بررسی عوامل مؤثر بر مهارتهای کارآفرینی دانشجویان رشته کشاورزی دانشگاه فنی و حرفه‌ای در استان تهران
محورهای موضوعی : پژوهش های ترویج و آموزش کشاورزیتهمینه کاشانی 1 , مهدی رسولی 2 , محمدرضا سلیمانپور 3
1 - دانش‌آموخته کارشناسی ارشد ترویج و آموزش کشاورزی، دانشگاه آزاد اسلامی، واحد ورامین، ایران
2 - استادیار گروه ترویج و آموزش کشاورزی، دانشگاه آزاد اسلامی، واحد ورامین، ایران
3 - استادیار گروه ترویج و آموزش کشاورزی، دانشگاه آزاد اسلامی، واحد ورامین، ایران
کلید واژه: مهارتهای کارآفرینی, دانشجویان کشاورزی, دانشگاه فنی و حرفه‌ای, استان تهران,
چکیده مقاله :
در سال‌های اخیر مشاهده می‌شود که دانشآموختگان دانشگاه‌ها به‌طورجدی علاقه‌مند به ایجاد کسب‌وکارهای مستقل هستند؛ بنابراین نیاز به دانشآموختگان و دانشجویان کارآفرین افزایش یافته است به‌نحوی‌که هدف بسیاری از دانشگاه‌های معتبر جهان پرورش دانشجویان و دانشآموختگان کارآفرین بوده است. پژوهش حاضر با هدف بررسی عوامل مؤثر بر مهارتهای کارآفرینی دانشجویان رشته کشاورزی دانشگاه فنی و حرفه‌ای در استان تهران انجام شده است. جامعه آماری تحقیق، کلیه دانشجویان رشته کشاورزی شاغل به تحصیل در دانشگاه فنی و حرفه ای استان تهران (آموزشکده‌های فنی و کشاورزی پسران شهریار، دماوند و پاکدشت) بوده است که 277 نفر از آن‌ها با استفاده از فرمول کوکران و از طریق نمونه گیری طبقه‌ای با انتساب متناسب به‌عنوان نمونه آماری انتخاب شدند. ابزار تحقیق پرسشنامه بود که روایی صوری آن با استفاده از نظرات گروهی از صاحب‌نظران و پایایی آن از طریق ضریب آلفای کرونباخ در بازه 88/0- 73/0 مورد تأیید قرار گرفت. نتایج حاصل از تأثیر جمعی متغیرهای مستقل بر متغیر وابسته از طریق رگرسیون چندگانه حاکی از آن است که متغیرهای عوامل شخصیتی، روش‌های آموزشی، محتوای آموزشی و عوامل مدیریتی %6/65 درصد از تغییرات متغیر وابسته را تبیین می‌کنند. نتایج حاصل از تحلیل مسیر نشان می‌دهد که بیشترین اثر مستقیم مربوط به متغیر محتوای آموزشی با ضریب p= 0/632 و بیشترین تأثیر غیرمستقیم مربوط به متغیر عوامل مدیریتی با ضریب p= 0.184 می باشد. همچنین متغیرهای محتوای آموزشی، عوامل شخصیتی و روش‌های آموزشی بیشترین تأثیر را بر مهارتهای کارآفرینی داشته‌اند
In recent years,it have seen that graduated students are seriously interested in creating businesses independently. So the need for entrepreneurs graduated students has increased. The aim of many prestigious universities of the world is to develop the entrepreneurs graduates and students. This study sought to investigate the factors affecting the entrepreneurial skills of agricultural students in Technical and Vocational University of Tehran.The statistical population is comprised of 992 agricultural students that are educating in three Thechnical –Agricultural colleges (Shahriar–Damavnd&Pakdasht). By using Cochran formula 277 students were selected through a stratified random sampling method in 3 colleges.The data collection instrument was questionnaire survey which it s‘ validity was confirmed by a panel of experts and its reliability was confirmed in the interval 0.73-0.88 by Chronbach Alpha Coefficient. The results of multiple regression indicate that variables: personality factors,Training methods, educational content and management factors have explained 65.6 percent of the changes in dependent variable. The finding of Path analysis showed that the most direct effect is related to educational content(P=0.632) and the most indirect effect is related to management factors(P=0.184),Also variables: Educational content, Personality factors and Training methods have the most effect on entrepreneurial skills
احمدپور داریانی، م.، و نیک‌بین، ح. (1389). بررسی و تجزیه‌وتحلیل سازوکارهای توسعه کارآفرینی در شرکتهای خدمات مشاوره‌ای فنی، مهندسی و کشاورزی استان زنجان. فصلنامه پژوهش مدیریت آموزش کشاورزی، شماره 15، صفحات 25-16.
باقرصاد، و. (1394). دانشگاه فنی و حرفه‌ای، دانشگاه کارآفرین. فصلنامه علمی، ترویجی کارافن، شماره 38، صفحات 32-20.
پورقاسم، ف؛ حیدری، ع.، و علی بیگی، ا. ح. (1390). استلزامات کارآفرینی روستایی در مسیر توسعه. کنفرانس ملی کارآفرینی، تعاون، جهاد اقتصادی. نایین، دانشگاه آزاد اسلامی واحد نایین. قابل‌دسترس در: http://www.civilica.com/Paper-
NCECEJ01-NCECEJ01_111.html
عزیزی، ب.، و حسینی، م. (1386). بررسی عوامل مؤثر در توسعه روحیه و مهارتهای کارآفرینی در میان دانشجویان سال آخر دانشکده کشاورزی دانشگاه تهران. مجله علوم کشاورزی ایران، شماره 2، صفحات 251-241.
حسینی، ط.، و لشگرآرا، ف. (1393). شناسایی عوامل مؤثر بر توسعه مهارتهای کارآفرینی در تعاونی‌های زنان روستایی استان فارس. مجله پژوهش‌های ترویج و آموزش کشاورزی، سال 7، شماره 2، صفحات 34 -13.
خسرویپور، ب؛ ایروانی، ه؛ حسینی، م.، و موحد محمدی، ح. (1388). تحلیل عوامل مؤثر بر تقویت کارآفرینی در دانشجویان از دیدگاه دانشآموختگان مراکز آموزش عالی علمی کاربردی کشاورزی. مجله تحقیقات اقتصاد و توسعه کشاورزی ایران، جلد 2، شماره 4، صفحات 45-35.
Gibb, A. (1998). Entrepreneurship and small business management: Can we afford to neglect them in the twenty first century business school? British Academy of Management.
Henry,C., Hill, F., & Leitch, C. (2003). Entrepreneurship education and training, England;Burlington, Vt:Ash gate.
Hosseini, S. J., & Ahmadi, H. (2011). Affective Factors contributing to entrepreneurial attitudes of university students in Iran. Annals of Biological Research, 2(2): 366-371. Retrieved from: http://Scholarsresearchlibrary.Com/archived.html/.
10.Hytti, U., & O ‘Gorman, C. (2004). What is “enterprise education “? An analysis of the objectives and methods of enterprise education programs in four European countries. Journal of Education and Training, 46(1): 11-23.
Jenssen, J.I., & Nybakk, E. (2009). Inter-organizational innovation promoters in small and knowledge intensive firms. International Journal of Innovation Management,13: 441-466.
12.Joensuu, S.,Viljamaa,A.,Varamaki,E., & Tornikoski, E. (2013). Development of entrepreneurial intention in higher education and the effect of gender. Journal of Education and Training. 55 (8/9): 781-803.
Lashgarara, F., Roshani, N., & Omidi Najafabadi, M. (2011). Influencing factors on entrepreneurial skills of rural women in Ilam city, Iran. African Journal of Business Management, 5(14): 5536-5540. Retrieved from: http://www.academia.edu/2096212/Influencing factors on entrepreneurial skills of rural women in Ilam City Iran.
14.Maghsoudi, T., & Davoudi, H. (2011). Entrepreneurship development strategies agriculture cooperatives in Iran. American Eurasian J. Agric. & Environ. SCI, 10(2): 283-289.
_||_