رابطه بین هوش اجتماعی و رفتار مدنی– تحصیلی با اثربخشی آموزشی دانشجویان تحصیلات تکمیلی دانشگاه بوعلی سینا همدان
محورهای موضوعی : آموزش و پرورشفخرالسادات نصیری ولیک بنی 1 , مریم گیلانی 2 , اصغر اسکندری 3
1 - عضو هیات علمی و استادیار گروه علوم تربیتی، دانشکده ادبیات و علوم انسانی، دانشگاه بوعلی سینا، همدان، ایران.
2 - دانشجوی کارشناسی ارشد مدیریت آموزشی، گروه علوم تربیتی، دانشکده ادبیات و علوم انسانی، دانشگاه بوعلی سینا، همدان، ایران.
3 - دانشجوی کارشناسی ارشد مدیریت آموزشی،گروه علوم تربیتی، دانشکده ادبیات و علوم انسانی، دانشگاه بوعلی سینا، همدان، ایران.
کلید واژه: هوش اجتماعی, رفتار مدنی-تحصیلی, اثربخشی آموزشی, دانشجویان تحصیلات تکمیلی,
چکیده مقاله :
هدف اصلی این پژوهش، بررسی رابطه بین رفتار مدنی– تحصیلی و هوش اجتماعی با اثربخشی آموزشی دانشجویان تحصیلات تکمیلی دانشگاه بوعلی سینا همدان بود. روش پژوهش توصیفی از نوع همبستگی بود. جامعه آماری این پژوهش را تمامی دانشجویان تحصیلات تکمیلی (2702) نفر تشکیل دادند که با استفاده از نمونه گیری طبقهای تصادفی تعداد 336 نفر به عنوان نمونه آماری بر اساس فرمول کوکران انتخاب شدند. برای گردآوری دادهها از سه پرسشنامه: هوش اجتماعی، رفتارمدنی- تحصیلی و پرسشنامه اثربخشی آموزشی استفاده شد. جهت تجزیه و تحلیل دادهها از ضریب همبستگی پیرسون، آزمون t برای گروههای مستقل و تحلیل رگرسیون استفاده شد. نتایج پژوهش نشان داد که: وضعیت هوش اجتماعی پایینتر از سطح متوسط است، اما رفتار مدنی- تحصیلی و اثربخشی آموزشی دانشجویان بالاتر از سطح متوسط میباشد. ضریب همبستگی پیرسون نشان دادکه بین هوش اجتماعی و رفتار مدنی- تحصیلی با اثربخشی آموزشی رابطه مثبت و معناداری در حد متوسط وجود دارد. نتایج تحلیل رگرسیون چندگانه بیانگر آن شد که از بین مؤلفههای هوش اجتماعی، مولفههای پردازش اطلاعات و آگاهیهای اجتماعی در پیشبینی اثربخشی آموزشی مؤثر هستند. همچنین از بین مؤلفههای رفتار مدنی- تحصیلی، مؤلفههای پایبندی به قواعد و برقراری روابط صمیمانه بیشترین تأثیر را در پیش بینی اثربخشی آموزشی دارند.
This research aimed at exploring the relationship among social intelligence, civil and educational behavior, and educational effectiveness of graduate students in Bu-Ali Sina University. The study included a total of 2702 graduate students. Using stratified sampling method 336 participants were selected. The study involved three questionnaires of social intelligence, civil and educational behavior, and educational effectiveness. The data were analyzed both descriptively and inferentially (Pearson correlation, t-test, and regression analysis). The results revealed that social intelligence was below the average level, but both civil and educational behavior, and educational effectiveness were above the average level. In addition, all variables of interest were moderately correlated. Multiple regression analysis further indicated that social awareness and information processing as two components of social intelligence could significantly predict educational effectiveness. From among the components of civil and educational behavior, observing regulations and intimate relationships could significantly account for educational effectiveness.