کنه های خاک زی میان استیگمایان به عنوان شاخص اثرهای محیطی روی خاک های فضای سبز بوستان پلیس تهران
محورهای موضوعی : حشره شناسی و سایر بندپایان
شادی مالکی
1
(گروه حشره شناسی، واحد شیراز، دانشگاه آزاد اسلامی، شیراز)
هادی استوان
2
(گروه حشره شناسی، واحد شیراز، دانشگاه آزاد اسلامی، شیراز)
ولی الله بنی عامری
3
(موسسه تحقیقات گیاه پزشکی کشور، کد پستی 1454-19395، تهران)
امید جوهرچی
4
(گروه گیاه پزشکی، دانشکده علوم کشاورزی، واحد یزد، دانشگاه آزاد اسلامی، یزد)
کلید واژه: تنوع زیستی, Biodiversity, Evenness, یکنواختی, شاخص غنای گونه ای, کنه های میان استیگما, Species richness index, Gamasina,
چکیده مقاله :
تنوع زیستی واژه ای است برای درجات تنوع طبیعت که هم شامل تعداد و هم فراوانی ژن ها، گونه ها و بوم سازگان در یک اکوسیستم می باشد. کنه های راسته میان استیگما از مهم ترین شکارگرهای بند پایان کوچک و نماتد ها در زیستگاه های خاکی هستند. کاهش کیفی و کمی این کنه ها از نظر نوع گونه ها و تعداد هر یک از افراد بسته به استراتژی های مدیریت خاک و پوشش گیاهی و یا به حضور عوامل اختلال گر مثل فعالیت های انسانی دارد. در این تحقیق کیفیت خاک با استفاده از شاخص های تنوع زیستی در یک پارک 52 هکتاری در شمال شرق تهران مورد بررسی قرار گرفت. منطقه مورد نظر به 7 بخش که به لحاظ پوشش گیاهی و وضعیت جغرافیایی نماینده کل منطقه بودند تقسیم شد. نمونه برداری های منظم از خاک نواحی به مدت یک سال انجام گرفت. تعداد کل کنه های به دست آمده از راسته میان استیگمایان 6167 عدد متعلق به 80 گونه بود. تنوع گونه ای در نواحی 7-1 و کل منطقه با استفاده از شاخص های تنوع سیمپسون و شانون وینر، غنای گونه ای با استفاده از شاخص های منهینیک و مارگالف و یکنواختی با شاخص پیت و هیل محاسبه شد. بیشترین و کمترین تنوع گونه ای به ترتیب در نواحی 1 و 3 به دست آمد که رابطه مستقیم با رطوبت خاک ، pH و تنوع و پوشش گیاهی و اعمال مدیریت های اعمال شده روی خاک داشت. بیشترین تنوع زیستی در منطقه مربوط به دوره زمانی سه ماهه سوم سال و کمترین تنوع گونه ای در سه ماهه اول سال دیده شد که با شرایط جوی و رطوبت خاک متناسب می باشد. برای تعیین همبستگی بین هریک از شاخص های غنای گونه ای و تنوع گونه ای با هر یک از دو شاخص یکنواختی در هر منطقه نمونه برداری از آزمون گشتاوری پیرسون استفاده شد.
Biodiversity is an expression of the biological community and ecosystem levels of organized life, Mesostigmata are the predators of small arthropods and nematodes in soil habitats, Quality and quantity of the species and number each individual depending on soil and vegetation management strategies or the presence of other disorders such as human activities. In this study, soil quality studied with indicators of biodiversity in a 52 Hectare park in the north east of Tehran. The location divided to the 7 areas that was representative of vegetation and geographical location, regular sampling of the soil areas performed as a year. The total number of mites was 6167 belonging to 80 species. Species diversity in areas 1-7 and the whole area using Simpsons index of diversity and Shannon-Wiener index, species richness with Menhinicks index and Margalefs diversity index and evenness with Peet and Hill was calculated. The highest and lowest species diversity observed in areas 1 and 3, respectively, which correlated with soil moisture, pH and diversity of vegetation and management practices applied on the soil. The greatest species diversity in the region in the third quarter and the lowest species diversity were observed in the first quarter of the year, which is consistent with weather conditions and soil moisture. To determine correlations between each indicator of species richness and diversity with both evenness index in each sampling point the Pearson test was used.
_||_