امروزه استفاده از مالچهای بسپاری ازجمله بسپارهای بر پایه آکریل آمید به دلیل دوست دار محیطزیست بودن، ایمنی و قیمت ارزان آنها در حال گسترش است. پلی آکریل آمید ها، بیبو، بیرنگ و بدون خاصیت آلایندگی در آبهای سطحی و زیرزمینی، بافتهای گیاهی و خاک هستند. در این پژوهش بر چکیده کامل
امروزه استفاده از مالچهای بسپاری ازجمله بسپارهای بر پایه آکریل آمید به دلیل دوست دار محیطزیست بودن، ایمنی و قیمت ارزان آنها در حال گسترش است. پلی آکریل آمید ها، بیبو، بیرنگ و بدون خاصیت آلایندگی در آبهای سطحی و زیرزمینی، بافتهای گیاهی و خاک هستند. در این پژوهش برای نخستین بار از همبسپار بر پایه آکریلآمید و آکریلیک اسید در مقیاس کرت کوچک و در شرایط آزمایشگاهی برای استفاده در خاک بهمنظور پیوستگی و جلوگیری از هدر رفت آن استفاده شد. ابتدا این بسپارش با روش بسپارش رادیکالی و محلول در آب سنتز و با استفاده از طیفسنجی فروسرخ تبدیل فوریه و تجزیه گرماوزنسنجی شناسایی شد. همچنین برای محاسبه چگالی بار منفی نمونههای سنتزی از روش تیتراسیون استفاده شد. با افزایش چگالی بار منفی زنجیر بسپاری، گرانروی ظاهری با سرعت بیشتری کاهش مییابد. بنابراین، در حضور آکریلیک اسید، یونهای منقبض و کروی شده، پیکربندی کلافی شکل به خود میگیرند. با پیش رفتن واکنش بسپارش در مقادیر وزنی 50 تا 90 درصد از آکریلیک اسید، سرعت واکنش به علت تجمع بارهای منفی کاهشیافته و جرم مولکولی همبسپار با افزایش درجه آنیونی همبسپارها کاهش مییابد. درنهایت، هدررفت خاک بهوسیله همبسپار سنتز شده در تیمارهای پژوهش که شامل همبسپار با مقادیر متفاوت مصرف g/m2 0/4، 0/6، 1، 2، 3، 4 و 6 به روش محلول در آب و افشاندن روی سطح خاک پیش از اجرای بارش مصنوعی تعیین شد و همچنین پیوستگی آن در min 30 بارندگی موردمطالعه قرار گرفت.
پرونده مقاله
برای تعیین بلورینگی در یک نانو چند سازه، استفاده از مدل چند مقیاسی که در آن دمای ماکروسکوپی و میکروسکوپی و ریخت بلور با یکدیگر در ارتباط هستند، بسیار با اهمیت است. هدف از این پژوهش، ارایه یک مدل چند مقیاسی و یک روش محاسباتی چند مقیاسی برای شبیهسازی بلوری شدن هنگام سرد چکیده کامل
برای تعیین بلورینگی در یک نانو چند سازه، استفاده از مدل چند مقیاسی که در آن دمای ماکروسکوپی و میکروسکوپی و ریخت بلور با یکدیگر در ارتباط هستند، بسیار با اهمیت است. هدف از این پژوهش، ارایه یک مدل چند مقیاسی و یک روش محاسباتی چند مقیاسی برای شبیهسازی بلوری شدن هنگام سرد شدن درپلی پروپیلن و نانوچندسازه برپایه پلی پروپیلن/گرافن است. بر اساس مدل چند مقیاسی، یک الگوریتم از ترکیب روش حجم محدود با روش رنگآمیزی پیکسلی ارایهشده است. روش حجم محدود در شبکه درشت برای محاسبه دمای ماکروسکوپی مورداستفاده قرارگرفته است و روش رنگآمیزی پیکسلی برروی شبکه ریز برای یافتن ریخت بلورها مورد استفاده قرارگرفته است. هم چنین نقش سرعت سرد کردن بررسیشده است. در مقایسه بین پلیمر خالص و نانوچندسازه مشاهده می شود که با افزودن نانوذره، بلورها در مدت زمان کمتری تشکیل شده و گرافن به عنوان مکان هسته گذاری در هسته عمل کرده است. هم چنین مشخص گردید که ناحیه شبه هم دما در هسته افزایش بیشتری می یابد، این ناحیه نشان دهنده گرمای نهان آزاد شده بلورینگی است. گرمای نهان آزادشده در نانوچندسازه در زمان کمتری اتفاق می افتد. این نخستین بار است که از یک مدل ترکیبی چند مقیاسی با الگوریتم چند مقیاسی برای بلوری شدن نانوچندسازه استفاده شده است.
پرونده مقاله