.


8. Navarro-Alarcon, M., Cabrera-Vique, C., 2008. Selenium in food and the human body: A review. Science of the Total Environment, Vol. 400, No. (1-3), pp. 115–141.


9. USEPA., 2014. External Peer Review Draft — Aquatic Life Ambient Water Quality Criterion for Selenium — Freshwater 2014, EPA-820-F-14-005 2014. United states Environmental Protection Agency, Washington, DC.


10. CH2MHILL., 2010. Review of available technologies for the removal of selenium from water - final report. Prepared for North American Metals Council.


11. Sonstegard, J., Harwood, J., Pickett, T., 2007. Full scale implementation of GE ABMet biological technology for the removal of selenium from FGD wastewaters. Proceedings of the 68th International Water Conference vol. 2, p. 580 (Orlando, Florida, USA).


12. Geoffroy N., Demopoulos GP., 2011. The elimination of selenium (IV) from aqueous solution by precipitation with sodium sulfide. Journal of Hazardous Materials, Vol. 185, No. 1, pp. 148–54.


13. Zheng, S., Su, J., Wang, L., Yao, R., Wang, D., Deng, Y., Wang, R., Wang, G., Rensing, C., 2014. Selenite reduction by the obligate aerobic bacterium Comamonas testosteroni S44 isolated from a metal-contaminated soil. BMC Microbiology, Vol. 14, No. 1, pp. 204.


14. Axelsson, L., 1998. Lactic acid Bacteria: Classification and Physiology. in LacticacidBacteria, Microbiology and Functional Aspects, edited by S. Salminen and A. Von Wright (Marcel Dekker Inc,New York), pp.1-73.


15. Wikler, MA., Cockerill, FR., Craig, WA., Dudley, MN., Hecht, DW., 2006. Method for dilution antimicrobial test for bacteria that grow aerobically; approved standard. Clinical and Laboratory Standards Institute, Vol. 26, No. 2, pp. 9-16.


16. Wiegand, I., Hilpert, K., Hancock, REW. , 2008. Agar and broth dilution methods to determine the minimal inhibitory concentration (MIC) of antimicrobial substances. Nature Protocols, Vol. 3, No. 2, 163-175.


17. Garvie, EI., 1984 .Taxonomy and Identification of Bacteria Important in Cheese and Fermented Dairy Products., in Advances in The Microbiology and Biochemistry of Cheese and Fermented Milk, edited by F. L. Davies and B. A. Law (Elsevier Applied Science Publishers LTD., England) , pp.35-67.


18. Weisburg, WG., Barns, SM., Pelletier, DA., Lane, DJ.,1991. 16S ribosomal DNA amplification for phylogenetic study. Journal of Bacteriology, Vol. 173, No. 2, pp. 697–703.


19. Tamura, K., Stecher, G., Peterson, D., Filipski, A., Kumar, S., 2013. MEGA6: Molecular Evolutionary Genetics Analysis Version 6.0. Molecular Biology and Evolution, Vol. 30, No. 12, pp. 2725-2729.


20. Hurlbut, JA., Burkepile, RG., Geisler, CA., Kijak, PJ., Rummel, NG., 1997.  Colorimetric determination of selenium in mineral premixes. Jouranl of AOAC International, Vol. 80, No. 4, pp. 709-16.


21. Pieniz, S., Okeke, BC., Andreazza, R., Brandelli, A., 2011. Evaluation of selenite bio-removal from liquid culture by Enterococcus species. Microbiological research, Vol. 166, No. 3, pp. 176-185.


22. de Roos, NM., Katan, MB., 2000.  Effects of probiotic bacteria on diarrhea, lipid metabolism, and carcinogenesis: a review of papers published between 1988 and 1998. American Journal of Clinical Nutrition, Vol. 71, No. 2, pp.  405-11.


23. Halttunen, T., 2007. Removal of cadmium, lead and arsenic from water by lactic acid bacteria. InternationalJournalofFoodMicrobiology, Vol. 114, No. 1, pp. 30-35.


24. Hunter, WJ., Manter, DK., 2008. Bio-reduction of selenite to elemental red selenium by Tetrathiobacter kashmirensis. Current microbiology, Vol. 57, No. 1, pp. 83-88.


25. Di Gregorio, S., Lampis, S., Vallini, G., 2005. Selenite precipitation by a rhizospheric strain of Stenotrophomonas sp. isolated from the root system of Astragalus bisulcatus: a biotechnological perspective. Environment international, Vol. 31, No. 2, pp. 233-241.


26. Ikram, M., Faisal, M., 2010. Comparative assessment of selenite (SeIV) detoxification to elemental selenium (Se0) by Bacillus sp. Biotechnology letters, Vol. 32, No. 9, pp. 1255-1259.


27. Mishra, RR., Prajapati, S., Das, J., Dangar, TK., Das, N., Thatoi, H., 2011. Reduction of selenite to red elemental selenium by moderately halotolerant Bacillus megaterium strains isolated from Bhitarkanika mangrove soil and characterization of reduced product. Chemosphere, Vol. 84, No. 9, pp. 1231-1237.