مطالعه مولکولی ژن سوبتیلیزین درترایکوفایتون وروکوزوم و میکروسپوروم جیپسئوم نمونه های جداسازی شده انسان وحیوان ونمونه های خاک به روش مولکولی و رسم دندروگرام

محورهای موضوعی : پاتوبیولوژی مقایسه ای

فاطمه نعیمی پور ¹ , سید جمال هاشمی ² , ساسان رضایی ³ , منصور بیات ⁴

1 - .گروه پاتوبیولوژی دانشکده دامپزشکی واحد علوم و تحقیقات دانشگاه ازاد اسلامی. تهران .ایران
2 - گروه قارچ شناسی و انگل شناسی،-دانشگاه تهران ، تهران، ایران
3 - گروه قارچ شناسی و انگل شناسی،-دانشگاه تهران ، تهران، ایران
4 - گروه پاتوبیولوژی، واحد علوم و تحقیقات، دانشگاه آزاد اسلامی، تهران، ایران

تاریخ دریافت : 1399/05/31 تاریخ پذیرش : 1399/05/31 تاریخ انتشار : 1398/11/01

کلید واژه: ترایکوفایتون وروکوزوم, میکروسپوروم جیپسئوم, سوبتیلیزین, درماتوفیت,

چکیده مقاله :

ژن های سوبتیلیزین که سرین پروتئازها را کد می کنند، نقش بسیار مهمی در بیماریزایی درماتوفیت ها دارند.هدف این مطالعه بررسی حضور و تشابه ژن سوبتیلیزین در 25 نمونه کلینیکی و غیر کلینیکی دو درماتوفیت ترایکوفایتون وروکوزوم (ت.وروکوزوم) و میکروسپوروم جیپسئوم (م.جیپسئوم) به روش مولکولی و رسم دندروگرام بود ( 25/16 ). %64 سویه ها، حضور ژن را به خوبی نشان دادند. تحلیل آماری داده ها نشان از ارتباط بین حضور ژن سوبتیلیزین و میزبان (انسان/حیوان/خاک)، نوع درماتوفیت را نشان داد(P< 0.005). با به کار گیری نرم افزار NTsys ، متد UPGMA و کات آف نامبر70%، سویه های مورد مطالعه از نظرمشابهت ژن سوبتیلیزین در آنها، در10 ژنوتایپ متفاوت دسته بندی شدند (ضریب سیمپسون برای پرایمرها 0.88 بود). به دلیل وجود گزارشات متفاوت مبنی بر حضور/عدم حضور ژن سوبتیلیزین در نمونه های بالینی و غیر بالینی ت.وروکوزوم و م.جیپسئوم، در این بررسی، پرایمرهای جدید برای تایید حضور ژن در نمونه ها (64%) طراحی و سنتز شد.گرچه نیاز به مطالعات کامل تر برای تاییدات بیشتر وجود دارد.

چکیده انگلیسی:

ژن های سوبتیلیزین که سرین پروتئازها را کد می کنند، نقش بسیار مهمی در بیماریزایی درماتوفیت ها دارند.هدف این مطالعه بررسی حضور و تشابه ژن سوبتیلیزین در 25 نمونه کلینیکی و غیر کلینیکی دو درماتوفیت ترایکوفایتون وروکوزوم (ت.وروکوزوم) و میکروسپوروم جیپسئوم (م.جیپسئوم)  به روش مولکولی و رسم دندروگرام بود ( 25/16 ). %64 سویه ها، حضور ژن را به خوبی نشان دادند. تحلیل آماری داده ها نشان از ارتباط بین حضور ژن سوبتیلیزین و میزبان (انسان/حیوان/خاک)، نوع درماتوفیت را نشان داد(P< 0.005).  با به کار گیری نرم افزار NTsys ، متد UPGMA و کات آف نامبر70%، سویه های مورد مطالعه از نظرمشابهت ژن سوبتیلیزین در آنها، در10 ژنوتایپ متفاوت دسته بندی شدند (ضریب سیمپسون برای پرایمرها 0.88 بود). به دلیل وجود گزارشات متفاوت مبنی بر حضور/عدم حضور ژن سوبتیلیزین در نمونه های بالینی و غیر بالینی ت.وروکوزوم و م.جیپسئوم، در این بررسی، پرایمرهای جدید برای تایید حضور ژن در نمونه ها (64%) طراحی و سنتز شد.گرچه نیاز به مطالعات کامل تر برای تاییدات بیشتر وجود دارد.

منابع و مأخذ:

1    Achterman RR, White TC. Dermatophyte virulence factors: identifying and analyzing genes that may contribute to chronic or acute skin infections. International journal of microbiology. 2011;2012.

2. Vermout S, Tabart J, Baldo A, Mathy A, Losson B, Mignon B. Pathogenesis of dermatophytosis. Mycopathologia. 2008;166(5-6):267.


3. Sanyal A, Das S, Banerjee A. Purification and partial characterization of an exocellular proteinase from Trichophyton rubrum. Sabouraudia. 1985;23(3):165-78.


4. Pannkuk EL, Risch TS, Savary BJ. Isolation and identification of an extracellular subtilisin-like serine protease secreted by the bat pathogen Pseudogymnoascus destructans. PLoS One. 2015;10(3):e0120508.

 

 

5. Lemsaddek L, Chambel L, Tenreiro R. Incidence of fungalysin and subtilisin virulence genes in dermatophytes. Spain: Current Research, Technology and Education Topics in Applied Microbiology and Microbial Biotechnology A. 2010:658-65.


6. Khosravi A, Mahmoudi M. Dermatophytes isolated from domestic animals in Iran. Mycoses. 2003;46(5‐6):222-5.


7. 7. Moallaei H, Zaini F, Rezaie S, Nourbakhsh F, Larcher G. The Enzymatic Activity and Molecular Characterization of a Secreted Subtilisin-Like Protease in Microsporum gypseum and Trichophyton vanbreuseghemii. Iranian Journal of Public Health. 2009:25-33.


8. 8. Burmester A, Shelest E, Glöckner G, Heddergott C, Schindler S, Staib P, et al. Comparative and functional genomics provide insights into the pathogenicity of dermatophytic fungi. Genome biology. 2011;12(1):R7.


9. 9. Giudice MC, Reis-Menezes AA, Rittner GMG, Mota AJ, Gambale W. Isolation of Microsporum gypseum in soil samples from different geographical regions of Brazil, evaluation of the extracellular proteolytic enzymes activities (keratinase and elastase) and molecular sequencing of selected strains. Brazilian Journal of Microbiology. 2012;43(3):895-902.


10. 10. Woodfolk JA, Wheatley LM, Piyasena RV, Benjamin DC, Platts-Mills TA. Trichophyton Antigens Associated with IgE Antibodies and Delayed Type Hypersensitivity sequence homology to two families of serine proteinases. Journal of Biological Chemistry. 1998;273(45):29489-96.


11. 11. Leng W, Liu T, Wang J, Li R, Jin Q. Expression dynamics of secreted protease genes in Trichophyton rubrum induced by key host's proteinaceous components. Sabouraudia. 2009;47(7):759-65.


12. 12. Cabañes FJ. Dermatophytes in domestic animals. Rev Iberoam Micol. 2000;17:104-8.


13. 13. Peres NTdA, Maranhão FCA, Rossi A, Martinez-Rossi NM. Dermatophytes: host-pathogen interaction and antifungal resistance. Anais brasileiros de dermatologia. 2010;85(5):657-67.


14. 14. Tarabees R, Sabry M, Abdeen E. Incidence of fungalysins virulence genes (MEP1-5) in dermatophytes isolated form infected cases in Egypt. Int J Microbiol Res. 2013;4:180-7.


15. 15. Jousson O, Léchenne B, Bontems O, Mignon B, Reichard U, Barblan J, et al. Secreted subtilisin gene family in Trichophyton rubrum. Gene. 2004;339:79-88.