اثرکود اوره، یاشیل و نیتراژین بر عملکرد و اجزای عملکرد لوبیا چشم بلبلی
محورهای موضوعی : اکوفیزیولوژی گیاهان زراعیالمیرا آقاعلیپور 1 , فرهاد فرح وش 2 , بهرام میرشکاری 3 , علیرضا عیوضی 4
1 - دانش آموخته ی کارشناسی ارشد زراعت دانشکده کشاورزی دانشگاه آزاد اسلامی واحد تبریز
2 - استادیار گروه زراعت، دانشکده کشاورزی دانشگاه آزاد اسلامی واحد تبریز
3 - دانشیار گروه زراعت، دانشکده کشاورزی دانشگاه آزاد اسلامی واحد تبریز
4 - دانشیار مرکز تحقیقات کشاورزی و منابع طبیعی آذربایجان غربی
کلید واژه: عملکرد, نیتراژین, کودهای زیستی, لوبیا چشم بلبلی, یاشیل,
چکیده مقاله :
به منظور بررسی تاثیر استفاده از کودهای زیستی به جای کودهای شیمیایی جهت تغذیه‌ی بهینه‌ی محصولات زراعی، تحقیقی در سال زراعی 1387 به صورت آزمایش فاکتوریل بر پایه‌ی طرح بلوک‌های کامل تصادفی در 3 تکر‌ار روی گیاه لوبیا چشم بلبلی در مرکز تحقیقات کشاورزی و منابع طبیعی استان آذربایجان غربی، انجام گرفت. تیمارهای آزمایشی شامل 4 سطح کود زیستی نیتراژین همراه با کود شیمیایی یاشیل (شاهد، یاشیل، نیتراژین و نیتراژین+ یاشیل) به عنوان عامل A و 4 سطح کود شیمیایی نیتروژنه اوره (عدم مصرف کود نیتروژنه، مصرف 26.25، 52.5 و 75 کیلوگرم در هکتار کود اوره) به عنوان عامل B بودند. نتایج تجزیه واریانس تحت شرایط مزرعه ای نشان داد که بین سطوح عامل A (کود زیستی نیتراژین همراه با کود شیمیایی یاشیل) و سطوح عامل B (کود شیمیایی نیتروژنه) و اثرات متقابل بین سطوح مختلف این دو عامل (A و B) در صفات عملکرد دانه، تعداد دانه در نیام، تعداد دانه در بوته، تعداد نیام در بوته، وزن هزار دانه و شاخص برداشت اختلاف آماری معنی داری حداقل در سطح احتمال 5% وجود داشت و تیمار یاشیل + نیتراژین بیشترین اثرات مثبت را بر صفات مورد بررسی به جای گذاشت. بررسی سطوح عامل B نشـان داد که مصرف 52.5 کیلوگرم اوره در هکتار حداکثر افزایش را در صفات مورد بررسی داشت. نتایج به دست آمده از اثرات متقابل سطوح مختلف عوامل A و B نشان داد که در کلیه صفات مورد مطالعه موثرترین ترکیب کودی به یاشیل+ نیتراژین با اوره به میزان 52.5 کیلوگرم در هکتار مربوط بود. به نظر می رسد مصرف کودهای زیستی و شیمیایی به تنهایی موجب افزایش معنی دار در کلیه صفات مورد بررسی نسبت به شاهد شدند، اما مصرف توام کودهای زیستی با شیمیایی بیشترین تاثیر را در کلیه صفات بررسی شده داشت.
This study was conducted to determine the application of biofertilizers, instead of chemical fertilizer, for optimal cowpea nutrition. It was performed in a factorial experiment based on Randomized Complete Block Design with three replications at Agricultural Research Center of West Azarbaijan, Iran during growing season of 2008-2009. Experimental treatments consisted of 4 rates of biofertilizers (without fertilizer , Yashil chemical fertilizer, Nitragine biofertilizer, Yashil+Nitragine) as factor A and 4 rates of nitrogenous chemical fertilizer( 0, 26.25, 52.5 and 75 kg/ha urea) as factor B. Analysis of the results showed that there were significant differences between rates of factor A (Nitragin biofertilizers + Yashil chemical fertilizer) and rates of chemical fertilizers and interaction between different levels of factor(A and B) for grain yield, number of grain per pod, number of grain per plant, number of pod per plant, 1000- grain weight and harvest index at 5% level of probability. It was also revealed that the effect of Yashil+Nitragine treatment was highly positive. The results showed that application 52.5 kg/ha urea highly increased on traits. The results obtained from interaction of different levels of factor AÍB indicated that application of 52.5 kg/ha urea and Yashil+ Nitragin combination had the highest effects on all traits. With regard to this results, it can be said that application of biofertilizers with chemical fertilizers had maximum increase in all traits under study.