ارزش گذاری اقتصادی گردشگری میراث فرهنگی، مورد مطالعه: مسجد جامع عباسی در اصفهان
محورهای موضوعی : دو فصلنامه علمی - تخصصی اقتصاد توسعه و برنامه ریزی
مصطفی رجبی
1
(استادیار، گروه توسعه اقتصادی و برنامهریزی دانشگاه آزاد اسلامی، واحد خمینی شهر، ایران)
نساء موسوی
2
(کارشناس ارشد توسعه اقتصادی و برنامه ریزی، دانشگاه آزاد اسلامی، واحد خمینی شهر، ایران)
کلید واژه: میراث فرهنگی, تمایل به پرداخت, مسجد جامع عباسی, روش ارزش گذاری مشروط, الگوی پروبیت رتبه ای,
چکیده مقاله :
مسجد جامع عباسی در پانزدهم دی ماه سال 1310 در فهرست آثار ملی ثبت شده است. این مسجد یکی از شاهکارهای معماری، کاشی کاری و حجاری در قرن یازدهم هجری قمری (عصر صفویه) است.این مسجد تاریخی یکی از جاذبه های گردشگری تاریخی و فرهنگی کشور به شمار می آید. هدف این مطالعه برآورد ارزش اقتصادی- گردشگری مسجد جامع عباسی به عنوان یک جاذبه گردشگری میراثی و اندازه گیری میزان تمایل به پرداخت افراد با استفاده از روش ارزش گذاری مشروط است. داده های مورد نیاز از طریق تکمیل 550 پرسشنامه و مصاحبه حضوری با بازدیدکنندگان این مسجد جمع آوری گردیده است. برای تحلیل عوامل مؤثر بر تمایل به پرداخت از الگوی پروبیت رتبه ای استفاده گردید. از میان عوامل مؤثر بر تمایل به پرداخت، اثر اندازه خانوار، میزان دانش و آگاهی، تمایل به حفاظت از میراث فرهنگی، نگرش نسبت به سطح مبلغ ورودی و درآمد بر تمایل به پرداخت اهمیت آماری داشتند. بر اساس یافته ها، 5/94 درصد بازدیدکنندگان، حاضر به پرداخت مبلغی برای بازدید از مسجد جامع عباسی هستند. بر اساس متوسط تمایل به پرداخت برای بازدید از مسجد جامع عباسی،561375 ریال به ازای خانوارو تعداد بازدیدکنندگان داخلی در سال 1389، ارزش اقتصادی- گردشگری این میراث فرهنگی نزد بازدیدکنندگان داخلی و مازاد مصرف کننده به ترتیب بیش از 3560 و 2370 میلیون ریال برآورد گردید.
Abbasi Mosque was registered on the 15th of Daymah 1310 (1931) in the national index. The mosque is one of the architectural masterpieces, KashyKary and carvings in the eleventh century AH (the Safavid era) is a historical mosque and one of the country's historical and cultural attractions. The aim of this study was to estimate the economic value of tourism of Abbasi Mosque as a heritage tourism attractions and measuring the willingness to pay by induiduals. The data were collocted by completing 550 questionnaires and interviews with visitors to the mosque. To analyze the factors affecting willingness to pay, the ordered probit model was used. Among the factors affecting willingness to pay, the effect of family size, level of knowledge and awareness, conservation of cultural heritage, attitude, level of income and entrance fee were statistically significant. Furthermore, on the findings, 5.94 persent of visitors were willing to pay to visit Abbasi Mosque. Furthermore, on the average, willingness to pay to visit Abbasi Mosque, was 561,375 Rials per household and the number of domestic visitors in 2010, tourism economic value of the cultural heritage of the domestic visitors and consumption surplus were over 3,560 and 2,370 million Rials, respectively