تبیین سبک‌های مدیریت در شاهنامه فردوسی بر پایه نگرش‌های اساطیری، حماسی و تاریخی
محورهای موضوعی : خطمشیگذاری عمومی در مدیریت
علیرضا غنچه ای
1
,
رحمان غفاری
2
,
مسعود احمدی
3
1 - دانشجوی دکتری مدیریت دولتی-رفتارسازمانی، واحد ساری، دانشگاه آزاد اسلامی، ساری، ایران
2 - استادیار گروه مدیریت دولتی، واحد ساری، دانشگاه آزاد اسلامی، ساری، ایران
3 - استادیار گروه مدیریت دولتی، واحد ساری، دانشگاه آزاد اسلامی، ساری، ایران
کلید واژه: مدیریت در شاهنامه, نگرش‌های مدیریتی شاهنامه, سبک‌های مدیریت شاهنامه,
چکیده مقاله :
زمینه: پیدایش سبک‌های مدیریتی مبتنی بر ادبیات جهان، اهداف، عملکرد و اثربخشی حوزه منابع انسانی را دستخوش تحولات زیادی نموده است. مدیریت به دلیل نقشی که در اثربخشی فردی و گروهی ایفا می‌کند، عامل بسیار مهمی در مباحث مدیریت رفتار سازمانی در سازمان است. هدف: انواع مدیریت راه‌های مشخص تصمیم‌گیری‌ها در امور تحت امر است. طرق مختلف مدیریت می‌توانند بسته به عواملی تغییر کنند مانند فرهنگ جامعه، وظیفه‌ای که از کار انتظار می‌رود، تفاوت نیروی کار، و شخصیت و توانایی‌های رهبران. روش‌ها: روش تحقیق روش تحلیل کیفی (تحلیل مضمون) و طرح‌های پژوهشی توصیفی تحلیلی با ماهیت کاربردی، براساس تحقیق کتابخانه‌ای گردآوری شده است. که نگاه به جنبه مدیریت در شاهنامه از نوآوری های این تحقیق بود. یافته ها: در فرایند بررسی صورت گرفته نشان داده شد که سبک مدیریتی نقش‌مدار، سبک مدیریتی توفیق‌مدار، سبک مدیریتی پدرسالارانه یا استثماری/اقتدار، سبک مدیریت حمایتی و مشارکتی، سبک‌های اقتضایی مدیریت و انگیزش و سبک مدیریتی موقعیتی در شاهنامه بسیار بیشتر از دیگر سبک‌ها مشهود بود. نتیجه گیری: فردوسی از مفاهیم فرهنگ کنترل، طراحی سازمانی، انگیزش، تصمیم‌گیری به اقتضای زمان و مکان بهره برده است.
Background: The emergence of management styles based on world literature, goals, performance and effectiveness of human resources has undergone many changes. Management is a very important factor in the management of organizational behavior in the organization due to the role it plays in individual and group effectiveness. Objective: Types of management are specific ways of making decisions in matters under control. Different forms of management can change depending on factors such as community culture, the task expected of the job, differences in the workforce, and the personality and abilities of leaders. Methods: The research method is qualitative analysis method (content analysis) and descriptive-analytical research projects with applied nature have been collected based on library research. One of the innovations of this research was looking at the management aspect in Shahnameh. Findings: In the study process, it was shown that role-playing management style, successful management style, patriarchal or exploitative / authoritarian management style, supportive and participatory management style, contingent management and motivation styles and situational management style in Shahnameh are very It was more evident than other styles. Conclusion: Ferdowsi has used the concepts of control culture, organizational design, motivation, decision making according to time and place.
_||_