نقش واسطه ای الگوهای ارتباطی خانواده در رابطه بین اضطراب سلامت و خودمراقبتی در مبتلایان به دیابت

محورهای موضوعی : فصلنامه تعالی مشاوره و روان درمانی

زهرا طاهر نسب امیری ¹ , احمد ترابی ²

1 - کارشناسی ارشد روان شناسی عمومی، دانشگاه آزاد اسلامی، واحد تهران جنوب، ایران.
2 - کارشناسی ارشد روان شناسی بالینی، دانشگاه آزاد اسلامی، واحد ساری، ایران.

تاریخ دریافت : 1397/10/10 تاریخ پذیرش : 1397/11/20 تاریخ انتشار : 1397/12/01

کلید واژه: اضطراب سلامت, الگوهای ارتباطی خانواده, زنان مبتلا به دیابت, خود مراقبتی,

چکیده مقاله :

هدف تحقیق حاضر بررسی نقش واسطه ای الگوهای ارتباطی خانواده در رابطه بین اضطراب سلامت و خودمراقبتی در مبتلایان به دیابت بود. روش تحقیق حاضر توصیفی از نوع همبستگی است که ارتباط بین متغیرهای تحقیق را مشخص کرد. جامعه آماری پژوهش حاضر شامل کلیه زنان دیابتی شهر تهران بود که به گزارش انجمن دیابت تعداد 2800 نفر است. روش نمونه گیری پژوهش حاضر به صورت تصادفی ساده و تعداد گروه نمونه با توجه به جدول مورگان 338 نفر بود. ابزار تحقیق پرسشنامه خودمراقبتی دیابت گلاسکو و توبرت (1994)، پرسشنامه الگوهای ارتباطی خانواده فیتز پاتریک و ریچی (1997) و پرسشنامه اضطراب سلامتی فرم کوتاه سالکوسکیس و وارویک (2002) بودند. برای تجزیه و تحلیل داده‌ها از تحلیل رگرسیون چندگانه و تحلیل مسیر استفاده شد. یافته‌های تحقیق حاکی از آن است که تأثیر مستقیم اضطراب سلامت بر خودمراقبتی(126/0) در سطح 05/0 معنادار است. تأثیر غیر مستقیم اضطراب سلامت بر خودمراقبتی (173/0-) از طریق گفت و شنود در سطح 01/0 معنادار است بنابراین زیر مولفه گفت و شنود از زیر مولفه‌های متغیر الگوهای ارتباطی خانواده نقش واسطه گری میان اضطراب سلامت با خودمراقبتی ایفا می کنند. نتیجه تحقیق نشان داد که بین اضطراب سلامت و خود مراقبتی با نقش واسطه ای الگوهای ارتباطی خانواده در زنان مبتلا به دیابت رابطه وجود دارد. از آنجایی که اضطراب سلامت و الگوی روابط خانواده با میزان بالایی از تغییر پذیری خومراقبتی را تبیین می نماید می‌توان توجه به این عوامل در خودمراقبتی را مهم دانست.

چکیده انگلیسی:

The purpose of this study was to investigate the relationship between family anxiety and self-care mediated family patterns in women with diabetes. The method of this research is descriptive correlational which identifies the relationship between research variables. The statistical population of this study included all diabetic women in Tehran, which is reported by the Association of Diabetes, which is 2800 people. The method of this research was randomly clustered and the number of sample groups according to Morgan table was 338 people. The Glasgow and Tubert Diabetes Self-Care Questionnaire (1994), the Christensen and Salavi Couples Pattern Patterns Questionnaire (1984) and the Healthy Anxiety Questionnaire for the Sickookis and Warwick (2002) Health Questionnaire. Multiple regression analysis and path analysis were used to analyze the data. The findings of the research indicate that the direct effect of health anxiety on self-care (0 117) is significant at the level of 0.05. The indirect effect of health anxiety on self-care (-0.21) is significant through a constructive interaction at the level of 0.01. Therefore, under the component of interacting constructive variable, communication patterns play the role of mediating between health anxiety and self-care. The results of the research showed that there is a relationship between self-care anxiety and mediation of family communication patterns in women with diabetes.