خلاقیت سلبریتی‌ها در اینستاگرام بر فرایند سیاستگذاری عمومی

محورهای موضوعی : خلاقیت و نوآوری از جنبه‏های فرهنگی و اجتماعی (خلاقیت شناسی جامعه شناختی)

مهدی سلطانی فر ¹ (دانشجوی دکتری گروه علوم ارتباطات اجتماعی، واحد قشم، دانشگاه آزاد اسلامی واحد بین‌المل قشم، ایران.)
علی گرانمایه پور ² (عضو هیأت علمی گروه علوم ارتباطات اجتماعی، واحد تهران مرکز، دانشگاه آزاد اسلامی واحد تهران مرکز، تهران، ایران. (نویسنده مسئول))
شهناز هاشمی ³ (دانشیار پژوهشگاه مطالعات آموزش و پرورش، سازمان پژوهش و برنامه‌ریزی آموزشی، تهران، ایران.)

تاریخ دریافت : 1398/08/20 تاریخ پذیرش : 1399/03/02 تاریخ انتشار : 1399/03/01

کلید واژه: خلاقیت, سیاستگذاری عمومی, اینستاگرام, سلبریتی,

چکیده مقاله :

زمینه: حضور سلبریتی‌ها، در عرصه سیاست قابل توجه است و این امر در صفحات اینستاگرام که بستری برای ارتباط بدون واسطه سلبریتی‌ها با مخاطبان را فراهم می‌سازد مشاهده می‌شود. بهره‌مندی سلبریتی‌ها از اینستاگرام مستلزم خلاقیت و هوشمندی آنهاست طبق نظریه گیدنز، عاملیت و ساختار هر دو موجب بروز خلاقیت‌ افرادند. هدف: هدف از این پژوهش شناخت رابطه بین خلاقیت سلبریتی‌ها با فرایند سیاستگذاری عمومی است. روش: . پژوهش حاضر از نوع توصیفی و به روش همبستگی انجام یافته است سیاست از 386 کاربر اینستاگرام که صفحات سلبریتی‌ها را دنبال می‌کنند به طور غیر احتمالی نظر خواهی انجام گرفت. نتیجه‌گیری: از نظر پاسخگویان بین عاملیت سلبریتی‌ها و درک مشکل سیاسی رابطه وجود دارد اما بین ساختار و درک مشکل سیاسی رابطه معکوس وجود داردبه این معنا که هر اندازه فعالیت احزاب، رسانه‌های جمعی، نخبگان سیاسی و فکری درعرصه سیاست کاهش، حضور سلبریتی در عرصه سیاست افزایش یافته می‌یابد. اما بین خلاقیت سلبریتی در مرحله درک مشکل و ارائه راه حل رابطه‌ای وجود ندارد. در مرحله اجرای قانون در فرایند سیاستگذاری بین عاملیت سلبریتی‌ها با اجرای قانون رابطه‌ای وجود دارد و همچنین بین ساختار اجتماعی با اجرای قانون رابطه مستقیم وجود دارد یعنی عملکرد مناسب احزاب، رسانه‌ها، نخبگان سیاسی و فکری بیشتر باشد از سلبریتی‌ها به عنون سرمایه نمادین به طور مناسب‌تری استفاده می‌شود و گرایش سلبریتی‌ها هم بیشتر است. همچنین همبستگی بین خلاقیت سلبریتی‌ها و ارزیابی اجرای قانون وجود ندارد.

چکیده انگلیسی:

Background: It is noteworthy that the presence of the Celebrities in politics and Instagram pages provides the conditions to communicate directly with the audience. The benefits of celebrity from Instagram have to be creative and intelligent. According to Giddens' theory, creativity emerges with two factors of agency and structure Purpose: The aim of this study is to identify the relationship between the creativity of celebrities and the public policy process. Method: In order to understand the relationship between agency and structure in the emergence of Celebrities creativity, it is highly unlikely that a survey of 384 instagram users following the Celebrities pages would be possible. Conclusion: Respondents say there is an inverse relationship between the agency of the Celebrities and the perceived political problem. The structure and perception of the political problem is reversed, meaning that if the activity of political parties, media, political and intellectual elite decreases, and the presence of Celebrities will increase. But there is no relationship between Creativity in Problem Perception and Solution. At the law implementation stage in the policymaking process, there is a relationship between the effectiveness of Celebrities and law implement. There is a direct relationship between social structure and law implement. The more the function of parties, the media, the political and intellectual elites are used, the more the Celebrities as symbolic capital and the more the tendency of the Celebrities. There is also no correlation between the creativity of the Celebrities and the evaluation of law enforcement

منابع و مأخذ:

احمدی زهرانی، مریم و کریمی، سارا. (1398). بررسی تأثیر رهبری اصیل بر خلاقیت کارکنان: با در نظر گرفتن نقش میانجی رفتار تسهیم دانش و نقش تعدیل گر تکنولوژی اطلاعات، فصلنامه ابتکار و خلاقیت در علوم انسانی، 9(3)، 146-115.

اخوان‏ کاظمی، بهرام. (1378). احزاب، ثبات سیاسی و امنیت. فصلنامه مطالعات راهبردی، 2(4)،99-126.

اسماعیلی، سمیه و شیخ الاسلامی، راضیه. (1397). تبیین علی خلاقیت: نقش سبک‌های دلبستگی و هیجانات مثبت و منفی، فصلنامه ابتکار و خلاقیت در علوم انسانی، 8(1)، 235-203.

اشتریان، کیومرث. (1386). سیاستگذاری عمومی ایران، تهران: میزان.

ازغندی، ع. (1372). مکتب نخبه گرایی و بانیان آن،مجلهسیاستخارجی، شماره 4، 723-745.

الوانی. سید مهدی (1390)، تصمیم گیری و تعیین خط مشی دولتی. تهران سمت.

الوانی. سید مهدی. (1395)، کارآفرینی سیاسی، بازیگر تحول آفرین عرصه سیاستگذاری، فصلنامه علمی پژوهشی سیاستگذاری عمومی،2(1)،91-81.

بدیع، برتران. (1379)،  توسعه سیاسی. ترجمه احمد نقیب زاده، تهران: نشر قومس.

پورسلطانی زرندی، حسین و شکری نورعلی، میلاد (1396). مقایسه اثر بخشی پیام تبلیغ تیزرهای تبلیغاتی ورزشی بین دو نیمه فوتبال از نظر مخاطبان با استفاده از مدل AIDA، اولین همایش ملی دستاوردهای علوم ورزشی و سلامت دانشگاه علوم پزشکی آبادان (سال: 1396).

راهبر، علی؛ حامدی نسب، صادق و بخشی پریخانی، سمیه. (1396) .تأثیر آموزش روش تدریس بارش مغزی بر خلاقیت و پیشرفت تحصیلی دانش‌آموزان پسر پایه هفتم در درس کار و فنآوری مدارس متوسطه،فصلنامهابتکاروخلاقیتدرعلومانسانی، 7(3)، 276-251.

رشیدی، صادق و صبوری نژاد، زهرا (1394). ستارگان سینما و هویت آنلاین: مطالعه نشانه شناختی بازسازی مفهوم ستارگی پس از اینترنت (مطالعه موردی تصاویر منتشر شده در اینستاگرام الناز شاکردوست) مطالعاترسانه‌هاینوین. 1(3)، 199-165.

روشه، گ. (1380). تغییرات اجتماعی، ترجمه: دکتر منصور وثوقی، تهران: انتشارات نی، چاپ یازدهم.

سریع القلم، م. (1386). فرهنگسیاسیایران، تهران: انتشارات پژوهشکده مطالعات فرهنگی و اجتماعی، چاپ اول.

شکوهی امیرآبادی، لیلا. (139۵). اثربخشی آموزش فرآیند حل مسأله خلاق (CPS) در بهبود سلامت عمومی و کاهش استرس ادارک شده در افراد وابسته به مصرف مواد مخدر.فصلنامه ابتکار و خلاقیت در علوم انسانی، ( 4 )، 141 - 168.

عالم، عبدالرحمن. (1382).  بنیادهای علم سیاست، تهران: ‌نشر نی.

عبداللهی، حسین؛ آقامحمدی، جواد؛ عباسپور، عباس و دلاور، علی. (1396). تحلیل ویژگیهای‌ شخصیتی کارآفرینی در بین دانش آموزان دوره اول آموزش متوسطه (مطالعه موردی استان کردستان). فصلنامه ابتکار و خلاقیت در علوم انسانی، 4(1)، 49 - 70 .

عیدی، حسین؛ نظری، فرهاد؛ قبادی یگانه، اکرم. (1395). بررسی برند ستارگان ورزشی در برنامه‌های تبلیغاتی، مدیریتارتباطاتدررسانه‌های ورزشی.

غفاری، علیرضا و ازکیا مصطفی. (1396). بر ساخت اجتماعی خلاقیت تحلیلی جامعه شناختی از دیدگاه استادان و فارغ‌التحصیلان رشته جامعه شناسی و کامپیوتر درباره پژوهش خلاقانه، فصلنامه ابتکار و خلاقیت درعلوم انسانی، 7(2)، 148-111.

غفوری، محمود و کمالی، یحیی (1389). افکار عمومی و سیاستگذاری (تاملی نظری)، فصلنامه سیاست، دانشکده حقوق و علوم سیاسی، 40(2)، 188-171.

فاضلی، نعمت الله (1385). درباره خلاقیت فرهنگ شناسی . بازیابی 10 فروردین 1396 ، از

http://www.farhangshenasi.ir/persian/node/416

فیض، داود؛ عارفی، امین؛ کهیاری حقیقت، امین. (1395). تاثیر جذابیت افراد مشهور و اثر بخشی تبلیغات. کاوش‌های مدیریت بازرگانی،8(16), 185-209.

قانعی راد، محمد امین (1395). نقد متن، تفکر خلاق و تکوین الگوهای گردآوری اندیشه، نقد کتاب علوم اجتماعی ، 9 (3)، 8-5.

کلایو اسمیت، برایان (1380)، فهم سیاست جهان سوم، ترجمه از امیر محمد حاجی یوسفی و  محمد سعید قائنی نجفی، تهران: دفتر مطالعات سیاسی بین المللی وزارت امور خارجه.

کوزر، ل. (1373).زندگیواندیشهبزرگانجامعهشناسی، ترجمه: محسن ثلاثی، تهران: انتشارات علمی، چاپ پنجم.

محمدی، سید داود؛ مسلمی، زهرا و قمی، مهین (1395). رابطه بین مهارت‌های تفکر انتقادی با خلاقیت و پیشرفت تحصیلی دانشجویان دانشگاه علوم پزشکی قم، راهبردهای آموزش در علوم پزشکی،9(2)،89-79.

مک کوایل، دنیس.(1382). درآمدی بر نظریه ارتباطات جمعی، ترجمه: پرویز اجلالی، تهران، انتشارات مرکز مطالعات و تحقیقات رسانه.

نصیری، فخرالسادات؛ اسکندری، اصغر؛ و نویدی، پرویز. (1394). بررسی تأثیر رهبری موثق بر بهبود خلاقیت و نوآوری با توجه به نقش میانجی سرمایه اجتماعی. مدیریت سرمایه اجتماعی،(2)،  47۵ – 496.

هاولت، مایکل و رامش، ام. (1380). مطالعه خط مشی عمومی،ترجمه عباس منوریان، ابراهیم گلشن. وضعیت نشر: تهران: مرکز آموزش مدیریت دولتی.

 

Amabile, T. M. (2013). Componential theory of creativity. In E. Kessler (Ed.), Encyclopedia of management theory (pp. 135–140). Thousand Oaks, CA: SAGE Publications, Inc.

 Amabile, T. M. (2012). Componential Theory of Creativity. Harvard Business School. Working Paper.

Billings, D. M. & Halstead, J. A. (2005). Teaching in nursing: a guide for faculty. Publishing Services Manager.

Ess, Charles (2004). Critical thinking and the Bible in the age of new media. USA: University Press of America.

Hennessey, B.A., & Amabile, T.A. (2010). Creativity. Annu. Rev. Pcychol, 61, 569-598.

Lowson K.,(1976). When The Comparative Study of Political Parties, New York. St. Martin s Press 1976, 261 pages.

Lyutykh, E. (2009). Practicing critical thinking in an educational psychology classroom. Journal of educational studies, 45(4):377-391.

Mukherjee, D. (2009). “Impact of celebrity endorsement on brand image”, Social Science Electronic Publishing, August (6), pp. 2-35, Available: http://ssrn.com/abstract=1444814

Peng. J., Chen, Y., Xia, Y., & Ran, Y. (2017).Workplace loneliness, leader member exchange and creativity: The cross-level moderating role of leader compassion. Personality and Individual Differences, 104, 510-515.

Perse, E. M. (2001). Media Effects and Society, Mahwah, NJ: Lawrence Erlbaum Associates.

Profetto, M. G. J. (2003). The relationship of critical thinking skills and critical thinking dispositions of baccalaureate nursing students. Journal Advance Nurse, 43(6): 569-577.